• Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.

Goud testen en wegen

PBear

Mankinds only hope
Ongelogen: Ik heb vanmiddag nog iemand geholpen om van aluminium goud te maken. Een eenvoudige permanente marker in de kleur geel "did the trick"!

Mocht de goudprijs straks onder die van aluminium zakken, dan heb ik wel weer een ander probleem. 😉

"Waarom daalt de koers van goud?" is dan ook te lezen als "waarom neemt het volume van het goud toe dat ik aangeboden krijg, voor dezelfde prijs?" Voor pechvogels danwel, want dat gebeurt er als je onbewust een verguld blok aluminium zou kopen tegen de goudprijs per gram. On-topic is deze post dan wel...😉

En dan is het vast aardig om jullie een methode aan de hand te doen waarmee je twee dingen in een klap bepaalt: het volume van een voorwerp en de soortelijke massa.

Nu we "natuurlijk allemaal als idioten goud gaan kopen nu het goedkoper wordt", is het wel belangrijk om eerst te zien of het wel echt goud is.
Er bestaan diverse manieren om te testen, en deze methode test op de specifieke soortelijke massa, die voor goud 19,32 g/cm3 is.
https://www.bullionbypost.co.uk/index/gold/density-of-gold/

Om daarop te kunnen testen zou de precieze afmeting en een nauwkeurige weegschaal voldoende zijn. Heb je immers een kubusje/blokje goud van precies 1x1x1 cm en weegt dat 19,32 gram, dan ziet dat uitstekend naar goud uit.
Is het lichter of zwaarder dan mogen er alarmbellen gaan rinkelen.

Nu is het probleem vaak, dat we van een munt of goudbaartje niet meteen het precieze volume kunnen berekenen uit de afmetingen (moeilijk te meten, onregelmatig).

Deze methode slaat dat berekenen gewoon over, en is enorm nauwkeurig.

Benodigd: een nauwkeurig weegschaaltje, een stuk ijzerdraad, een stukje dunne vislijn, een rvs-alligator klemmetje, een bekerglas en wat gedestilleerd water.

Een weegschaaltje zoals deze, is nooit weg, vooral als je eens stukjes van een goudbaartje af moet knippen om er straks bij de shtf-slager een stukje road-kill of wat dode ratten van te kopen.

Bekijk bijlage 23868
Wellicht hebben jullie al zoiets, en dan is belangrijk dat je een metalen draadframe middenop de weegplaat kunt laten rusten, waaraan je tegelijk loodrecht daaronder de te wegen goudklomp kunt hangen. Het draadframe is dus niet veel meer dan een rechthoek, met aan de onderzijde een stukje vissnoer met een klemmetje. Maak je een rond plaatje dat op de weegplaat rust, met daaraan zijdelings het draadframe, dan kan je onveranderd op en onder de weegschaal wegen.

Het weegschaaltje zal je dus wel (rondom vrij) ergens op een steun moeten plaatsen, en een kap erover om storende luchtstroming te voorkomen is het mooist.

Plaats het draadframe op de weegplaat, met alleen het vissnoer (met daaraan het klemmetje) ondergedompeld in het water, en "nul" de weegschaal.

Vervolgens plaats je de goudklomp op de weegplaat, en lees je het gewicht daarvan af.

Daarna hang je de goudklomp aan het vissnoer en dompel je die geheel onder in het water (zonder luchtbellen!), en lees je de schijnbare massa daarvan af.

Klaar!

Het lijkt wel toveren, want je weet nu zowel het gewicht van de goudklomp, als het precieze volume ervan en de precieze massa in g/cm3.

Hoe kan dat?

Zuiver water weegt 1 g/cm3. Een voorwerp ondergedompeld in water, ondervindt een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof. Het verschil in grammen tussen het gemeten gewicht (droog) en het gemeten schijnbare gewicht (ondergedompeld in water), is dus gelijk aan het exacte volume van de goudklomp in cm3.
En het gewicht gedeeld door dat volume is weer de soortelijke massa, die dan 19,32 g/cm3 moet zijn.

Nu is er met goudbaartjes wel te "knoeien" natuurlijk, waarbij het totale gewicht exact overeen komt met dat van goud, en er stiekum lichter en zwaarder of ander (uranium, wolfram) metaal in verwerkt is. Voor het "prep-gebruik" zal zoiets niet snel spelen, en valt een verguld ringetje of vergulde munt o.i.d. direct door de mand.

Hoe nauwkeuriger een weegschaal, des te beter er kleine voorwerpen precies mee kunnen worden gewogen. Tot op 0,001 g nauwkeurig is wel aan te bevelen.

Voor dit soort metingen bestaan er professionele weegschalen die een onder-weegaansluiting hebben. Onder de weegplaat zit er dan een oogje waaraan de draad kan worden gehangen. Met het frame, lossen we dat prep-style prima op.

Lijkt me een bruikbare methode om de echtheid van het goud te testen en minder kostbaar dan allerlei geavanceerde elektronische apparatuur die daarvoor bestaat.

Ikzelf heb behalve een weegschaaltje een testsetje met verschillende zgn "koningswater" oplossingen, waarmee je grofweg het goudgehalte kan bepalen door het object lichtjes over een toetssteen te krassen en er een druppelje testvloeistof op te doen. Aan de hand van de verkleuring is dan het goudgehalte af te lezen.
Nadelen van deze methode zijn dat je het object beschadigt, al is dat minimaal, en dat je niet weet of het object geheel uit hetzelfde materiaal of gehalte bestaat.

Ik ben echter nog een aardige methode tegengekomen, waarmee voor gangbare gouden munten heel snel en zonder ze te beschadigen vast te stellen is of de munt van massief goud van het juiste gehalte is.
Die bestaat uit een mal van de precieze dikte van de betreffende munt met daarin een gat waar de betreffende munt precies in past. De mal wordt gebruikt om vast te stellen of de munt het juiste volume heeft. Met een preciese weegschaal kan vastgesteld worden of de munt binnen de tolerantiegrenzen het juiste gewicht heeft.

Een iets geavanceerder versie bestaat uit een plankje dat op een kantelpunt balanceert, waarbij de munt in de mal geplaatst wordt en door hefboomwerking van daarop afgestemde lengte van het plankje aan andere zijde van het kantelpunt, het plankje in balans is als de munt het juiste gewicht heeft. Zo kan heel snel en nauwkeurig de echtheid van 1 type munt vastgesteld worden.

Die methode kan uitgebreid worden voor andere typen munten, door het balansplankje aan de ene zijde met een precies gepositioneerde en gedimensioneerde mal te voorzien en aan de andere zijde met een precies gepositioneerd gewichtje dat het juiste gewicht voor de betreffende munt (en het gewicht van de mal) compenseert.

Die laatste methode ben ik nog niet tegen gekomen. Misschien iets om patent op aan te vragen? ;) :off:
 

RockyFlats

Ruttaan
Ongelogen: Ik heb vanmiddag nog iemand geholpen om van aluminium goud te maken. Een eenvoudige permanente marker in de kleur geel "did the trick"!😆

Mocht de goudprijs straks onder die van aluminium zakken, dan heb ik wel weer een ander probleem. 😉

Voor pechvogels die anders onbewust een verguld blok aluminium zouden kopen tegen de goudprijs per gram, zijn methoden om de echtheid van goud te kunnen testen wel van belang. En die passen prima in dit draadje.

En dan is het vast aardig om jullie een methode aan de hand te doen waarmee je twee dingen in een klap bepaalt: het volume van een voorwerp en de soortelijke massa.

Nu we "natuurlijk allemaal als idioten goud gaan kopen nu het goedkoper wordt", is het wel belangrijk om eerst te zien of het wel echt goud is.
Er bestaan diverse manieren om te testen, en deze methode test op de specifieke soortelijke massa, die voor goud 19,32 g/cm3 is.
https://www.bullionbypost.co.uk/index/gold/density-of-gold/

Om daarop te kunnen testen zou de precieze afmeting en een nauwkeurige weegschaal voldoende zijn. Heb je immers een kubusje/blokje goud van precies 1x1x1 cm en weegt dat 19,32 gram, dan ziet dat uitstekend naar goud uit.
Is het lichter of zwaarder dan mogen er alarmbellen gaan rinkelen.

Nu is het probleem vaak, dat we van een munt of goudbaartje niet meteen het precieze volume kunnen berekenen uit de afmetingen (moeilijk te meten, onregelmatig).

Deze methode slaat dat berekenen gewoon over, en is enorm nauwkeurig.

Benodigd: een nauwkeurig weegschaaltje, een stuk ijzerdraad, een stukje dunne vislijn, een rvs-alligator klemmetje, een bekerglas en wat gedestilleerd water.

Een weegschaaltje zoals deze, is nooit weg, vooral als je eens stukjes van een goudbaartje af moet knippen om er straks bij de shtf-slager een stukje road-kill of wat dode ratten van te kopen.


Screenshot_20230218-010027.png

Wellicht hebben jullie al zoiets, en dan is belangrijk dat je een metalen draadframe middenop de weegplaat kunt laten rusten, waaraan je tegelijk loodrecht daaronder de te wegen goudklomp kunt hangen. Het draadframe is dus niet veel meer dan een rechthoek, met aan de onderzijde een stukje vissnoer met een klemmetje. Dat draadframe rust op de weegplaat en loopt dan simpelweg om de weegschaal heen tot eronder, waar de draad hangt. Maak je een rond plaatje dat op de weegplaat rust, met daaraan aan beide zijden zijdelings het draadframe, dan kan je onveranderd op en onder de weegschaal wegen.

Het weegschaaltje zal je dus wel (rondom vrij) ergens op een steun moeten plaatsen, en een kap erover om storende luchtstroming te voorkomen is het mooist.

Plaats het draadframe op de weegplaat, met alleen het vissnoer (met daaraan het klemmetje) ondergedompeld in het water, en "nul" de weegschaal.

Vervolgens plaats je de goudklomp op de weegplaat, en lees je het gewicht daarvan af.

Daarna hang je de goudklomp aan het vissnoer en dompel je die geheel onder in het water (zonder luchtbellen!), en lees je de schijnbare massa daarvan af.

Klaar!

Het lijkt wel toveren, want je weet nu zowel het gewicht van de goudklomp, als het precieze volume ervan en de precieze massa in g/cm3.

Hoe kan dat?

Zuiver water weegt 1 g/cm3. Een voorwerp ondergedompeld in water, ondervindt een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof. Het verschil in grammen tussen het gemeten gewicht (droog) en het gemeten schijnbare gewicht (ondergedompeld in water), is dus gelijk aan het exacte volume van de goudklomp in cm3.
En het gewicht gedeeld door dat volume is weer de soortelijke massa, die dan 19,32 g/cm3 moet zijn.

Nu is er met goudbaartjes wel te "knoeien" natuurlijk, waarbij het totale gewicht exact overeen komt met dat van goud, en er stiekum lichter en zwaarder of ander (uranium, wolfram) metaal in verwerkt is. Voor het "prep-gebruik" zal zoiets niet snel spelen, en valt een verguld ringetje of vergulde munt o.i.d. direct door de mand.

Hoe nauwkeuriger een weegschaal, des te beter er kleine voorwerpen precies mee kunnen worden gewogen. Tot op 0,001 g nauwkeurig is wel aan te bevelen.

Voor dit soort metingen bestaan er professionele weegschalen die een onder-weegaansluiting hebben. Onder de weegplaat zit er dan een oogje waaraan de draad kan worden gehangen. Met het frame, lossen we dat prep-style prima op.
 

RockyFlats

Ruttaan
Laatst bewerkt:
Ik heb het nat/droog wegen vandaag eens uitgeprobeerd met een weegschaaltje dat tot op 0,01 g nauwkeurig afleesbaar is.
Het kostte nog geen 5 Euro.
Screenshot_20230325-200419.png
Het dekseltje is er eenvoudig af te klikken en dat is nodig voor dit proefje.

Het enige dat er verder nog voor nodig is, is een stukje metaaldraad en een stukje vissnoer.
IMG_20230325_194908.jpg
De onderstaande foto's spreken wel voor zich denk ik.
IMG_20230325_183937.jpg
IMG_20230325_184121.jpg
Het bovenste beugeltje rust los op de weegplaat. Daaraan een dun vissnoer met een metalen houdertje voor de munt.

Zorg voor een bakje met water waarin het houdertje (en de munt, straks) volledig ondergedompeld is.

Met het lege houdertje in het water, nul je de weegschaal. Vervolgens leg je de munt op de weegschaal, en lees je het "droge gewicht" af. Plaats daarna voorzichtig de munt in het houdertje en laat het behoedzaam in het water zakken. Het visdraad is soepel dus je kunt het houdertje eenvoudig vastpakken en voorzichtig aan het draadje in het water laten zakken. Nu lees je het "natte gewicht" af. Klaar!

Ik woog twee identieke zilveren Oostenrijkse 25 Schilling munten tegelijk.

droog gewicht = 26,06 g
nat gewicht = 23,46 g
verschil = 2,60 g en dat is de massa van het verplaatste water. En is gelijk aan het volume van de munt in cm3.

Ik heb leidingwater gebruikt, maar neem je gedestilleerd water (1 cm3 = 1g) dan weet je nu dat het volume van de munt 2,60 cm3 is. Leidingwater is volgens mij praktisch net zo zwaar als gedestilleerd, dus het een of het ander maakt niets uit.

De soortelijke massa is 26,06/2,60= 10,023 g/cm3. Had het puur zilver geweest dan had de soortelijke massa 10,49 g/cm3 geweest. De munten bevatten dus veel zilver, maar zijn niet van puur zilver.

De munten bestaan volgens opgave voor 80% uit zilver en voor 20 % koper.

Dat is dan rekenkundig 2,6x8/10=2,08 cm3 zilver x 10,49 = 21,819 g
Dat is dan rekenkundig 2,6x2/10=0,52 cm3 koper x 8,96 = 4,659 g
Opgeteld is dat 26,478 gram.

Ik woog 26,06 gram, dus is het werkelijke zilvergehalte ietsje lager dan 80% of de massa van leidingwater en de geringe meetafwijkingen zorgden voor het verschil.

Direct duidelijk is wel, dat het geen verzilverde koperen munt is, want die had 2,6 x 8,96 = 23,296 g gewogen.
zuiver zilver had 2,6 x 10,49 = 27,227 g gewogen.

Op deze manier kunnen allerlei munten en voorwerpen worden gewogen, met simpele middelen. Zorg er wel voor dat er geen luchtbellen aan de munt blijven kleven.

Veel plezier hiermee!

Onderstaand, nog een indruk van de kleuren van legeringen. Roodgoud, hoeft dus niet veel goud te bevatten, en een andere kleur zilver dan wit bevat niet veel zilver.
Z(2).jpg
 
Bovenaan