Dat ligt aan de reden waarom je goud wilt kopen. Dit geld trouwens voor alle soorten aankopen waarbij je waarde wilt omzetten van het ene naar het andere.
je kunt goud kopen voor 4 redenen:
speculatie
diversificatie( echt beleggen)
verzekering
Omdat je het mooi vind als sierraad
vanuit speculatie is het waarschijnlijk geen goed moment Voor speculatie moet je de toppen en dalen goed inschatten en kopen in het dal en verkopen op de top.
Vanuit diversificatie is het een doorgaand proces, je hebt elke maand geld om ergens in te investeren en elke maand koop je dus een beetje goud. Het gaat niet om de individuele aankoopprijzen maar om de gemiddelde aankoopprijs. De enige belangrijke keus is hier of je goud in de beleggingsportefeuille wilt hebben of niet.
Vanuit verzekering is het een goed moment. Het gaat niet om de aankoopprijs maar om het risico wat je ermee afkoopt. In alle scenarios waarbij goud een rol speelt als verzekering wordt goud vele malen meer waard dan het nu is( uitgedrukt in euro's of dollars). Of goud dan nu 40K, 50K of 60K kost maakt niet uit, immers in het verzekering scenario is de euro of dollar waardeloos geworden en kun je waarschijnlijk zelfs geen kilo goud meer kopen voor 10 miljoen euro.
Sierraden zijn een luxe. dus wanneer je geld over hebt voor luxe, dan kun je daar iets mee kopen wat je plezier oplevert. dat het ook nog eens een bepaalde waarde blijft houden is mooi meegenomen en kan een reden zijn om voor die specifieke luxe te kiezen. Een ander geeft geld uit aan een schilderij of aan een zeldzaam kastje. gouden sieraden vallen in de goep aankopen voor je plezier met als bonus misschien waardebehoud.
Voor alle duidelijkheid, je moet nooit goud kopen met geld wat je nu nodig hebt om noodzakelijke dingen te kopen. Goud, en andere vormen van waardeopslag, koop je alleen met geld wat je de komende tijd niet nodig hebt.
Voor mij was er nog een 5de reden om goud te kopen, al zijn de andere 4 genoemde redenen daar deels op van toepassing: namelijk waardebehoud, of anders gezegd, koopkrachtbehoud.
Toen ik mijn huis in Nederland verkocht, kwam er ineens een - voor mij althans - grote som valuta vrij. Een stuk pensioenvoorziening, want ik heb helaas in het verleden weinig aan pensioenopbouw kunnen doen.
Nu had ik destijds al begrepen, dat het onbeheerst vergroten van de geldhoeveelheid door "Quantitative Easing" (een andere uitdrukking voor "niet op je tellen passen"), noodzakelijkerwijs zou leiden tot een ontwaarding van de munteenheid en vervolgens sterke prijsinflatie, ondanks dat het voor de ECB als een verrassing kwam, volgens zeggen van Christine Lagarde.
Dus dat geld op de bank laten staan om daar de koopkracht van te zien verdwijnen, sprak mij niet zo aan.
Meer nog dan bij een spaarpotje voor onvoorziene zaken is voor een pensioenvoorziening het behoud van koopkracht op lange termijn de prioriteit.
Daarom dat geld deels gebruikt voor aankoop van edelmetaal, deels besteed aan onroerend goed (huisjes buiten de EU, verhuurklaar maken ervan en een rijstveld om meer zelfvoorzienend te worden).
Dus van diversificatie is ook sprake.
De huisjes en kavels waar ze op gebouwd zijn behouden wellicht hun waarde, al is dat meer dan edelmetaal conjunctuurgevoelig en onderworpen aan de belastinggrillen van de overheid. Maar de netto huur na aftrek van onderhoudskosten, die naar Nederlandse maatstaven "peanuts" is, geeft enige aanvulling op de AOW-inkomsten. Iets wat bezit van edelmetaal niet doet.
Ik had voordien ook een kleine pensioenverzekering afgesloten, waarvan de premies aftrekbaar waren van de belasting. Toen die tot uitkering kwam, moest een minimale uitkeringsperiode van 5 jaar gekozen worden, omdat anders de belastingaftrek teruggevorderd zou worden.
Ik heb voor een periode van 6 jaar gekozen, om enerzijds de uitgekeerde bedragen zo snel mogelijk weer in eigen beheer te hebben, en anderzijds mijn AOW + verzekeringsuitkeringen nog binnen het laagste tarief belast zouden worden.
Ook dat geld is deels in edelmetaal omgezet en voor het laatste deel is dat ook de bedoeling, zodat de koopkracht ervan niet verder weggeinflateerd wordt, zoals dat met een optie voor een levenslange uitkering met vast maand bedrag het geval is.
Natuurlijk heeft mijn verzamelingetje munten kenmerken van een verzekering, maar ik zal niet ontkennen dat er een element van speculatie in zit. Als het financiel systeem onderuit gaat aan hyperinflatie, en daar begint het steeds meer op te lijken, dan zijn de muntjes goed on binnen te lopen als een nieuw geldsysteem gestart wordt, of om investeringen mee te doen als de prijzen van b.v. onroerend goed ten opzichte van goud door de bodem zakken.
De zilveren muntjes kunnen dan helpen een moeilijke periode te overbruggen als er voor een kruiwagen papiergeld nodig is, of banktegoed van een cijfer met heel veel nullen, om een brood te kopen.
Toch heb ik ook een deel in cash aangehouden, toen dat nog mogelijk was uit de "flappentap" te trekken.
Inmiddels moet je door heel wat hoepels springen om een flink bedrag contant op te nemen. Enkele huisjes zijn daar contant mee betaald.
Wat goud als sieraad betreft, is mijn gedachte: Het glimt meer dan chocolade, maar chocolade vind ik lekkerder. Mijn Tropische Verrassing denkt daar duidelijk anders over...
