Hi Preppert,
We doen het zo, wie aan de beurt is kiest een bestemming.
Ik zelf zoek een beetje op het net wat mij aan spreekt.
Bv
www.frankwandelt.nl is een site waar je leuke routes kan vinden.
Dan kijk ik wat haalbaar is qua afstand, of het makkelijk is om wild the kamperen.
Of ik het qua etappes aan ons kunnen kan aanpassen.
Hoe er te komen en of we onderweg nog ergens eten kunnen kopen.
En natuurlijk of we drinkwater kunnen krijgen onderweg.
Soms zijn de routes gemakkelijk uitgezet en zie je wel waar heen je moet lopen of welke aanwijzingen je moet volgen.
Maar soms is dat echt lastig en moet je een beetje zoeken.
Daarom koop ik altijd een kaart, er zijn tegenwoordig waterbestendige kaarten.
Ik vind dat plezierig je kan dan behalve de route ook je omgeving zien en niet alleen het gebiedje op het scherm.
Mijn maat had de eerste keer een gps bij maar daar liep hij de hele tijd op te kijken en dat nam een beetje het verrassings element van de wandeling weg.
De laatste wandeling die we deden was wel zelf gepland, maar daar zijn geen uitgezette routes.
Het was in Noorwegen, we liepen langs een waterval omhoog en dan over een hoogvlakte en een andere waterval weer naar beneden.
Ik had een kaart van het gebied dus kon eigenlijk niet fout.
Maar de mooiste wandeling was misschien toch Zwitserland, van bergún naar soglio, over de romeinse passen.
Maar ik denk dat nu ondertussen het samen hiken, kamperen, praten lachen en het avontuur beleven een net zo grote rol, misschien zelfs groter, is gaan spelen als de eigenlijke route die we lopen.
Ik bedoel de wandeling in Senja was door verschillende zaken erg avontuurlijk en we hebben ook veel afgezien maar ook veel gelachen.
Qua route was het niet de beste wandeling maar toch is het een van mij favoriete.
Ik bedoel dat er veel meer dingen een rol spelen om een wandeling tot een succes te maken dan alleen de route.
Dan zat ik nog even te denken aan de gps enzo.
Stel in een shtf situatie, zouden we dan nog wel gebruik kunnen maken van gps of bv google maps?
Dan is een kaart en evt kompas we handig.
en 2, een georganiseerde wandelroute, dus met mensen die je niet kent.
Ik weet niet, ik ken mijn maatje goed en soms als het tegen zit, je rugzak weegt als dieplood, je hebt honger en die crackers komen je onderhand de keel uit, het weer is klote en de berg te stijl en je kan ook de route nog niet goed vinden.
Dan moet je gewoon ff kunnen kankeren op de hele situatie, en omdat je je maat bij hebt kan dat.
Je gaat je niet ergeren omdat je hij toch nog even moet stoppen om zijn schoen opnieuw aan te doen als je juist net weer bent vertrokken.
Ik denk dat dat, voor mij tenminste, de reden is dat ik met iemand ga waar ik mee kan lachen en alle andere narigheid ook mee kan delen.
En dat moet je natuurlijk als je met een groep gaat die je niet kent maar moet afwachten.
Of dat klikt, bedoel ik.
Maar natuurlijk ligt dit in eerste instantie aan mijzelf en ken ik jou persoon niet dus neem dit niet meteen als een afrader aan.
succes met de cursus navigeren en veel wandel plezier!
