Geen zorgen daarover. Rockyflats beschouw ik als een vriend. In een vriendschap kan het gebeuren dat je beiden ergens fundamenteel anders over denkt. Soms kan een discussie daarover op het scherpst van de snede gevoerd worden, maar dat wil niet zeggen dat het de vriendschap zal schaden.
@phtvs , wij liggen nu bij
@JJ&A op de divan, merk ik. Het is er frisser in huis dan thermopapier, maar die mensen stralen zoveel warmte uit dat het gewoon behaaglijk is. Het is er vast het geheime wapen dat iedere energiemaatschappij verslaat zonder dat de meter draait!
Er mag nu wel een raampje over, want over en weer zijn er flinke winden gelaten.
Vriendschap doorstaat met gemak een beetje tegenwind, dat vind ik ook. Niemand is perfect, en een ander beter leren kennen is altijd winst. En om elkaars afwijkingen lachen en ermee leren leven is de humor en tragiek van het leven.
En elkaar bij de les houden, is dan weer het zout in de pap.
Natuurlijk ligt deze zaak erg gevoelig omdat het mij persoonlijk raakt. Mijn liefde voor het land is onvoorwaardelijk, no mather what.
Zelf, heb ik moeite met onvoorwaardelijke liefdesverklaringen. Of het moet de zon of de aarde zijn, en al hetgeen dat er zonder veel hersenen en kwaadwillendheid op rond dartelt, zoals vogels en andere dieren. De musjes en mezen in de tuin mogen de zaak vrolijk onderkakken, en toch blijf ik ze voeren.
Mensen kunnen echter doelbewust elkaar benadelen, en zie ik dat en de ellende die ervan komt, dan is daar voor mij voor onvoorwaardelijkheid geen plaats. Onvoorwaardelijkheid, onverzettelijkheid en dogma's, hinderen immers eerder dan dat het iets oplost.
Het is jammer dat deze overheid het land schade toebrengt, hoewel de agressie waarmee Israël zichzelf verdedigd voor mij wel enigszins te begrijpen is.
Het brengt niet alleen Israël schade toe maar ook (en vooral) het Palestijnse volk. Ik gun de Joden en Palestijnen beide een gelukkig leven, en dan het beste ieder in een eigen staat.
De agressie en wreedheid van Israël lijkt op die van een kleuter die al jarenlang gewend is om anderen te knijpen, onder welwillend toezicht van een schimmige juf met een duistere dubbele agenda. Voortzetting van dat onwenselijk gedrag is dan wel te verwachten, maar correctie is m.i. dringend noodzakelijk. En die juf verdient een fikse schop onder de kont.
Al sinds mensenheugenis wordt de staat Israël bedreigd door de omringende landen en jaar na jaar heeft het zijn bestaan moeten verdedigen.
Mensenheugenis, en verdedigen?
Eind 1800 en begin 1900 ontstond de zionistische gedachte, en in 1948 werd de staat Israël uitgeroepen op basis van een omstreden gebiedsverdeling, en sindsdien heeft ze haar veroveringsdrang kracht bij moeten zetten?
Voordien, woonden er gewoon Joden en Palestijnen vreedzaam bij elkaar, en was er geen staat Israël.
Natuurlijk zie ik wel de problemen die ontstaan als er door buitenstaanders plotsklaps wordt beslist over de verdeling van gebieden waaruit mensen worden verdreven. De zionistische gedachte had beter vorm kunnen krijgen door een vreedzame en geleidelijke immigratie. Uiteindelijk hadden de Joden dan samen met de Palestijnen in hetzelfde land gewoond. Als Israël zich van meet af aan inschikkelijker had getoond, te beginnen in 1947, dan had het er nu vast geheel anders uitgezien.
Vaak met harde hand en bloedvergieten. Natuurlijk ben ik het niet met alle acties van de staat Israël eens. Maar ik begrijp het wel als je heel je bestaan altijd over je schouder moet kijken en het nooit, maar dan ook echt nooit vanzelfsprekend is dat je land, je burgers veilig zijn.
Sorry, maar binnen criminele organisaties speelt hetzelfde. Ik zie daar parallellen. De valse start, en een voortzetting van verdrijving en onderdrukking, hebben dat m.i. als logisch gevolg.
Israël, verlaat toch eindelijk eens die destructieve insteek, zou ik zeggen.
Waar is nu die reclassering?
Eerder het tegenovergestelde. Soms worden er keuzes gemaakt die ook voor mij moeilijk te behappen zijn, maar onvoorwaardelijke liefde betekend in voor en tegenspoed, ook als er keuzes gemaakt worden die niet de jouwe zijn.
Waarom toch die onvoorwaardelijke liefde voor iets dat anderen onnodig onderdrukt en kwetst? Ik begrijp dat niet, en het is een recept voor behoud van ellende. Het "geloof maakt blind" heeft wellicht daarmee te maken, en ik prijs mij gelukkig dat ik daarover niet beschik. Ik geloof in de goedheid van de mens, ook al bestaan daar wel weer gradaties in
er is al teveel ellende en onvrede in de wereld.
