Ik vind het wel een opsteker, dat een enkel (ogenschijnlijk!) warrig stukje van mijn hand, velen triggert om ook hun eigen steen opzij te schuiven, en zeer lezenswaardige overpeinzingen te delen.
Wat zouden we hier zijn met z'n allen, zonder mij...
En zonder jou natuurlijk, want de rest, hmmmm...
En toch, geloof het of niet, ben ik maar een gewone ziel, die ondanks een teruglopend gezichtsvermogen best enorm helder is blijven zien en nagenoeg altijd verstandige keuzes maakt. Ik wil natuurlijk ook wel eens overdrijven en een knuppel in het hoenderhok gooien, maar zit ik er ogenschijnlijk eens naast dan is dat vooropgezet
.
[
irritante snob modus off] Ik vind het al met al interessant om te zien hoe de samenleving is veranderd, en om ook te gaan zien hoe het zich nog zal gaan ontwikkelen. Dan wel graag terug naar "een normaal" wat mij betreft.
Kijk ik naar de tijd waarin ik ben opgevoed, dan was de werkdruk- en werkdrukverdeling rond de jaren '60-'70 van de vorige eeuw misschien zo slecht nog niet. Enfin, in die goede oude tijd was het minder normaal dat de vrouw betaald werk verrichte: die was thuis om voor het huishouden en de man en kinderen te zorgen. Bij mijn ouders was het niet anders, hoewel ook mijn moeder tot kort na de oorlogsjaren heeft gewerkt. Maar kort na hun trouwen veranderde dat en verdiende pa het geld, en beheerde ma het. Niks gescheiden rekeningen (en niks scheidingen denk ik weleens), zoals bij mijn vrouw en mij ook. Heb ik ooit eens contant geld in m'n portemonnee, dan weet ze het wel te vinden en laat dan wat muntgeld en een miserabel briefje van 5 achter voor het fatsoen. Toegegeven, met het plastic geld kan ik zelf prima vooruit en zij doet sowieso de meeste dagelijkse boodschappen.
Enfin, mijn punt is, dat "de emancipatie" (ik ben zeker voorstander van gelijkheid, tot aan de biologische grenzen...) de boel in de samenleving toch een beetje uit het lood heeft geslagen, tegelijk met (vooral) de drang naar meer, meer, meer. Terwijl wij er nadrukkelijk voor kozen om, ietwat ouderwets, met niet veel meer dan een enkel inkomen rond te komen en tijd te hebben voor de kinderen e.d., kozen velen anders.
Wij consumeren niet overmatig en gaan zeker niet driemaal op vakantie. Mijn auto hoeft niet nieuw te zijn. Mijn boodschappen niet van de duurste grootgrutter en voor gebruik van tweedehands zaken schamen wij ons niet, als het eens zo uit komt. Ons huis was een goedkope bouwval toen we het kochten, en met veel eigen werk is het een prachtig voorbeeld van achterstallig onderhoud geworden. Een nieuw huis of nieuwe keuken stond voor ons niet op de eerste plaats. Al met al, heb alleen ik alle werkstress, die hier dus gemiddeld maar de helft bedraagt van die van menigeen (grapje...). Ook hebben wij het geluk dat we redelijk verstandig met geld om kunnen gaan, en kennelijk verstandige keuzes kunnen maken, want met onze leefwijze lopen we eigenlijk niet of nauwelijks tegen grenzen aan. Verdeel het werk en ga (gemiddeld) ieder halve weken werken, leef relatief bescheiden maar gelukkig, en geniet van de vrije tijd en de natuur, wat mij betreft.
Ik vraag mij dan ook af, in hoeverre de toegenomen werkstress niet hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door eigen keuzes. In die zin, dat een "meer, meer, meer" (over) consumeren ook dwingt tot een "meer, meer, meer" productiviteit en werken. En of dat nu zo gelukkig maakt? De keuze die men maakt is dan: meer geld en meer stress (zie hier ... de knuppel). Nu weet ik wel dat niet iedereen onder een redelijk gunstig gesternte geboren wordt, en dat dwang ook kan spelen, maar in een mensenleven kan er veel veranderen en tot op zekere hoogte is er een behoorlijke eigen inbreng, lijkt mij.
Ik vermoed dat velen gewoon meer zijn gaan consumeren omdat dat wel zo lekker is, en nu verbaasd zijn dat het ook een hogere werkdruk zich mee brengt. Dat
heeft dan natuurlijk helemaal niets met verkeerde keuzes te maken, want "we hebben immers al die robots" die alleen even iets efficiënter moeten worden ingezet, door anderen natuurlijk
. De hedendaagse mens leeft in meer dan een opzicht flink "op de pof", zo lijkt het wel.
Een "reset" is lang zo gek nog niet. De wal keert het schip; een terug naar normaal...
Even totaal off-topic (en toch ook weer niet, ter verluchtiging), denkend aan onze samenleving ziet menigeen terecht rode lampjes. Voor wie dat nog steeds niet zo ziet, heb ik een leuke tip. SHTF-indicatoren...! Ze kamen vandaag binnen van oom Huang: kleine rode LED-lampjes op zonne-energie. Kort opgeladen in het laatste zonlicht van vandaag, deden ze het al prima. Ze geven een rood blinkend signaal zodra het gaat schemeren, en het ziet er wel prima "spooky" uit nu in de nacht. Een achterliggende gedachte is ook dat, als "door economische nood gedrevenen" ooit eens rondzwerven in de buurt, ze zich wel tweemaal bedenken en een cirkeltje maken om mijn tuin waarin het immers "niet geheel pluis is". Een m.i. niet onderschatten effect...
Net naar gelang wat er bij de economische situatie past, zijn er ook oranje alarmlampjes te krijgen, dus voor ieder wat wils. Maar rood, vond ik er nu wel het best bij passen, en deze zonnepanelen zijn al kant-en-klaar aangelegd
@martin .
https://nl.aliexpress.com/item/1005..._list.0.0.58f679d2ASKnOS&gatewayAdapt=glo2nld