De eerste reactie na een SHTF

[Richi78]

Ik ga binnenkort verhuizen. Niet naar een afgelegen locatie maar aan de rand van een grote stad. Voor mezelf ben ik over diverse dingen gaan nadenken.
Ik heb mijn nieuw woonadres op Google maps geprojecteerd en in Autocad heb ik cirkels om bewoond gebied geplaatst. De cirkels heb ik vergroot met een "offset" van 5 km. Dit is een afstand die een normaal persoon aflegt in 1 uur. Ik denk zelf dat 90% van de mensen in een geval van SHTF in huis blijft of niet verder komt dan 5 km, afgezien van vervoer over wegen.
Ik ben toen tot de conclusie gekomen dat er één gebied is op ongeveer 8 km waar de cirkels elkaar niet raken. Dit is een gebied met weinig tot geen bebouwing, bos, water en redelijk afgelegen (verder dan 5km van dorpen of steden). Dit gebied markeer ik als primair "veilig". (niet als ultieme bug out!)
Ik zal in een geval van SHTF moeten overwegen of ik in mijn woning blijf (bescherming, warmte) of dat ik 1,5 uur ga lopen naar het gebied. Ik maak ook een plan om wegen en dorpjes/steden te vermijden. Mijn route loopt grotendeels over onverharde paden. Daarnaast heb ik op 1 km van mijn woning een "shelter" gevonden die mij en mijn familie een primaire bescherming zou kunnen geven. Dit is een laagstaand beekje dat met een klein (niet opvallend) tunneltje onder een grote weg doorloopt, op redelijke afstand van mensen/bebouwing.
Mijn vriendin is (nog) niet bezig met denken over SHTF situaties. Maar ik heb er op een gegeven moment wel gevraagd. Wat zou je doen als ...., en wat vind je belangrijk om bij je te hebben.
Hieruit kwamen wel verrassende zaken, dat je ook in je achterhoofd moet houden.
Voor mij is het belangrijkste om mensen en zeker, grote steden te vermijden in geval van totale chaos. Het gevaar dat je slachtoffer wordt van beroving, moord of verkrachting is zéér groot.

Hoe denken jullie na over je eerste reactie na plotseling SHTF.

 

[Roel]

@Richi78 Ik denk dat je wel een goed plan hebt. Wat betreft de aantallen mensen die uit huis gaan, dat kon nog wel eens tegenvallen.
Iedereen heeft maar één ding in z'n hoofd, voedsel en brandstof (diesel/benzine), en daarvoor zal men op pad moeten. Als die eerste golf is geluwd wordt het waarschijnlijk wel enigszins rustiger op straat.
Het kan dan nog best enige dagen duren voor er chaos ontstaat, de meeste mensen hebben toch de neiging af te wachten wat de overheid nu gaat ondernemen.
Die tijd is het moment om op pad te gaan denk ik. Hoe minder mensen getuige zijn van je vertrek, hoe beter.
En dan bij voorkeur in de nacht. Dat houdt in dat je dus nu al moeten oefenen om op de plek te komen waar je t.z.t. heen wilt.
Onze eerste reactie is om te blijven waar we zijn, we wonen nu eenmaal in een dun bevolkt gebied. Vaak zie je toch een shtf situatie wel min of meer aan komen.
Dus in dat geval moeten we zorgen dat we zo veel als mogelijk thuis zijn.
Het is goed dat je over na denkt en plannen maakt, dat is immers waar we met z'n allen mee bezig zijn.
Ik ben nog wel benieuwd naar welke verrassende zaken je nog bent tegen gekomen toe je je vriendin vroeg wat ze belangrijk vond om mee te hebben.

 

[dubbel0]

ik plan, bug in. mits alles onbewoonbaar dan gaan we reizen. als zeeman heb ik het volgende geleerd over "schipbreuk" (en ik vergelijk een shtf daar een beetje mee) " als je in een reddingsboot stapt verlaat je een uitermate geschikt overlevingsplatform, je moet dan ook wel heel zeker zijn dat dat platform niet meer functioneel is wil je dat dus doen."

 

[Stuudje]

Ja,ik heb een plan. Tot die tijd kijk ik regelmatig hoe men in het buitenland met diverse SHTF omgaat, wat er dan gebeurt, waar gebrek aan is, hoe de mensen zich gedragen. Qua overstroming keek ik naar wat er gebeurde in Bosnië een paar jaar terug, er was toen het water zakte vooral nood aan scheppen, regenlaarzen, schoonmaakmiddel en natuurlijk medicijnen en eten. In Oekraïne zag je mensen die niet weg konden met waterflessen op pad op zoek naar water, maar ook achtergelaten honden die wild werden van de honger(zeker iets om rekening mee te houden dus) van Syrische filmpjes kan je ook veel opsteken, communicatie via 27mc zag ik laatst bijvoorbeeld. Het topic van @mrsjones op de oude site was ook leerzaam, na noodweer wat toesloeg en de wegen verwoestte en doden veroorzaakte. Geprept en wel kon ze velen opvangen en ze beschreef waar zij, als diehard prepper toch nog tegenaan liep.

 

[Richi78]

@Roel
Goede reactie!
Ik denk zelf dat ik ook eerst iets afwachtend ben. Ik heb thuis natuurlijk resource (voedsel, drinken, bescherming). De meesten zullen dit doen. Er komt echter een moment dat het voedsel op begint te raken. Dat is het moment dat mensen uit hun "comfortzone" zullen treden. Dit is ook het moment dat je moet beginnen na te denken of die voedselvoorraad van een half jaar wel zo verstandig is in je huis! Er zullen plunderingen plaats gaan vinden.
Het moment van SHTF tot het begin van "zoeken naar extern voedsel" zal (denk ik zelf) 1 tot 2 weken duren. In deze 2 weken zullen ook al de supermarkten geplunderd zijn. Na die 2 weken zal "de mens" veranderen in echte beesten om te kunnen overleven. Wanneer dat gebeurd zal ik besluiten om ongezien weg te komen uit de grote stad (ik woon aan de rand). Mensen zullen verzwakken, weten niet waar ze het moeten zoeken, wellicht bij de buren... etc. Ze zullen niet hun energie gaan steken in een tocht van 1-1,5 uur waarbij ze daarnaast geen enkele zekerheid hebben om daar wel iets te kunnen vinden. Dit geeft mij wellicht het voordeel om weg te komen van de grote mensenmassa's en primaire veiligheid te vinden in "iets" afgelegen gebieden.

 

[Nomad]

Ik hou niet van afwachten. Als er geen algehele paniek uit breekt heb je de eerste uren na een ramp nog de kans om weg te komen met de auto. Daarna zal je vast lopen in de file.

Al met al is het een complexe materie. Want de keuzen voor een Bug-in of Bug-out heeft grote gevolgen.
Omdat mijn BOL op ruim 200km afstand ligt moet die keus met zorg gemaakt worden.
Ik kan er niet van op aan dat de wegen goed begaanbaar zijn bij een SHTF. Daarom heb ik de route voor verschillende wegtypen uitgestippeld. Zo kan ik bijvoorbeeld de hele route rijden over binnendoorweggetjes en sluiproutes.
Voor het geval dat de auto geen optie is heb ik ook routes om het te voet te doen. Daarbij heb ik ook rekening gehouden met obstakels als bruggen en water.

Dus ja, ik denk hier wel over na. En ik denk dat iedereen dat moet doen.
Maar ik ben er van overtuigd dat de meeste mensen dat niet doen. Die blijven ofwel zitten of ze vertrekken in paniek.

 

[Richi78]

Voor mijn "plan" heb ik een soort backup "Bug-out" locatie.
Deze locatie is makkelijk te bereiken in geval van totale SHTF en waarbij ik niet veilig ben in een stad/mensenmassa.
Het volgende plan (voor mij) is om na te denken wat ik ga doen na die backup "bug-out" locatie. Dit is niet eenvoudig omdat we leven in redelijk dichtbevolkte gebieden.

 

[Roel]

Tja, ik heb natuurlijk mijn "Bol... nou ja... soort van" Mijn boscafé ligt op ons eigen terrein, zo'n honderdvijftig meter achter de boerderij. Nu nog een beetje zichtbaar vanaf de straat, maar er zijn rondom dennen en sparren aangeplant die de zaak geheel aan het oog zullen onttrekken. In geval van ongenode gasten die het nodig vinden om onze spullen te stelen zullen ze wellicht niet op het idee komen om een boswandelingetje te maken. En daar in het bos ligt dus een tweede voorraad aan droogvoer, blikwerk etc. De vijver is naast de deur en met behulp van ons waterfilter gaan we het daar wel rooien. Ook gaan we er een bron slaan om een vlegelpomp op aan te sluiten.
Binnen staat een kookkacheltje op hout, er kan dus ook gekookt worden.
Maar voor het zover is, ik laat uiteraard niet zómaar m'n spullen weghalen. Voor men in de boerderij is staat ze nog wel het een en ander te wachten, je mag zelf invullen wát....

 

[Arie]

Leuk topic maar ik lees in de vraag iets anders als dat de meeste mensen antwoorden.
Of ligt dat aan mij. (Vast wel)
Maar ik weet niet wat voor shtf situatie er plots komt.
Ik heb wel eens opgesloten gezeten op mijn werk omdat de buren pech hadden in een chemie plant.
Naar buiten gaan was geen optie dus een BOL is heel leuk maar ik kon niet weg zonder lichamelijke klachten.
Waar dacht ik toen aan shit mijn gezin waar zijn ze en is het probleem zo groot dat hun er ook last van hebben.
Ik heb uit eindelijk 12 uur in een bunker gezeten zonder verdere info.
Uiteindelijk hebben de wijken om ons heen er last van gehad maar mijn vrouw wist van niks 30km verder.
Ik zie dus wel hoe ik reageer in een bepaalde situatie.
Op sommige dingen heb ik geen grip en zal ik ook nooit krijgen.
Ik heb thuis en op de boot genoeg om het een poos uit tekunnen houden maar ja wat als.

 

[Gamble]

De eerste reactie is ongeloof.

Hoe goed je je ook voorbereid en iets dergelijks ziet aankomen, ongeloof is altijd de eerste reactie.
Daarna komt aanpassen aan de situatie.

Goed... dat gezegd hebbende:

Het ligt er natuurlijk allemaal aan wat voor ramp er gebeurt.
Ik heb noodvoorraden thuis en bij een ramp waarin je thuis blijft en buurtbewoners elkaar nodig hebben, kan ik nog zo stoer doen en zeggen dat ik mijn voorraad en noodmiddelen verstop, maar als de oude buurvrouw van 80 voedsel nodig heeft, het buurmeisje van 12 ehbo nodig heeft, de overbuurman die het perkje altijd aanschoffelt geen water heeft, dan zal ik onmiddelijk mijn middelen aanwenden om hulp te bieden.

Pas als er een shtf is die noodzaak geeft om huis en haard te verlaten, dan is dat het moment om aan mijn gezin en mijzelf te denken.
Gelukkig heb ik ook daarvoor al een paar jaar plannen voor liggen en geprept voor een kleine groep naasten om mij heen.
Verschillende uitwijkplaatsen en BOL locaties vanaf ongeveer 1 km van huis tot ver in provincies daarbuiten.
Op enkele strategische plekken zijn noodmiddelen begraven en routes zo ingepland dat dit vrijwel ongezien te bereiken valt.

Je weet het uiteraard nooit in een shtf en de geluksfactor komt altijd weer bovendrijven.

 

[Ray]

Als ik mijn huis zou moeten verlaten, zal dat zijn omdat er een bedreiging is van wat grotere proporties dan een lege supermarkt. Denk aan een overstroming, invasie leger, chemische of nucleaire ramp, iets behoorlijks catastrofaals. Ik geloof er niet zo in dat binnen twee weken alle mensen als zombie's elkaar te lijf gaan en elkaar de schedel in hakken, dat zie je in praktijk situaties, nu en in 't verleden ook niet gebeuren. Mensen gaan dood aan ondervoeding, blootstelling aan de elementen, slechte hygiëne en gebrek aan medische zorg. Die kans is velen malen groter dan de buurman die jou afmaakt voor je voorraad.

Bij een dergelijke grote SHTF (al dan niet lokaal) is een evacuatie van slechts 8 km waarschijnlijk niet voldoende. Bovendien verlaat je het merendeel van je preps, je kennis van je eigen vertrouwde omgeving en netwerk. Je kunt wellicht een weekje eten meenemen waarna je alsnog zwaar in de problemen komt.

Een bugout is een laatste redmiddel, je wordt vluchteling en dat is pas echt gevaarlijk.

 

[Roel]

Ik ben er van overtuigd dat de beste manier om te overleven nog altijd samenwerken is.
Als je je buren en vrienden kunt motiveren om toch maar een moestuin aan te leggen, wat kippen te houden en een goed gevulde kelder er op na te houden, dan ben je al een heel eind.
Deel met elkaar wat je hebt en je zal zien dat dat werkt.
Wat te denken van Mosul, dat nu door het leger wordt aangevallen om IS eruit te knikkeren. Die mensen die er nog wonen hadden nooit zolang kunnen overleven zonder elkaar te helpen.

 

[Pr3pper]

Ik heb wel een plan klaar liggen maar dit is basis, je weet niet hoe het gaat lopen. Ik heb zelf een overzichtje waarin ik kan aangeven waar wat gebeurd, hoe laat het gebeurd etc en vanuit hieruit kan ik met landkaarten verder uit werken wat ik van plan ben. Sowieso eerst bug in en aan kijken hoe en wat. Ik heb wel een aantal rustige adresjes waar ik langs kan, maar het wordt dan oo dat moment gewoon kijken naar de situatie analyseren en dan conclusies trekken.
Afwachten dus, als ik mijn plan te veel ga uitwerken en het wordt niet meer mogelijk sta je misschien te kijken en weet je het niet meer. Ik verken nu gewoon zoveel mogelijk als ik rond rijdt of loop.

 

[Highway]

ik zie het wel... maak me er ook niet druk om, omdat ik heb gedaan -en nog doe- wat binnen m'n mogelijkheden ligt.. de rest laat ik over aan het leven van dat moment, en verder leef ik hier en nu.

 

[J.J]

Als ik mijn huis zou moeten verlaten, zal dat zijn omdat er een bedreiging is van wat grotere proporties dan een lege supermarkt. Denk aan een overstroming, invasie leger, chemische of nucleaire ramp, iets behoorlijks catastrofaals. Ik geloof er niet zo in dat binnen twee weken alle mensen als zombie's elkaar te lijf gaan en elkaar de schedel in hakken, dat zie je in praktijk situaties, nu en in 't verleden ook niet gebeuren. Mensen gaan dood aan ondervoeding, blootstelling aan de elementen, slechte hygiëne en gebrek aan medische zorg. Die kans is velen malen groter dan de buurman die jou afmaakt voor je voorraad.

Bij een dergelijke grote SHTF (al dan niet lokaal) is een evacuatie van slechts 8 km waarschijnlijk niet voldoende. Bovendien verlaat je het merendeel van je preps, je kennis van je eigen vertrouwde omgeving en netwerk. Je kunt wellicht een weekje eten meenemen waarna je alsnog zwaar in de problemen komt.

Een bugout is een laatste redmiddel, je wordt vluchteling en dat is pas echt gevaarlijk.

Beste Ray,

Vergeet hier bij niet wat hier allemaal is komen wonen en wat hun normen en waarden zijn, trieste boel maar levert wel veel meer gevaar op.
Fijn dat je nog zo wilt geloven in de mens dat zegt ook wat over je zelf.

 

[Erny]

Vergeet hier bij niet wat hier allemaal is komen wonen en wat hun normen en waarden zijn, trieste boel maar levert wel veel meer gevaar op.

Verklaart u nader? Wie zijn "wat" en wat zijn "hun" normen en waarden en waarin verschillen deze van "wat"? Waarom is het "triest" en waarin schuilt het "meer gevaar"???

Je insinueert nu iets zonder je uit te spreken. Moeten we de "wat's en hun's" maar zelf invullen dan?

 

[Marcov]

Mijn eerste reactie zou zijn: SHIT HÉ.
Het is helemaal afhankelijk wat situatie er ontstaan is.

Voorbeeld uit de praktijk. (waar gebeurd)

Mijn broertje woont in Enschede, zoals jullie misschien nog weten hadden ze daar een aantal jaar geleden een "akkefietje" met vuurwerk.
Ze waren toevallig niet thuis, maar een paar km verderop.
Toen kwam de klap. Van het ene op het andere moment geen huis meer. 1 van de 2 auto's weg.
Hadden ze gerekend op een bug-in. Jammer alles weg. Hadden ze gerekend op een bug-out met een BOL op >200 Km, dan zit je met het volgende probleem.
Je kunt niet zover weg gaan, de shtf situatie was zo lokaal dat er toch van alles geregeld moest worden. Maar ook werk en school.
Een ander probleem is ook dat een gedeelte van de familie in dezelfde wijk woont en ook geen woning meer heeft, en met lichte verwondingen in het ziekenhuis ligt.
Die laat je ook niet alleen.
In zo'n situatie ben je dan toch afhankelijk van derden.

Daarom is er geen "goed" antwoord wat je zou moeten doen in geval van een SHTF situatie.
Er zijn gewoon teveel soorten shit.

Dat is de reden dat ik zorg dat ik voldoende in huis heb, en verder zie ik het wel.



Mijn 5 cent.

 

[homerun]

Afhankelijk van de situatie zou ik eerst binnen blijven totdat het donker (nacht word).
En dan zal ik gaan bepalen of ik ga vertrekken of niet.
En in het donker de eerst 5 a 8 km afleggen totdat ik buiten de stad ben waar ik woon.
Dan heb ik het grootste gevaar al geweken (de stad).
Bij mijn "veilige" zone. Heb ik iets meer bos/bomen waar in geval van nood ik me in zou kunnen verstoppen.
Ook is er in de buurt (veilige zone) een camping waar ik bij een kleine shtf waar het niet veilig is om thuis te blijven, naar toe kan gaan.

Als het een lang durige scenario is. Kan ik vanaf de "veilige" zone. Mijn plan veder uitvoeren voor lang durige scenario's

 

[Richard434]

Ik maak een plan, zodat hij weer gewijzigd kan worden......

 

[Loreen]

Verklaar u nader? Wie zijn "wat" en wat zijn "hun" normen en waarden en waarin verschillen deze van wat? Waarom is het triest en waarin schuilt het "meer gevaar"???

Je insinueert nu iets zonder je uit te spreken. Moeten we de "wat's en hun's" maar zelf invullen dan?

Onder welke steen heb jij geleefd de afgelopen jaren?? Het vorige forum is er zelfs aan onderdoor gegaan!
Kutkabouters ook altijd .
Ben blij dat iig sommige mensen hun ogen nog open houden voor het werkelijke gevaar in deze wereld!

Wat betreft mijn eerste reactie na een shtf, dat is zoooooooooo'n vage brede vraag dat ik daar echt geen eenduidig antwoord op kan geven. Allereerst de shtf, er zijn zo gigantisch veel scenario's mogelijk, en al die scenario's kunnen weer zo enorm veel verschillende variabelen hebben. Dus ja ik plan, en ik bereid me op zo veel mogelijk zaken zo goed mogelijk voor, maar wel altijd met de wetenschap in mijn achterhoofd dat de werkelijkheid bijna gegarandeerd anders zal zijn dan welke verwachting dan ook.
Daar komt dan meteen mijn tweede "probleem" mbt de vraagstelling om de hoek kijken: wat mijn reactie zal zijn. Ik heb werkelijk geen idee, dat zal ik pas weten op het moment zelf. Enige dat ik nu kan doen is op zo veel mogelijk zaken voorbereid zijn, zodat ik zo veel mogelijk kans heb om effectief te reageren op de situatie. Maar voor het zelfde geld pies ik in mijn broek en ga ik heel hard in een hoekje zitten huilen omdat het allemaal toch net ietsje kutter is dan verwacht.

Mijn antwoord is dus eigenlijk beide opties: ja ik bereid me zo goed en zo kwaad als het kan voor, maar ik besef me ook dat hoe goed ik me ook voorbereid, en hoe veel plannen ik ook maak, moment suprême zal het grotendeels toch een kwestie zijn van "we zien wel" omdat het maar afwachten is wat er daadwerkelijk gaat gebeuren en hoe.