DirtyDutchman
Senior Prepper
Iedereen heeft vast wel eens een dag waarop de motivatie om je complete edc mee te nemen ver te zoeken is. Echter, vandaag was ik maar al te blij dat ik toch mijn edc meegenomen had.
Het is 7:15 's ochtends als ik met mijn ouders en zus over de A2 rij. Het is erg mistig en de temperatuur ligt onder het vriespunt. Al met al dus geen pretje om te rijden. Desondanks zijn we goed gestemd, want vandaag is de grote dag dat mijn zus haar diploma van de universiteit in ontvangst mag nemen!
Het is rustig op de weg (het is tenslotte zaterdag, en vroeg in de ochtend) totdat we bij Utrecht komen. In de Leidsche-Rijntunnel is namelijk een ongeval gebeurt, waardoor al het verkeer over de parallelbaan moet. Een tijd lang sukkelen we met een gangetje van 60-70 voort. Op een gegeven moment daalt de snelheid nog verder tot we bijna stilstaan, en dan gebeurt hetgene wat ons ineens in de shit doet belanden. Met volle vaart klapt er een auto achterop ons. Hierdoor worden we gelanceert op onze voorganger. Na een paar seconden helemaal van de kaart geweest te zijn besef ik wat er gebeurt is. We zijn bij een aanrijding betrokken geweest en we moeten onze auto onmiddelijk verlaten. En zo staan we dus ineens buiten in de kou, midden op de snelweg. Nadat 112 gebeld was liep ik als eerst naar het achterste voertuig om de eveneens beduusde personen hier uit te halen en mee te nemen naar de voorkant van onze auto. Zo fungeert de achterste auto als buffer indien er nog een auto op klapt, was mijn idee. Nu stonden er dus in totaal 8 mensen uit 3 verschillende voertuigen buiten in de kou, mogelijk met verwondingen. Nu komt mijn edc om de hoek kijken, welke ik gelukkig mee had genomen. Als eerste kon ik met de streamlight mijn medereizigers checken op mogelijke verwondingen (het was tenslotte nog donker!). Buiten dat stonden we dus allemaal buiten in de kou. Gelukkig had ik ook nog zo'n zilver/gouden emergency blanket mee in mijn edc. Deze hield ik gereed indien er iemand onderkoelingsverschijnselen begon te vertonen.
Uiteindelijk hebben we het er allemaal gelukkig redelijk goed vanaf gebracht, maar geloof mij als ik zeg dat het ontzettend goed voelde om enigszins voorbereid te zijn! Ik kon tenminste íets doen! Mijn boodschap luidt dan ook: draag echt áltijd je edc, en denk goed na over wat je hier allemaal in opneemt.
Tot slot: indien jullie interesse hebben kan ik (in dit topic?) wel mijn edc tonen.
Het is 7:15 's ochtends als ik met mijn ouders en zus over de A2 rij. Het is erg mistig en de temperatuur ligt onder het vriespunt. Al met al dus geen pretje om te rijden. Desondanks zijn we goed gestemd, want vandaag is de grote dag dat mijn zus haar diploma van de universiteit in ontvangst mag nemen!
Het is rustig op de weg (het is tenslotte zaterdag, en vroeg in de ochtend) totdat we bij Utrecht komen. In de Leidsche-Rijntunnel is namelijk een ongeval gebeurt, waardoor al het verkeer over de parallelbaan moet. Een tijd lang sukkelen we met een gangetje van 60-70 voort. Op een gegeven moment daalt de snelheid nog verder tot we bijna stilstaan, en dan gebeurt hetgene wat ons ineens in de shit doet belanden. Met volle vaart klapt er een auto achterop ons. Hierdoor worden we gelanceert op onze voorganger. Na een paar seconden helemaal van de kaart geweest te zijn besef ik wat er gebeurt is. We zijn bij een aanrijding betrokken geweest en we moeten onze auto onmiddelijk verlaten. En zo staan we dus ineens buiten in de kou, midden op de snelweg. Nadat 112 gebeld was liep ik als eerst naar het achterste voertuig om de eveneens beduusde personen hier uit te halen en mee te nemen naar de voorkant van onze auto. Zo fungeert de achterste auto als buffer indien er nog een auto op klapt, was mijn idee. Nu stonden er dus in totaal 8 mensen uit 3 verschillende voertuigen buiten in de kou, mogelijk met verwondingen. Nu komt mijn edc om de hoek kijken, welke ik gelukkig mee had genomen. Als eerste kon ik met de streamlight mijn medereizigers checken op mogelijke verwondingen (het was tenslotte nog donker!). Buiten dat stonden we dus allemaal buiten in de kou. Gelukkig had ik ook nog zo'n zilver/gouden emergency blanket mee in mijn edc. Deze hield ik gereed indien er iemand onderkoelingsverschijnselen begon te vertonen.
Uiteindelijk hebben we het er allemaal gelukkig redelijk goed vanaf gebracht, maar geloof mij als ik zeg dat het ontzettend goed voelde om enigszins voorbereid te zijn! Ik kon tenminste íets doen! Mijn boodschap luidt dan ook: draag echt áltijd je edc, en denk goed na over wat je hier allemaal in opneemt.
Tot slot: indien jullie interesse hebben kan ik (in dit topic?) wel mijn edc tonen.
.
