Omgeving: wat vertel je wel en wat niet?

[Jannes]

Sinds een klein jaartje ben ik ook aan het preppen geslagen en als gevolg daarvan mijn aanmelding op dit forum.
Ik neem steeds minder zaken voor lief en waardeer het daardoor meer: elektriciteit, stromend water, gas, etc. Daardoor zie ik dat mijn omgeving eigenlijk alles voor lief neemt. Als het er even niet is, is dat altijd de schuld van iemand anders. En diegene die schuldig is moet het oplossen is de gangbare gedachte.

Eigenlijk wil ik dat mijn omgeving zich meer bewust wordt van hun kwetsbaarheid, maar ik wil niet prijsgeven (tot in detail) waar ik mee bezig ben. Een beetje omdat ik er niet op zit te wachten voor gek versleten te worden, maar vooral om geen ‘winkel’ in tijden van nood te worden.
Nu gaat dat bewust worden doorgaans goed. Ik stel weleens vragen: ‘Wat moeten we doen wanneer er geen water uit de kraan komt?’

Doen jullie dat op dezelfde manier? Of zijn jullie helemaal open naar de omgeving of hou je het geheim? Hoe dan?

Ben gewoon nieuwsgierig.

 

[zoompro]

Goeiemorgen, lastige vraag.
Ik probeer ook met vragen het onderwerp aan te halen. Het ligt wel aan de persoon hoe ver ik daar in ga. Mijn ouders schoonouders heb ik al wel aan het denken gezet. Dit zijn ook de mensen waar ik moeite in wil steken, omdat ik ze lief heb.

Bij personen welke wat verder weg staan, zoals kennissen of collega's wil ik ook best lichtjes een discussie aan gaan om de mening te pijlen. Maar als er niet geluisterd wordt, of als ik merk dat er totaal geen interesse/bereidwilligheid is, stop ik er mee.

Ik denk dat het "wakker maken" van je omgeving belangrijk is, maar je wel een duidelijke grens moet trekken voor jezelf. In wie steek je moeite, en wie vertel je wat?
Zo zou ik niet vertellen dat ik een voorraad heb liggen aan mijn collega. Maar mijn ouders mogen dat gerust (w)eten.

Prepze en geniet van het weer

Grtz,

Zoom

 

[Stuudje]

Ik noem wel het voorbereiden zoals de regering graag wil dat we doen, voorraadje eten en paar liter water, zaklampje,radio, alles op crisis.nl geadviseerd wordt, maar vermijd het woord preppen.
En ik kampeer, ik ben geïnteresseerd in oude technieken van voedsel bewaren en bereiden, dingen zelfmaken.

 

[petroman]

Ik sluit me bij @Stuudje aan. De bekende hollywood series doen de term preppen en preppers geen goed.

En voordat iedereen er over valt: ja ik begrijp dat er ook positieve verhalen zijn maar die onthouden mensen niet van wege gebrek aan sensatie.

 

[Jannes]

Ik noem wel het voorbereiden zoals de regering graag wil dat we doen, voorraadje eten en paar liter water, zaklampje,radio, alles op crisis.nl geadviseerd wordt, maar vermijd het woord preppen.
En ik kampeer, ik ben geïnteresseerd in oude technieken van voedsel bewaren en bereiden, dingen zelfmaken.

Ik sluit me bij @Stuudje aan. De bekende hollywood series doen de term preppen en preppers geen goed.

En voordat iedereen er over valt: ja ik begrijp dat er ook positieve verhalen zijn maar die onthouden mensen niet van wege gebrek aan sensatie.

Het woord preppen vermijd ik idd ook. Een soort automatisme.

Ik kwam alleen laatst door de sc die ik bezocht in een ongemakkelijk (voor mij) gesprek. Ik ben altijd een open persoon geweest. Liegen of een halve waarheid ligt niet in mijn aard.
Iemand vroeg geïnteresseerd wat ik ging doen, met wie en waar. Dus ja, ik ben met de kinderen bij vrienden wezen kamperen. Terwijl de kinderen zeiden dat dat niet klopte. We stonden op een camping, met wc’s en douches en er was ook een kampvuur! En veel mensen die ze nog nooit gezien hadden...
Gelukkig ging het om mijn schoonmoeder (en ze is de leukste schoonmoeder die er is) en dus heb ik maar verteld hoe en wat.
Maar die situatie wil ik in het vervolg voorkomen. Zal wel niet lukken...

 

[Wrakduiker]

Ook ik wil niet als gek versleten worden. Vandaar dat mijn omgeving dit niet weet. Ook met mijn naaste vrienden niet.

Mijn ouders en broer heb ik wel geïnformeerd. Mijn vrouw ook; zij heeft zoiets van 'je doet maar...'.

Over de voorraden die we hebben. De spullen die we hebben i.g.v. shtf. De 'jacht middelen' die we hebben om te jagen en ons evt. te verdedigen.
De BOL, de bugout rugtassen die klaar staan.

In een situatie van s.h.t.f. wil ik dat mijn gezin makkelijker kan overleven dan anderen. Zodra anderen hierover te weten komen, staat ze bij ons aan de deur voor eten, medische voorraden, brandstof, stroom of wat dan ook. Als de situatie penibeler wordt, staan ze niet langer aan de deur, maar staan ze binnen en nemen ze het van je af: met of zonder dwang.

Bondgenoten vinden en maken is net zo belangrijk. Het liefst met mensen die over een vaardigheid beschikken. Met de marinier en politie agent om de hoek, de loodgieter, de elektricien en timmerman achter ons.

Ondertussen gestaag doorgaan met voorraad aanleggen. Daarnaast nu een uitgebreide medische kit opbouwen. Hoeft niemand te weten....

 

[Henk88]

Interessante vraag, ik ben zelf vrij open en ik praat graag over wat me bezig houdt dus naaste personen zoals ouders en vrienden weten het wel. Ik ben uiteraard vanwege het 'imago' van preppen wel wat voorzichtiger met collega's en mensen die wat verder weg staan.

Wat ik zelf merk is dat mensen vooral doen alsof je gek bent. Ze weten vaak heel goed dat de vragen die je stelt 'wat als er geen water uit de kraan komt?' of 'wist je dat ons stroomnetwerk eigenlijk een heel fragiel systeem is?' geen onzinnige vragen zijn. Maar ze lullen het vaak weg met 'het gebeurd toch niet', of 'als het gebeurd zal het wel loslopen' enzovoorts. Althans dat is mijn ervaring. Het is gewoon een ondewerp waar veel mensen niet graag mee bezig zijn, wat doe ik als er iets fout gaat? Net zoals dat mensen het niet graag over belastingen hebben.

 

[Flos]

Kijk ik vertel het aan iedereen die het wil weten. Ook zeg ik dat ze het ook wel moeten doen. Maar ik wil niet overkomen als een soort Jehova getuige.
Sommig knikken en denken na. Andere zeggen als het fout loopt komen we bij jou.
En dan zeg ik met een lach op mijn gezicht dat ik ook 21 vuurwapens heb.
En bij ons heeft een goede verstaander maar weinig woorden nodig.

 

[frans81]

Ik ben tamelijk open in mijn denkwijze en overdracht naar anderen toe .
Het woord Preppen vermijdt ik , maar in sommige gevallen benoem ik toch het " Prepper forum " .
Worden ze dan nog niet zenuwachtig dan gaan we stapje verder .

Helaas weten nu al veel mensen dat ik van een vreemde planeet kom .

Eigenlijk zouden ze versteld moeten staan van mijn aanpassingsvermogen

Effe zonder gein ... ja ik praat er over en soms houd ik mijn mond .

Naïef zijn is de gemiddelde Nederlander niet vreemd . En met zoveel Fastfood ketens waar zou je je druk om maken
Wij worden op onze wenken bediend in NL EU

 

[Lai]

Tja, een aantal familieleden weten dat ik prep, een paar kennissen ook. De meesten denken er niet bij na. Interesseert ze niet. Ze willen er niet over na denken, dat mag de overheden doen.

Ik vertel wel mensen nu dat ik mij aan de overheid adviezen houd wat betreft voedsel, water en radiootje enz. Ook dat vinden ze vreemd. En nooit van gehoord dat de overheid dit adviseert Tja.

Laatst met de kpn storing is er wel enigszins "paniek" ontstaan, maar eigenlijk meer omdat het internet op mobiel het niet deed Niet zozeer dat hulp diensten niet te bereiken waren.

De mens is een mak, hersenloos schaap aan het worden. Goed op weg oom weerloos te worden.
Hadden George Orwell (1984), Aldous Huxley (Brave New World) en Ray Bradbury (Fahrenheit 451) toch wel goede vooruitzichten wat betreft de mensheid en waar deze naar toe gaan. Wij hebben al een groot deel van hun "roman's" al uit laten komen.

 

[Marcov]

In mijn omgeving weet bijna niemand het, een paar weten een klein gedeelte.
Ik ben ook geen prepper, ik bereid me op bepaalde situaties voor.

Dat ik iets meer voorraad dan gemiddeld heb, ze weten de helft niet, was ook heel makkelijk te verklaren.
Ik woon alleen, dus als ik een keer ziek word, te laat thuis kom of gewoon geen zin heb om naar de winkel te gaan, heb ik altijd wat te eten in huis.

In gesprekken komt het wel eens voor dat het over stroomuitval oid gaat, dan geef ik mijn mening daarover en een verkapt advies. Van, zo zou ik het denk ik doen. Maar verder niet.
De meesten kennen idd alleen de doomsday-preppers. Heb ook eigenlijk geen zin om het allemaal uit te leggen.
Toevallig kwam ik er achter dat mijn buurman van 3 deuren verder, zich ook heeft voorbereid. Volgens mij komt hij uit Brazilië, daar heeft hij tenminste zijn officiersopleiding gedaan. Ex militair.

Het kamperen heeft natuurlijk niets met preppen te maken, het is gewoon leuk. Gewoon met mensen die ik op een outdoor, bushcraft, hiking, wandel of kampeersite/forum heb leren kennen.
In mijn geval niet zo heel vreemd, ik ben begin jaren 90 met hiking begonnen. En kamperen heb ik altijd al leuk gevonden.

Kortom, het antwoord op de vraag is: net iets meer dan niets. Bijna niets dus.

Nog wel een tip. Als je dan toch moet liegen of niet helemaal de waarheid vertellen. Doe het dan zo dicht mogelijk bij de waarheid.
Dat is makkelijker te onthouden en als ze er dan toch achter komen, dan hebben ze het gewoon verkeerd begrepen.

 

[petroman]

Beste uitweg is gewoon zeggen dat je vroeger bij de scouting zat en kamperen gewoon leuk vind.

 

[Candyman]

Ik had pas geleden tijdens een verjaardag een boek over eetbare planten in het zicht gelegd.
Gelijk commentaar: planten zijn toch niet te eten? Ga je ook bloembollen eten? Er werd om gelachen.
Mensen zien geen gevaar terwijl Europa het continent van de oorlogen is.
Ook worden we steeds afhankelijker van de digitale infrastructuur, terwijl die enorm kwetsbaar is.
Maar zolang het goed gaat wordt alles weggelachen.
Als ik om me heen kijk zie ik wel mensen waar ik contact mee opneem indien nodig.

 

[Lai]

In het vorige dorp waar ik woonde kwamen nieuwe buren uit de stad. Vonden het maar wat vreemd dat ik eieren van eigen kippen at en appels van eigen appelboom. Want was dat wel eetbaar???? Toen ik vertelde dat je ook heel goed brandnetels en paardenbloemen kon eten en er thee van kon maken sloegen de stoppen door. Ze rende nog net niet hard gillend weg.

Gelukkig kom ik veel mensen tegen die weten wat een moestuin is, een aantal daarvan heeft die ook in wat voor een vorm dan ook. Dat is dan makkelijker praten over eetbare planten. Zelf je oogst verwerken en bewaren gaat dan ook. Is toch ook een vorm van preppen alleen heet het anders.

 

[Jannes]

In het vorige dorp waar ik woonde kwamen nieuwe buren uit de stad. Vonden het maar wat vreemd dat ik eieren van eigen kippen at en appels van eigen appelboom. Want was dat wel eetbaar???? Toen ik vertelde dat je ook heel goed brandnetels en paardenbloemen kon eten en er thee van kon maken sloegen de stoppen door. Ze rende nog net niet hard gillend weg.

Ik moet ineens aan Darwin denken: survival of the fittest. Je nieuwe buren uit de stad zullen het idd niet lang uithouden als de gewone voorzieningen tijdelijk komen te vervallen.

 

[easy]

Ik zou mijn benedenbuurman graag eens in het donker in het bos dumpen, met de mededeling...red je maar. Die gilt binnen 5 min om zn moeder...

 

[easy]

Trouwens...ik hang het ook niet aan de grote klok dat ik op een prepper forum zit.
Wel heb ik het er over wat men zal doen als er weer een stroomstoring is of als er geen water uit de kraan komt. Of zoals laatst met die pinstoring en de storing van 112 laatst.

 

[Jannes]

In het dagelijks leven loop ik niet tegen problemen op. Het was puur dat ik naar een sc ging. Dan komen uit je omgeving al gauw de vragen: met wie, waar, etc. Met die vragen heb ik moeite. Ik zeg wel met kennissen of vrienden, maar als vervolgens je erfgenamen beweren al die mensen niet te kennen, sta je met je mond vol tanden.
Misschien moet ik die erfgenamen niet meer meenemen naar een volgende sc. Kan ik meteen uitslapen...

 

[Marcov]

Kan ik meteen uitslapen...

Ga je nodig hebben.

 

[De Bezorgde Burger]

Net als de meesten van jullie gebruik ik het woord preppen ook nooit (buiten deze site), maar wel de woorden "voorbereid op" en "zelfredzaamheid". Mensen die bij mij thuis komen (familie, vrienden, buren) laat ik meestal wel wat dichter toe in hoe ik er echt over denk, ik heb bijvoorbeeld een stapeltje boeken op de salontafel als conversatiemakers, en ze moeten ook hun jas ophangen pal naast een kast met ongeveer een week aan voedsel daarin (dat is lang niet alles, maar dat zeg ik er dan weer niet bij), en ik heb aan de meesten ook wel mijn EDC/GHB tasje laten zien. Met deze mensen praat ik ook wel over zaken als overstromingsrisico, kwetsbaarheid van onze dagelijkse infrastructuur, zorgen over het financiële stelsel en effecten van klimaatverandering, e.d.

Mijn ouders horen het aan maar zijn verder niet heel prepperig, ze vinden eigenlijk dat ik een beetje doordraaf en gaan zelf niet veel verder dan de zaken die genoemd staan op crisis.nl. Een broer van mij in het buitenland heeft wel zaken als waterfilters, gasflessen en weken aan voedsel in huis, maar dat heeft meer te maken met de normaal te verwachten omstandigheden: bevoorrading gebeurt daar maar eens in de paar dagen (of soms niet), en af en toe vallen ook de nutsdiensten gewoon even uit.

Een paar van mijn hechtere vrienden zijn zelf ook geïnteresseerd, vragen door, zouden zelf meer willen doen op dit gebied, zien in mij wel iets van een voorbeeld. Zij weten ook iets meer over wat ik allemaal heb en doe op dit gebied, een enkeling kent zelfs mijn identiteit op dit forum en leest wel eens mee.

Verder praat ik openlijk en vrijuit over mijn (wild)kampeerhobby, zelfs met vage kennissen en collega's en zo, en ik probeer ook mensen daarvoor enthousiast te maken. Het woord bushcraft probeer ik daarbij juist weer te vermijden.