Juist... Maar in hoeverre is welke elektronica er gevoelig voor. Een computerproccesor, a la!
Maar zeg nou eens een simpele IC om PWM te regelen in een zaklamp... ?
En dan nog wat... Stel ik knutsel een kooi in mijn kelder, en pleur daar mijn elektronica in, dat is niet afdoende toch?
(Euhm... kooi in kelder... Een feraday kooi wel te verstaan, zo een met leren riempjes en zweepjes!).
@Niels OK, dus jouw Feraday kooi is met zweepjes en zo? Interessante hobby heb jij!
Ok, ok, misschien is "jouw laatste zin" hierboven buiten jouw inbreng om ietwat verminkt geraakt
Kan ik daar wat aan doen, met m'n dikke vingers en die kleine toetsen... OK, geen aparte hobby dus.
Ik ben geen elektronica deskundige, maar heb hooguit een aardig idee van hoe het zou kunnen zijn, op basis van behoorlijk wat info.
Computerchips, je zegt het al, zullen inderdaad snel het loodje leggen, omdat daar sprake is van zeer dunne geleiders die bij het minste of geringste spanningsverschil/stroompuls beschadigd kunnen worden. ESD beveiliging (aarden van handschoenen e.d. door mensen die chips hanteren, tegen minieme ontladingen) is er niet voor niets.
De chips in mijn zaklamp, geef ik bij een atoombom-HEMP weinig kans, maar bij een zon-gebeuren een redelijke kans. Ik heb een prachtig militair dosimeter-uitlees-apparaat uit de 80-er jaren. Dat is in zijn geheel in een aluminium kist gebouwd, met metaalgaas voor het kleine uitleesvenstertje en op iedere elektrische in-en uitgang een stevige bescherming-diode. En dat, terwijl het binnenwerk bestaat uit hoogwaardige elektronica, maar wel gedateerd/uit die jaren. Dus IC's met dikke sporen en in het algemeen tamelijk onverwoestbare componenten. Maar toch die 100% afscherming... Dat zaklamp IC-tje is vele malen kwetsbaarder dan dat beschermde IC van toen.
Een Faraday-kooi (als begrip), is zeker voldoende als die goed is geconstrueerd. En dat is echt geen rakettechnologie. Ik weet wel bijna zeker dat iedereen hier, een goede kan maken, en zonder veel moeite of technisch knobbel.
Een kooi uit metaalgaas is een Faraday-kooi, maar een gesloten stalen of aluminium kist is dat ook. Het is alleen zo, dat een gazen kooi niet altijd voldoende zal beschermen bij een HEMP. Zo is een magnetron ook een kooi van Faraday, maar beschermt niet tegen de golflengte/frequentie die optreedt bij een HEMP.
Voor zover ik het heb begrepen, is een simpele maar goede bescherming:
- een stalen (of beter aluminium) trommel of kist zonder openingen of gaatjes, met een nauwsluitend/klemmend deksel zonder kieren. Let op dat er rondom een metallisch contact is tussen deksel en trommel/kist. Een dikke rubberen manchet is niet de bedoeling. Een doodnormale ronde stalen koektrommel met een niet-scharnierend deksel, is eigenlijk prima. Het is dan wel het beste om de verf van de deksel-doos contactvlakken te verwijderen t.b.v. het metallisch contact;
- Die aan de binnenkant volledig is bekleed met een stevig elektrisch isolerend schuim (bijvoorbeeld van een yoga-matje). Vermijd zwart schuim; dat zal met roet gekleurd zijn, en zou elektrisch geleidend kunnen zijn. Andere isolerende materialen kunnen ook, zoals hele dikke folie en zo, maar schuim heeft wat meer body;
- dat was het eigenlijk... Ik zou zelf nog een rol aluminiumtape nemen, en de deksel-sluiting rondom afplakken, voor zaken die sowieso langer in opslag gaan.
- pak alles wat in die doos gaat in aparte polyetheen zip-bags, en zo zijn die ook nog eens van elkaar geisoleerd.
- het allerbeste zou zijn: alles in een boterhamzakje en dicht knopen. Wikkel daar zo'n 2 lagen aluminiumfolie omheen De dikte is niet van belang, maar wel dat het een gesloten omhulling is zonder openingen. Druk het gerust stevig aan. Pak dat elk in een aparte polyetheen zip-bag, en dan in de doos. Je hebt alle spullen dan tweemaal geisoleerd: 1e door de doos zelf en 2e door de aluminium laag.
- het is van belang dat er geen enkel geleidend onderdeel van het te beschermen spul, in aanraking komt met de metalen afscherming. Dat is ook het doel van het dichtgeknoopte boterhamzakje, want zonder dat zou de aluminium folie de antenne van de wereldontvanger raken, en dan eerder als EMP-antenne fungeren dan als afscherming;
- Enfin, spullen verpakt in de doos, doos dicht en aluminium tape rondom...
- Het aller-aller mooiste is dan nog, om de kist of doos elektrisch te aarden. Volgens mij is desnoods de aarde van het lichtnet te gebruiken, maar een ouderwetse koperen waterleiding (pas op- kan door kunststof zijn onderbroken) of een aardig stuk ijzeren pijp of aardpen de grond in jassen, kan ook.
- Iedere bescherming is er een.... Ook zonder aarding, maakt het bovenstaande een zeer goede kans op bruikbare spullen na een EMP. Maar ben je eens onderweg en heb je dat kleine portofoontje of die zaklamp in aluminiumfolie gewikkeld (in een zakje of met wat tape er om), dan lijkt me dat ook al behoorlijk beschermd.
En die kooi in jouw kelder, is hiermee "vast voldoende"!
.... bestand tegen EMP en SM P!
P.S. Over onderweg gesproken. Ik heb laatst dit kokertje besteld, en is aan de beide uiteinden van fijne schroefdraad voorzien. Met de deksels er op, zou dit naar mijn idee een goede EMP bescherming kunnen zijn voor onderweg, als alternatief voor een doosje of aluminiumfolie. Wat er in gaat dan wel even in een boterhamzakje om het te scheiden van de koker zelf. Nu is dit een relatief klein kokertje, maar in een grotere maat zou wel gemakkelijker een zaklamp passen. Ik vind het een prima ding voor kleinere spulletjes, en is perfect gemaakt ook.
https://www.aliexpress.com/item/1Pc...32705742738.html?spm=2114.13010608.0.0.JjK2Lq
