FICTIE, maar toch: Een uitvallen van nutsvoorzieningen en apparatuur!

[Stuudje]

Op bezoek geweest bij de buurman die naar het ziekenhuis was gebracht na zijn val. Het ziekenhuis ligt vol, zelfs op de gang liggen mensen. Ik heb afgesproken dat we hem meenemen, bij ons kan hij net zo goed verzorgd worden. Omdat we een lijst hadden met medicijnen weet ik wat we nodig hebben en de verpleging zorgt dat we medicijnen voor hem en wat extra meekrijgen. We hebben drie verpleegkundigen en een fysiotherapeut in onze woongemeenschap, met die buurman verzorgen komt het wel goed. Dat meenemen was nog wel een ding, maar we mochten een oud ziekenhuisbed(ik werkte er vroeger ik weet dat er oude bedden en andere spullen in de kelder staan) meenemen om hem liggend te vervoeren. Een plasfles en ondersteek lag er ook nog in die kelder. Met bed en al anderhalve kilometer gelopen. Hilarische tocht wel.
De verpleging was erg blij want zij kenden de kelder niet, en dus wisten ze niets van de oude spullen die daar al jaren liggen, nu hebben ze ook extra bedden voor mensen die in de gang liggen.

De pubers zijn dwars, ze missen hun vriendengroepjes, hun sociale media, games, en hun wereldje, het maakt ze wat sip, en dwars dus. Gelukkig zijn ze hier ook vaak samen actief dus we hebben een paar creatieve mensen op het groepje pubers gezet om ze beter te vermaken en af te leiden. Ik hoorde dat ze een kleine musical aan maken het oefenen zijn om later in de week op te voeren. Er is zelfs muziek bij, gitaren, een bas, een dwarsfluit, een saxofoon. Dat gaat gezellig worden.
De mensen die normaal naar dagbesteding gaan, gaan nu met wat andere mensen veel wandelen. Uit de drukte, weg van de stresskippen, even door bos en natuur...om te zorgen dat ze geestelijk zo stabiel mogelijk blijven.

Rocky...mensen hebben meestal wel een voorraad medicijnen, zo heb ik als hartpatiënt meestal voor drie maanden medicijnen in huis. Ik kan zonder die medicijnen als ik heel heel erg mijn best doe met ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen enz. En geen stress heb!!! Hahahaha. Maar inderdaad, medicatie is een ding, soms is het op te vangen, en soms lukt dat niet.
Daarom dus die inventarisatie van medicatie (en wiet, en alcohol want ook dat kan soms handig zijn)

 

[Pjotr Prep]

We zijn hier een aantal dagen verder, op zich is het lokaal rustig en met zijn allen houden we de boel in de gaten. Vaklui en ambachtsmensen blijken van onschatbare waarde en zijn druk bezig met verdeel stations te repareren en controleren.
Maar ook de managers maken zich nuttig en plannen en organiseren zodat er handjes op de juiste plekken komen.

Via mehstastic en en HF komt er steeds meer info binnen wat er heeft plaatsgevonden, een EMP boven wit Rusland.
Een kleine 2000km verderop, dat verklaart misschien dat niet alle apparatuur defect is.

Het constant bezig zijn met het posten, het helpen bij de buren en je eigen toko begint zijn sporen na te laten, zowel fysiek (de voorraad was niet zo groot en delen nu mee in wat beschikbaar komt, voor tegenprestaties ) en ook psychisch. Met name de berichten over plunderaars houden me bezig.

De portos zijn een gemengd succes, ether discipline is er niet. Spreken zonder de spreeksleutel te gebruiken maakt het af en toe tot een drama. Daarbij hebben de goedkope porto’s de eigenschap dat het even duurt voordat ze beginnen met zenden. Leg dat maar eens uit dat je eerst moet drukken, een seconde moet wachten en dan pas spreken.
Wat zit er stom volk tussen….

De energie voorziening thuis voor de radios is ook erg bewerkelijk, accu’s uit de auto steeds op en neer sjouwen naar boven en naar de buren waar een aggregaat staat om te laden.
Het steeds de banden afluisteren en contact proberen te maken is tijdrovend en strontvervelend.

Ik kan het wel bij de buurman met het aggregaat op stellen maar dan ben ik bang dat ik de controle kwijt raak.
Iedereen gaat er dan met zijn fikken aanzitten en dan slopen ze straks de boel.
Het geeft me nu toch wat aanzien en credits, en daarmee weer wat te eten.

Het is te laat maar had beter mijn tijd kunnen besteden aan daadwerkelijk preppen ipv enkel fora te bezoeken en techniek te preppen…

Tot zover zijn we en de dieren gezond.

 

[Pjotr Prep]

Stress!! Ik ben helemaal ondersteboven en voel me afschuwelijk.
Wat me vannacht overkomen is……

Ik wordt wakker en hoor de keukendeur, door het vocht en het niet kunnen stoken klemt deze.
Het lijkt of er iemand in huis is, de katten maken een ander geluid en mijn meissie ligt naast me.

Ik pak de “makstok” (In een populaire serie ook wel ”Lucille” genoemd.) en ga zachtjes naar beneden.
Daar staat een onbekende in de kast te graaien.

Hij merkt mij op en heeft zijn hand op een pistool in een holster. Uit ervaring weet ik dat een beetje geoefende schutter ruim binnen twee seconden het wapen kan trekken, veiligheid eraf en twee gerichte schoten kan afvuren in de A zone op ca 5 meter afstand.

Ik sta op 3 meter afstand en voor de eerste handelingen is er al snel een goede seconde nodig. Een seconde is dan lang, tijd tussen twee schoten is echter niet meer dan 0,2 seconden. Ik sta op 3 meter afstand die te overbruggen zijn in een seconde.

Op dat moment loopt er een kat voorbij en hij schopt richting het diertje.

Het wordt me rood voor de ogen en ik gooi mijn volle gewicht tegen hem aan en begin te slaan met de makstok.
Ik blijf maar slaan en denk ondertussen aan “klootzak je hebt de keukendeur open laten staan, straks ontsnappen de katten.”
Alle spanningen en frustraties van de laatste dagen uit ik op de man die bewegingsloos blijft liggen.

Ik voel een hand die mijn arm beetpakt en me wegtrekt……Pjotr, Pjotr……wordt wakker!!

 

[PBear]

In fictie modus:
Het heeft even geduurd tot het nieuws van de EMP boven Wit Rusland hier in ons Filipijnse junglehuisje doordrong.
Dat er iets mis was in Nederland had ik al snel in de gaten, want ik volg het NOS teletekst nieuws via onze superslome internetverbinding en teletekst ging op zwart en bleef op zwart. Dat lag niet aan het internet, want dat werkt hier nog al blijken websites in Europa onbereikbaar.

Ik wilde via internetbankieren wat euro's wisselen naar pesos en naar de bankrekening van mijn Tropische Verrassing sturen via Wise... maar Wise is onbereikbaar, net zoals onze andere bankrekeningen in EU.
Dat gaat een probleem worden als het langer dan een paar maanden duurt, want dan zijn we hier door ons voorraadje euro's en pesos heen.
En mijn voorraadje edelmetaal ligt grotendeels in .... Europa!

Op de Filipijnse TV nieuws kwam wat informatie binnengedruppeld over wat men speculeerde wat zich in Europa had afgespeeld. Zover het nieuws niet in het Engels was, heeft mijn Tropische Verrassing het bondig uit het Filipino vertaald. Geen beelden van de situatie ter plaatse nog, behalve van verkenningsvluchten van de VS. Maar daaruit blijkt dat het verkeer in Europa vrijwel stil ligt en er hier en daar gebouwen in brand staan.

Bongbong Marcos heeft hulp aan de getroffen Europese landen toegezegd. De Filipijnse regering zal een aantal schepen met hulpgoederen als generatoren en medicamenten sturen. Veel overzeese Filipijnse werkers zijn ook in het getroffen gebied, vooral in de havens, waar het laden en lossen nu zo goed als onmogelijk is geworden en in Eurpese ziekenhuizen in de verpleging.
Hij heeft de overzeese werkers gevraagd behulpzaam te zijn bij de verdeling van de hulpgoederen.
Maar het zal wel een poosje duren voordat die overzeese werkers van die plannen op de hoogte raken, if ever...

Ik verwacht wel groeiende impact op de bevoorrading vanuit internationaal goederenvervoer. Ik verwacht dat de kaas en chocolade alhier spoedig in prijs zal stijgen, want ondanks dat de Filipijnen cacao produceren, gebeurt de verwerking tot chocolade voornamelijk in Europa.

Voor mijn terugkeer naar Europa voorzie ik een fiks probleem als het herstel lang gaat duren en de burgerlijke onrust door tekorten aan levensmiddelen de samenleving aldaar verder ontwricht.

Alle civiel vliegverkeer van en naar Europa ligt thans volledig plat, heb ik uit het Filipijns nieuws begrepen. Onduidelijk hoe lang het herstel zal duren. De VS, Australië, India en China hebben zendingen van apparatuur voor verkeersleiding, elektriciteitsvoorziening, voedsel en medicamenten toegezegd.

Ik kan het mijn familie en vrienden in Europa helaas dat goede nieuws niet brengen want telefonisch of internetcontact is niet mogelijk en zij en ik beschikken ook niet over een kortegolf zender, welke apparatuur - voorzover nog intact - waarschijnlijk door de overheid ter plaatse zou worden ingevorderd om de hulpverlening te coördineren.

 

[Flos]

Het is hier al enkele dagen heel rustig op straat. Geen auto's motoren of bromfietsen te horen.
Ik zit met het grootste deel van mijn familie gebarikadeerd in mijn goed beveiligd huis.
Ik ga verder nog geen stappen ondernemen we houden het hier nog effen vol.
Wat er eigenlijk gaande is weten we niet. Telefoon doet het niet en op de M27 is het rustig.
Ook geen tv. Of radio. Dat is alleen lastig om de kleinkinderen stil te houden.

 

[Pjotr Prep]

Het gaat niet goed….

Door het steeds een helpende hand te willen bieden, het heen en weer fietsen tussen posten, het dorp en thuis en de werkzaamheden thuis ben ik uitgeput.
De voortdurende stress over familie waar ik niets meer van vernomen heb en de nieuwsberichten die binnenkomen vergen hun tol.

Ook het besef dat ik helemaal niet voorbereid ben geweest op deze, feitelijk milde, shtf situatie.
Eigen voedsel niet op orde, stroom voorziening voor de radio (wat voor mij een belangrijk ding is) niet op orde.
Het gemis aan comfort van een warme douche of kachel, rustig op “het gemak” kunnen zitten zonder dat je gelijk met emmers moet gaan sjouwen.

Het helpen bij de Boer met melken is grotendeels overgenomen door de kinderen, hoewel niet zonder gevaar want de koeien zijn het handmatig melken niet gewoon en willen nog weleens een trap geven. Er worden een soort boxen gemaakt om dit zoveel mogelijk te voorkomen.

Er wordt gevraagd of ik met mijn apparatuur niet naar het stadje wilt gaan, daar is een Rode kruis post ingericht en mijn hulp zou welkom zijn. Ik besluit dit niet te doen, te ver weg en lastig te bereiken.

Wat ik wel ga doen is met een ander een post opzetten in het dorpshuis, veel dichterbij en we kunnen een antenne aan de kerk bevestigen.

De PC is gemaakt, defecte voeding, en ik kan weer e-mail servers bereiken in niet getroffen gebieden.

Door de gunstige antenne opstelling komen er veel meer berichten binnen, de situatie richting het oosten is vergelijkbaar echter hoe dichter je bij wit Rusland komt, hoe meer (met name elektrische) infrastructuur defect is.

Vanuit Tsjechië en Polen hoor ik dat de militaire situatie zeer gespannen is, er wordt gesproken over gevechtshandelingen maar het is me niet duidelijk of dit incidenteel is of op grote schaal.

Al met al kom ik enigszins tot rust, ik heb mijn vaste “werkzaamheden“ En vlieg niet meer overal naartoe.
Een beetje structuur begint te komen. Voor nu het accepteren van de situatie en je daar flexibel in opstellen.

Het lukt steeds wel om aan iets eten te komen, al is lekker iets anders. En niet altijd voldoende Voor een maaltijd.

Er zijn geen directe onregelmatigheden in de buurt, we liggen niet echt op de route denk ik. Afgezien van de dreiging die in het oosten afspeelt zijn we relatief veilig. Dat is op andere plekken in het land wel anders.

 

[Pjotr Prep]

De meshstastic modules worden ook meegenomen en eentje boven in de kerktoren geplaatst.
Voorzien van een constante voeding blijft het nu wel in de lucht. Door de hoge positie wordt de module nu veel vaker aangesproken waardoor het stroomverbruik ook hoger is, waarschijnlijk ook de reden dat het eerder met de zonnepaneeltjes niet altijd functioneerde.

De berichten die nu via meshtastic binnenkomen variëren van totale crisis, veelal vanuit de randstad , tot wij zitten goed.
Plunderingen van wit- en bruin goed zaken, wat moet je nu in vredesnaam met een tig inch led tv? Of een nieuwe IPhone? Ook juweliers moeten het ontgelden. Goud en zilver blijft natuurlijk altijd waarde houden….

Hoe kan ik nu zien wie het bericht verstuurd heeft of een groepsbericht versturen, had ik me nu maar wat meer verdiept in meshstastic.

 

[Stuudje]

Het helpen bij de Boer met melken is grotendeels overgenomen door de kinderen, hoewel niet zonder gevaar want de koeien zijn het handmatig melken niet gewoon en willen nog weleens een trap geven. Er worden een soort boxen gemaakt om dit zoveel mogelijk te voorkomen.

Ow, wij zetten de koeien gewoon om en om in de ligboxen tussen de schoftbomen...tijdens het melken krijgen ze portie voer, dat leidt ze af. De melker zit in de lege box, veilig, want de koe krijgt de schoftboom niet van zijn plek. En je kan toch niet alle koeien tegelijk melken.
Ander probleem is er wel, de mestrobot(die de stront wegschuift naar de goot) doet het niet. Een technisch mankement want er is wel stroom(aggregaat) om het ding op te laden...maar dat technische mankement kan nu even niet verholpen worden...zie nu maar eens aan onderdelen te komen. Dus er moet stront geschept worden. Dat is een zwaar klusje.
We zijn wel bezig enkele koeien droog te zetten...langzaam afbouwen van de melkproductie omdat het elke dag een probleem is om genoeg melkers te krijgen. (mensen vinden het voor een keertje leuk, niet elke dag twee keer per dag) De boer heeft uitgekozen welke (oudere) koeien dat moeten zijn.
Ow en de boerenbedrijfsadministratie is een puinhoop...want dat gebeurt altijd op de computer, en die doet het niet, nou ja, hij kan wel een documentje openen, maar niets verzenden. En de boer gebruikt de stroom die er is nu liever voor de beesten dan voor de computer. Zal als alles wel weer werkt een enorme chaos worden(en voor boerenboeven een feest om te frauderen)
De boer heeft wat techneuten uit de buurt verzameld om de boeren in het buitengebied die zonnepanelen hebben,te helpen hun zonnepanelenstroom zelf te gebruiken...hoop dat dat gaat lukken, dan kunnen al de koeien die gemolken worden naar die boerderijen en kunnen ze weer in de melkput machinaal gemolken worden.

 

[marzman]

Ik heb nog 2 procent accu op mijn telefoon om dit bericht te typen. Dus dit is mijn eerste en laatste post in dit topc....

 

[RockyFlats]

Ik heb nog 2 procent accu op mijn telefoon om dit bericht te typen. Dus dit is mijn eerste en laatste post in dit topc....

@marzman , wanhoop niet! Maak een Marzman-accu... Pak wat rode centen, koperdraad, gegalvaniseerde spijkers en de bak met aardappelen... In elkaar gestoken en met een paar piepers op een rij, en we hebben jou er hier weer bij!
https://www.wikihow.com/Create-a-Potato-Battery

 

[RockyFlats]

Hoe kan ik nu zien wie het bericht verstuurd heeft of een groepsbericht versturen, had ik me nu maar wat meer verdiept in meshstastic.

@Pjotr Prep , goed om te horen dat het bij jou nog relatief veilig is. @marzman blijkt ook nog te leven gelukkig, en knutselt nu vast een aardappel-accu in elkaar om Meshtastic te voeden. Hopenlijk niet de hele aardappelkist, want dan wordt het bij hem weer gevaarlijk.

In meshtastic kan je altijd zien vanaf welke Meshtastic module een bericht is verstuurd. In het plaatje met bereikte stations zie je een module als "76c0" aangegeven, en dat is een verkorte unieke code. Iedere afzonderlijke Meshtastic module heeft een andere code. Je moet dus alleen even weten wie er met de module zendt, maar de berichtinhoud geeft vast uitsluitsel. De bezitters van de andere modules kozen ervoor om de code in een eigen naam te veranderen; dat kan dus ook.

Groepsberichten kunnen wel, maar dan moet er eerst een sleutelcode worden aangemaakt en gedeeld. Met zo'n code versleuteld kan dan alleen de groep het bericht lezen. Alle andere modules met de openbare sleutel zenden zo'n bericht wel door, maar geven het niet weer.

Sterkte!

 

[Prepfarmer]

Ik zal de informatie even kort opsommen die mij bereikt heeft.

Een emp boven wit Rusland
Geen stroom op een groot deel van het noordelijke halfrond
Hulpverlening in Nederland is chaotisch
Onrust in de grote steden en plunderingen.

Dat weten we tot nu toe.

Ik vraag me toch al een tijd af hoezo een emp? Hoezo? Wie heeft er baadt bij, is het doel een Europees land te creëren en moest daar eerst de bestaande orde voor gesloopt worden? Waar is Rutte eigenlijk van hem hebben we niks gehoord?!

Is het misschien toch het doel van Rusland ons te verzwakken? Dat zo Rusland machtig kan worden en meer grond kan bezetten ? Is dat het?

Hier in regio Zoetermeer gaat het redelijk. De buurt is inmiddels begonnen met het kappen van de paar gemeente boompjes die we hadden, maar branden doen ze maar slecht.

Wij overleven wel aardig, we hebben een dieet van verse vis, pasta en prepvoer. De toevoer van stroom is redelijk stabiel bij ons, we hebben een klein systeem met een 300w zonnepaneel omvormer en een accu.

Inmiddels hebben we allemaal een redelijk vaste taak. We zijn alvast begonnen met het zaaien van groentes, er is een goede beveiliging opgezet onder leiding van m’n jongere broer (ex militair). Mijn moeder houd het zorg stukje onder controle.

Ongeveer een uur geleden hoorde ik een diepe brom. Het leek wel een propellertoestel, vanwege het overwegende wolken dek niks gezien. iemand info?

 

[Roel]

Hier is alles rustig. Er is in de buurt wel een ultra light vliegveldje, maar er vliegt niets meer.
We krijgen geen berichten uit de rest van de wereld. Geen radio, geen andere middelen van communicatie.
Dat is geen gemis of iets dergelijks, maar een bewuste keuze.
We leven door zoals we gewend zijn, enkel het bezoekje aan de markt morgen hebben we maar even uitgesteld.
Knabbel en Babbel lopen als gewoonlijk om het huis, dag en nacht en geven verslag als er iets mis is.
Tot aan nu, niks mis.
Ter verduidelijking, Knabbel en Babbel zijn onze hondjes, kruising Belgische herder, Rottweiler.
De een, Babbel, is een lieverd die de potentiële inbreker de waardevolle spullen aan zal wijzen.
En hoogstwaarschijnlijk zal helpen dragen naar de auto.
De ander, haar broertje Knabbel, is zijn naam waardig en gaat bij onraad zonder omhaal volledig op de aanval.
Het leuke nu is dat als Babbel dat ziet ook zij als een furie tekeer zal gaan en zo mogelijk nog woester is dan haar broertje.
We slapen zonder slot op de deur en vinden eventuele booswichten de volgende dag wel.
Maar zonder gekheid, er is hier nog steeds niets bijzonders aan de hand en dat is eigenlijk wel vreemd.
Je zou denken dat zelfs in een oost Gronings provinciestadje er al snel tekorten ontstaan die niet het beste in mensen naar boven brengt.
Ik heb eh, dingen die hier niet genoemd kunnen worden echter wel binnen handbereik.
Je weet immers maar nooit of eventueel een heel slim en voorzichtig iemand de hondjes weet te omzeilen.
Lijkt me heel sterk, maar beter blo Jan dan do Jan toch?
Of in modern Nederlands, Better safe than sorry.

 

[Flos]

@Roel je hebt mij aan het denken gezet.
ik moet nodig de sleutel van mijn achterdeur zoeken.
Die is al zoek sinds 2012.

 

[RockyFlats]

Dag vijf is het volgens mij, maar een beetje ben ik de tel kwijt. Enfin, de dagen en nachten rijgen zich aan elkaar, en ook dat ronden lopen midden in de nacht dringt het tijdsbesef naar de achtergrond.

Het afzetten van de weg heeft wel enig effect. Afgelopen nacht trokken er verschillende groepjes in de straten rond, en een vriendelijk maar indringend verzoek om onze straat voorbij te lopen hielp. Wat jongeren die onschuldig op avontuur uit waren, want spannend is het natuurlijk, maar ook wat onguur volk op scooters. Mogelijk op zoek naar brandstof en ander plunderspul.

Naar de berichten te oordelen, hebben de meeste verlaten auto's wel een bezoek gehad van "hevelaars". Een tochtje op de fiets liet heel wat opengebroken tankdeksels zien. Enfin, een bekende heb ik ook zien lopen met een jerrycan en een hevelslang, naar de rotonde even verderop. Mondje dicht, dan maar. Normvervaging... Veel van het stilstaande spul is van lieden van buiten, die nu welicht hetzelfde doen bij onze wagens die bij hen stilstaan. Die eerste dag, was het lang naar huis wandelen voor velen.

Nu de netspanning weg is, en het aardgas ook, wordt het voor velen moeilijk om het huis warm te houden. Een houthaard heeft hier lang niet iedereen, en zeker in de stadskern zijn dat er maar enkelen.

In twee gymzalen zijn opvangcentra ingericht waar men zich kan warmen en zo nodig slapen. In de nacht is er geen meter vloer waar niemand ligt, zo vol is het. Veel ouderen die nog alleen woonden, hebben zich door de wijkzorg laten overhalen. Met een "foodtruck" en flessengas-branders aangevuld met kookgerei uit een hotelkeuken, is er een ware gaarkeuken opgetuigd.

Waterleidingdruk is er af en toe weer, maar zeer laag en met horten en stoten. Miezerige straaltjes. Wie de kraan open draait en er een emmer onder zet, die mag blij zijn om die aan het eind van de dag vol te hebben.

Er wordt nu gewaarschuwd dat de drinkwaterkwaliteit "minder is dan normaal" en koken voor gebruik wordt aangeraden. Hmmm, ik ga er dan het beste van uit dat de kwaliteit ronduit beroerd is. Zo ziet het er ook uit, want echt helder toont het in een glas niet meer. Een emmer vol toont gelig.

Wij hebben tot nu aardig kunnen teren op het bad en de twee vaatjes, maar over een dag is dat wel op.
Een inmiddels leeg vat vullen wij nu met het gele leidingwater, als voorraad voor zuivering later. Brrr, ik denk, dat ik dan toch eerst het regenwatervat aanspreek. Zo snel kan het verkeren, en dat in een land waar de drinkwaterkwaliteit tot de top behoorde...

Ik heb in de keuken alvast de "Sawyer emmer kit" opgesteld. Dat 0.02 um filter zuivert water via waterdruk op zwaartekracht, en haalt er naast bacteriën zelfs virussen uit.
Ik heb het in de keuken gezet want bevriezen zou het filter vernielen. Op de keukenkast staat een nog lege 10 l jerrycan met kraantje, en op de grond precies zo'n 10 l jerrycan met kraantje. Daartussen hangt het filter aan slangen, simpel. Overlopen kan er dan niets, en de jerrycan met gezuiverd water kan meteen op het aanrecht.

Stromend water uit een kraantje boven de gootsteen, straks, prepper-like! Alsof de wereld nog is zoals die was...

 

[RockyFlats]

Vanmiddag ben ik naar het strand gefietst. Meer dan een half uurtje is dat niet weg, en het is goed om meteen polshoogte te nemen in de nabije omgeving.

Ik had er van anderen al van gehoord, maar zag nu met eigen ogen de kennelijke invasie die plaatsgevonden had. Tenminste, het strand in Normandië zal er op D-day niet veel anders hebben uitgezien. Ik telde op de kuststrook van Hoek van Holland tot Monster al drie grotere schepen die op het strand waren gelopen, en nog eens twee dreven er niet ver van de kust. Een enorm containerschip, een middelmaat tanker en een flinke vissersboot. Verder nog wat kleiner spul van sportvissers, maar dat was overwegend op het strand getrokken. Al het grote spul lag nu (met vloed) nog zo'n tweehonderd meter vanaf de vloedlijn, maar wel overduidelijk vast in het zand. Het anker uitgooien is niet elk schip gelukt kennelijk. Als de elektronica naar de haaien is en de aandrijving defect, dan is het een hulpeloos ronddobberen.

In de verte zijn in het wachtgebied buitengaats wel de gebruikelijke 6-8 schepen te zien die er voor anker liggen, en daarmee kan dan niet veel gebeuren. Mijn gedachten gingen even naar die mensen uit. Net zoals wij ook gevangen in een wereld waarin niets meer werkt, maar dan in een nog kleinere wereld dan de onze. Ik bedenk mij, dat het daar aan boord misschien beter vertoeven is dan hier op het land. Ruime voorraden, wellicht containers vol, en geen gevaar van onguur volk.

Nu, na vier dagen flink te hebben gebrand, is het inferno aan de overkant flink afgenomen. Er is nog wel wat rook, maar het is nu meer een smeulende boel. Wonderbaarlijk is, dat de LNG terminal gespaard is gebleven. Het vuur heeft gelukkig geen vat gekregen op die bolvormige tanks vol vloeibaar gas. Verteld werd, dat het scheuren ervan in no-time een deel van de Waterweg zou doen bevriezen door het verdampende LNG.
Wat het verdampte gas dan had aangericht, dat laat zich raden. Dan thuis in Naaldwijk geen ramen meer, maar Hoek van Holland had "history" geweest, een gapend gat.

Het lijkt in HvH nu wel op een onwerkelijke scene uit de hel, met zo'n 2 mm roet echt overal, maar het gerochel en gekuch wordt er minder en "optimistisch in leven" is er de stemming. Die mensen moeten er flinke angsten hebben doorstaan, want verder rest er toch niet veel om over te juichen.

Op de terugweg kon ik nog 5 liter benzine bemachtigen bij het tankstation. Men was er met een handpomp uit de ondergrondse tanks aan het tappen, en die €30 was het mij wel waard. Een woekerprijs, maar zo zijn de tijden.

Wat een geluk dat wij thuis een bescheiden bedrag aan contant geld hadden. Ik moet daar wel zuiniger mee omgaan want geldautomaten zijn voorlopig historie en de bankpas kan worden ingelijst.
Hoe dat straks verder moet, met loon en geld en dingen kopen?

 

[PBear]

Nog wat fictie modus:
Ik wil proberen naar Europa af te reizen, om familie en vrienden bij te staan, o.a met wat elektronische spullen, die aldaar door de EMP zijn geroosterd, waarvoor de Filipijnen gespaard zijn gebleven. In mijn koffer gaan 2 flexibele lichtgewicht zonnepaneeltjes, een reeks 12V ledlampen, waterfilters, mijn meshtastic units, wat walkie talkies en twee laptops.
Behalve dat neem ik mijn euros mee en 2 gouden en 2 zilveren munten mee als smeermiddel voor deze operatie.

Hinderlijke bijkomstigheid is dat alle civiele vliegverkeer plat ligt, dus vliegen kan ik wel vergeten. Ik heb besloten te proberen aansluiting te vinden bij een hulpkonvooi, dat de Filipijnse overheid besloten heeft te sturen.
Ben per bus naar Manilla gereisd en op zoek gegaan naar de kantoren die de hulp coördineren. Gelukkig weten de taxichauffeurs, al dan niet via navraag met collega's, wel uit te vinden waar de betreffende kantoren zijn.

Als eerste probeerde ik het kantoor waar een verscheping naar Rotterdam gecoördineerd werd. Daar ving ik al spoedig bot. De dienstdoend officier keek mij eens aan en vroeg "wat is uw leeftijd?". "71", zei ik.
"Sorry", zei hij, "Dat risico willen wij niet nemen. Wij zijn op zoek naar jonge, ervaren krachten, liefst ongehuwd, wat deze onderneming is niet zonder gevaar".
Ik wees hem op mijn praktische vaardigheden met elektriciteit, elektronica, bouwen, lassen, kennis van de Nederlandse taal, maar hij bleef onvermurwbaar.

Ik overwoog of ik meer succes kon hebben bij het hulpkonvooi naar Duitsland, richting Hamburg. Wellicht met hulp van wat smeergeld, naar Filipijnse traditie.
Helaas, ook daar ving ik bot.

Tenslotte probeerde ik het bij het hulpkonvooi dat richting Gdansk naar Polen zou gaan.
Ik maakte duidelijk dat ik redelijk Pools sprak. Filipinos die in de Filipijnen zijn die Pools spreken, zijn nogal schaars. Dat, plus een 5 cijferig bedrag in pesos onder tafel en de Filipijnse cultuur waarin ouderen met meer respect benaderd worden dan in "het Westen", gaf de doorslag. Ik mocht aanmonsteren als vertaler/keukenhulp/manusje van alles.

De tocht duurde een paar weken, tot het schip in Gdansk afmeerde.
Het schip had behalve voedsel en brandstof ook voldoende generatoren aan boord om het uitladen met elektrische kranen mogelijk te maken.
Naar bleek, hadden de havenwerkers in Gdansk al kans gezien de installaties voldoende op gang te krijgen om de haven redelijk te laten functioneren. Vooral de voedselhulp was welkom.

 

[Pjotr Prep]

We hebben afscheid genomen van schoonvader, al
langere tijd was de man de weg kwijt en dat met veel ouderdoms problemen.
Ik denk dat nu door het ontbreken van verwarming het de man fataal is geworden.
Schoonmoeder komt bij ons in huis….dat gaat feest worden….

In het dorp een tragisch ongeval. Een jong gezin van 5 door koolmonoxide omgekomen.
Om de kinderen wat warmte te geven hadden ze de bbq met houts kolen in de huiskamer gezet.

In de bosrand zie ik een vage Bekende met een geweer lopen. Hij mikt op een duif en mist.
Ik hoor hem schelden en loop naar hem toe, het was zijn laatste patroon. Gelukkig maar denk ik bij het zien van het geweer. Het lijkt erop dat deze door onkel Dolf is achtergelaten na zijn onaangekondigde 5 jarig staatsbezoek.
Ik wens hem goede jacht en ga verder.

Het water uit de waterput geeft toch wat buikloop. Ik dacht als ik er een goudvis inzet (uit de vijver van van iemand in het dorp) en die blijft leven dan is het wel goed. De dieren hebben gelukkig geen last.

Een boer verderop heeft een bron op 60 meter diepte, dat wordt daar water halen.
Ik zie opmerkelijk veel oldtimer tractoren rijden, brandstof is ook voorhanden. De boeren hebben veelal een eigen tank.

Eens kijken of ik mijn auto aan de praat kan krijgen, of het mini tractortje. Omdat ik er niet uitkon had ik de accu’s eruit gepakt voor de radio‘s. Die kunnen nu terug.

De directe omgeving blijft rustig, bij de distributie centra zijn wel weer onregelmatigheden geweest. Er vertrekken regelmatig trucks met voorraden. Weet niet welke bestemmingen. In het stads en dorpscentrum zijn er wel trucks gelost verteld men.

 

[RockyFlats]

Inmiddels weer een dag verder, wat is hetzelfde en wat is veranderd.

Gelijk gebleven zijn de zakdoek, telefoon, leatherman, munten buidel rfid wallet en bij de deur uitgaan de sleutelbos.

Lampje is gesneuveld maar wordt binnenkort vervangen en weer dagelijks aan de broek. Horloge is inmiddels vervangen door hetzelfde model

Nieuwe aanvulling is een sleutelbosje die ik altijd bij me heb, met daaraan een paar basics:
een lusje oranje paracord een glow in the dark marker, beide voor betere zichtbaarheid,
een oud model Inca pen,
Fenix E01 (lampje op 1AAA ,
fluitje,
4 meter heel dun bankline,
gerber shard opener/prybar, [...]

hier komen binnenkort nog
een stevige naald (om in combinatie met de bankline iets te kunnen repareren) en
een ferrorod bij,
allebei in de tube .

Greetz,
Pjotr78

Bekijk bijlage 25584

Hee, @pjotr78 , fijn om jou te zien kerel!
Jouw Meshtastic bericht kwam prima binnen, en het is goed om te zien dat je je prima staande houdt na dat EMP event!

Er ging al het gerucht dat je in de stad bij die Outdoorwinkel was gezien, die waar de ramen uit lagen, en er viel dus nog iets te halen, mooi!

Je gaat er weer op uit voor meer, zo te lezen, en vandaar het volgende...
Wij zoeken voor onze straat nog een kruisboog met wat pijlen. Nu jij thuis bent in bushcraft en "de wegen" kent, kan je ons daar wellicht aan helpen???

We hadden vannacht wat trubbels met lieden uit de stad, en de eindjes hout die onze "lopers" buiten dragen, die schrikten niet af. Voor wij het wisten, werd er bij een buurman verderop ingebroken. Die kreeg klappen, geen echt ernstig letsel gelukkig, maar is zijn muntcollectie kwijt. Tja, alles wat ruilwaarde heeft...

Over de portofoon (voice actuated) was nog wel geschreeuw te horen, maar waar het fout zat was wel eerst een raadsel.
Jammer dat deze portofoons geen stations-id uitzenden. Enfin, toen ons suveillanceteam er arriveerde waren de vogels gevlogen.

Het wordt hier wel onveiliger...

Hee, hoe gaat het verder bij jou, in deze duistere dagen?

 

[RockyFlats]

Ik had een aparte droom vannacht. Vol van flash-backs naar de wereld zoals die was, maar ook met sprongen naar de toekomst. Ik zag in gedachten al hulp arriveren vanuit het verre oosten, en dat "gele mannetjes" die ons als gevaar zijn ingepraat, juist vriendelijk en hulpvaardig zijn. Er huppelde ook een druk wit/roodgebrand manneke tussendoor aan een kade ver weg, apart om te zien, maar overwegend zag ik in mijn droom Aziaten. Filipijnen, Chinezen...

Soms heb ik moeite om grip op de tijd te krijgen. Ik heb het idee dat er een week is vergaan sinds de EMP, maar lees Meshtastic berichten van mensen die het over weken hebben. Misschien krijg ik "de kolder"? Vreemd zou dat niet zijn want wie blijft er normaal in deze situatie?

Tijd, is ook wel apart. Mijn Android telefoon was mijn "horloge", maar is stuk. De twee quarz horloges die ik heb, staan ook stuk stil. Een analoog "automaat" horloge had kunnen draaien als ik het had gebruikt, maar staat al een jaar stil.
De digitale klok in de keuken is ook gebakken, en de twee analoge hangklokken heb ik al maandenlang niet meer opgewonden.

Hoe laat is het eigenlijk?!

In de straat hebben we alle analoge klokken natuurlijk vertroeteld en weer aan de gang gekregen, en die automaat tikt om mijn pols. Haha, het toont nu de straat-tijd! Een enkele werkende staartklok van een buurman was ons ijkpunt, en de gehele straat heeft die tijd overgenomen. Het lijkt dan futiel, maar wordt er afgesproken om om 12:00 portofoon-controlemeldingen te geven, en de ene zit nog op de doos omdat "zijn tijd" 11:50 is, en een ander gaat al op pad met een knuppel omdat het bij hem 12:05 is en er geen melding komt...

We zijn dus "bij de tijd", maar in hoeverre de onze van de werkelijke afwijkt bleef de vraag. Het relaisstation vanuit Hilversum is tijdmeldingen gaan geven, en daar zetten we nu de klokken nu maar op gelijk. Raar is wel, dat een zendamateur die redelijk door komt, weer tijdstippen noemt die daar zeker zes minuten van verschillen. Rare tijden zijn het...