kurkdroge bonen door een zuurstofvretend spulletje - vocht en zuurstofvanger ineen?

[Verwijderd lid 423]

Mensen, wat een leuke reacties!

Ik heb er nu wel vertrouwen in dat het met mijn bonen wel gaat lukken, zoals met die van jullie ook.

Hier wel het nadeel dat wij niet zoveel bonen eten dat rouleren echt zin heeft, in vergelijk met de voorraad. Wie rouleert die doet het wel het beste denk ik, want dan heb je nooit echt oud spul. Het is wel bewerkelijk, en daar zit hem bij mij de kneep. Ik heb eenvoudigweg te weinig vrije tijd, mede door dat %$#@!@ Corona en het moeten oplossen van daardoor ontstane problemen in het werkveld. Ik heb wat voedselvoorraad betreft echt zaken nodig die ik voor langere tijd kan opslaan en vergeten. Het nadeel is dan misschien een mindere smaak bij een SHTF, maar het zij zo.

@wiliam 's tip over meelwormen is zo gek nog niet, ook al trekt mij het idee niet echt aan. Dan nog liever een hamburger van Mc Donalds... Maar als het met eiwitten echt krap wordt, waarom niet? Mochten de bonen na jaren niet meer te eten zijn... Ik vraag mij dan wel af hoe efficiënt die wormen koolhydraten omzetten in eiwit... Niet dat je dan bijvoorbeeld 1 kg havermout omzet naar maar 10 g meelwormen (droge stof) om maar even een gooi te doen?

Wat is het meest efficiënte... Stel dat we elk ons eigen voedsel moeten verbouwen, wat geeft dan het beste rendement? Op de een of andere manier moet er dan iets aan "biomassa" worden aangevoerd. Mensen, zijn er geen eenvoudige "stoeptegels" met voldoende voedingsstoffen om een ton met regenwormen 10 jaar lang te voeden en er van te eten... Ik noem dus maar even een rare zijstraat. Stel dat we 10 jaar aan huis gekluisterd zijn en nagenoeg geen stoffen van buiten kunnen betrekken, en maar een bescheiden tuintje hebben, wat is dan het allerbeste om op voorraad te nemen en daarmee te telen/kweken? Mijn bonenvoorraad reikt bij lange na geen 10 jaar, maar heb ik aangelegd om eigenlijk dezelfde reden: gedurende langere tijd voldoende te knagen te hebben, zolang er van buiten niet of nauwelijks aanvoer is.

Maar, is er een bestendiger oplossing? Een, waarmee we echt 10 jaren voort kunnen "na het trottoir voor de rijtjeswoning te hebben opgeklapt en de opening (voor de postbode) tussen de rollen NATO-draad te hebben gesloten"?

Laten we de ultieme oplossing "de superboon" noemen... Wie kan mij dan vertellen hoe die er uit ziet?

 

[Roel]

Dat "Off topic" is zeker een understatement hè, @Ray...?

 

[forumlid 1447]

@RockyFlats Meelwormen eten ook gemalen bonen, wel iets aan vocht hebben ze nodig maar niet veel.
Wat zal er altijd zijn, in een woonwijk/tuin? Rattus norvegicus ,
zet een vangkooi en je hebt met wat pindakaas of droge boon, snel resultaat.
Wel kweekkooien opstellen, zodat je levend voedsel achter de hand hebt.
Ze vreten alles tot knollen, gras, en afvalverwerking is meteen ook opgelost.
Cavia's kan ook maar die hebben weer veel speciaal voer nodig,
Levend voedsel bederft niet.
Investeren in vouwkooien is dus lucratief.
Woon je in de buurt van water, stroom,
De wolhandkrab is eetbaar en overal teveel aanwezig (invasieve soort)
Dit was dan een stukje
On topic nu, de bonen.
Klimbonen groeien in een emmer, en met 5 emmers heb je vaak héél véél groente.
Container (bloempot) kweken , daar heb je niet veel ruimte voor nodig.
Drogen in de zon, en daarna 48 uur in vriezer, en je kunt weer tijden vooruit.
Of grote pot op een brander, en wecken, meteen als kant en klaar soep. (ook koud eetbaar)
Kies bijvoorbeeld voor witte bonen, goed en voedzaam in soepen.
Groene tuinbonen, en boontjes voor s' zomers, gedroogde voor soepen in de winter.
Muurtje vrij: de boerentenen zijn overheerlijk in stoofschotels en soepen.
De inca's lieten hun bonen en erwten tegen de zoete mais opklimmen.5
Bonen en erwten brengen stikstof in de grond (soort compost), mais gebruikt de stikstof.
Afval mais weer groenvoer voor levende have.

 

[Verwijderd lid 423]

@RockyFlats Meelwormen eten ook gemalen bonen, wel iets aan vocht hebben ze nodig maar niet veel.
Wat zal er altijd zijn, in een woonwijk/tuin? Rattus norvegicus ,
zet een vangkooi en je hebt met wat pindakaas of droge boon, snel resultaat.
Wel kweekkooien opstellen, zodat je levend voedsel achter de hand hebt.
Ze vreten alles tot knollen, gras, en afvalverwerking is meteen ook opgelost.
Cavia's kan ook maar die hebben weer veel speciaal voer nodig,
Levend voedsel bederft niet.
Investeren in vouwkooien is dus lucratief.
Woon je in de buurt van water, stroom,
De wolhandkrab is eetbaar en overal teveel aanwezig (invasieve soort)
Dit was dan een stukje
On topic nu, de bonen.
Klimbonen groeien in een emmer, en met 5 emmers heb je vaak héél véél groente.
Container (bloempot) kweken , daar heb je niet veel ruimte voor nodig.
Drogen in de zon, en daarna 48 uur in vriezer, en je kunt weer tijden vooruit.
Of grote pot op een brander, en wecken, meteen als kant en klaar soep. (ook koud eetbaar)
Kies bijvoorbeeld voor witte bonen, goed en voedzaam in soepen.
Groene tuinbonen, en boontjes voor s' zomers, gedroogde voor soepen in de winter.
Muurtje vrij: de boerentenen zijn overheerlijk in stoofschotels en soepen.
De inca's lieten hun bonen en erwten tegen de zoete mais opklimmen.5
Bonen en erwten brengen stikstof in de grond (soort compost), mais gebruikt de stikstof.
Afval mais weer groenvoer voor levende have.

@wiliam Bedankt voor de tips; in jouw post staat zoveel nuttigs.
Sorry dat ik hier even ga, maar het is om een nieuw (spin-off) draadje voor te stellen, als er tenminste mensen zijn die dat interesseert?
Ik voel wel aan dat het voor een gemiddelde "(rand)stadbewoner" moeilijk wordt, zo niet onmogelijk, om zelf alle benodigde voedsel te kweken en verbouwen. Nu hoeft dat in een "crisis" waarschijnlijk ook niet, omdat er altijd wel iets van aanvoer vanuit het platteland zal zijn. Kijk ik zo'n 75 jaar terug terug, de hongerwinter: toen was er een bezetter die het merendeel van het in Nederland geproduceerde wegroofde.
In die situatie verhongerden mensen in de steden, en dat laat wel zien dat het volledig in de eigen voeding voorzien daar toen sowieso niet mogelijk was, en dat gaat mogelijk nog steeds op? Nu is voor velen immers hetzelfde gebrek aan "een tuintje". Ik vraag mij wel af, of we het in de tegenwoordige tijd met hulp van moderne technieken en kennis, misschien wel zouden kunnen...???

Nog even kort: ik zie de zon als de bron van de energie (calorieen) die wij nodig hebben. Hoe kan de zonne-energie die een gemiddelde stadsbewoner op balcon of tuintje "kan vangen" zo optimaal mogelijk worden omgezet in voedsel? Bijvoorbeeld: @wiliam noemt klimbonen, maar die vangen zolang ze klein zijn en groeien natuurlijk niet alle beschikbare zonlicht. Er gaat dan dus zonneenergie in andere dingen zitten die we niet direct kunnen benutten. Als voorschot: stel dat een stadsbewoner een lading transparante kunststof buis tegen de gevel timmert, en daar water met wat voeding door laat stromen en daarin algen kweekt: er zou dan van een groot oppervlak zonneenergie worden gevangen en de algen zijn mogelijk direct als voeding bruikbaar, na indikken. Het is maar een voorbeeld. Of denk aan hydroponics... Of aan combinaties...

Waarschijnlijk is het ook bij het toepassen van alle technieken niet mogelijk om volledig in het eigen voedsel te voorzien, maar het zou sowieso iedereen weer iets vooruit kunnen helpen. Wat uurtjes minder hoeven schoffelen op een eigen hectare is immers ook winst, toch?

Zou zo'n "draadje" jullie interesse hebben, of interesseert het jullie geen biet of boon (op het nippertje weer on-topic)?

 

[Roel]

Als je het aantal mensen in de tweede wereldoorlog vergelijkt met nu...
De meesten zullen of moeten vertrekken naar het platteland of eenvoudigweg dood gaan.
En op het platteland zien ze het al aankomen.
Als ik een horde hongerige, wanhopige mensen voor de boerderij zie staan...?
Welkom, maar hoe we jullie allemaal te eten moeten geven...?

 

[Verwijderd lid 423]

Als je het aantal mensen in de tweede wereldoorlog vergelijkt met nu...
De meesten zullen of moeten vertrekken naar het platteland of eenvoudigweg dood gaan.
En op het platteland zien ze het al aankomen.
Als ik een horde hongerige, wanhopige mensen voor de boerderij zie staan...?
Welkom, maar hoe we jullie allemaal te eten moeten geven...?

@Roel Tja, heheh, daarom komen wij het dan ook gewoon HALEN
Haha, dat is dus een reden temeer om nu als verontruste boeren, samen met "randstedelijke ik" naar een oplossing te gaan zoeken!
Dus wat kan er worden gedaan en (aan zelfvoorziening-oplossingen) worden uitgedacht om "ons" van "jullie" erf te houden?

Trouwens, in de oorlog wisten veel boeren altijd nog wel een aardappel tevoorschijn te toveren, voor iemand die iets glimmends kon missen.
Er waren er natuurlijk ook velen die gaven wat ze ook maar enigszins konden missen, zonder een tegenprestatie te verlangen.
Een ding is wel duidelijk: wanhoop en winstbejag maakt van alles los in mensen, en daarvoor hoeft de nood nog niet hoog te zijn gestegen.
Als ik dan die knotsgekke wappies zie die laatst plunderden en rellen schopten om (eigenlijk) niets, dan laat dat weinig hoop voor een echte noodsituatie.
Wat gaan we (ehhh, jullie...) dan zien, vraag ik mij wel eens af...?
Maar wees eerlijk, "jullie boeren hebben meer dan genoeg" als het om voedsel gaat.
Tenminste, ons land exporteert meer voedsel dan dat we importeren, als ik mij niet vergis...

Wij randstedelingen geloven dat..., en voor je het weet, ziet jullie erf er zo uit:


Kortom: hoe gaan we er nu voor zorgen dat al die stedelingen zichzelf zoveel mogelijk kunnen bedruipen. Wie heeft er ideeën?

 

[forumlid 1447]

Ideeën genoeg, maar niet in dit topic.
Graag totaal survival en bonen gescheiden houden.
Heb al wat testjes gedaan , dus veel is mogelijk.
Je moet alleen in voeding denken niet in emotie.
En een aantal dingen in een SHTF situatie bekijken, en niet in de luxe van nu.
Testjes doen nu , om later te kunnen uitbouwen is een mogelijkheid.
Leren nu voordat het er echt op aankomt, is een leuke "hobby",
die je als hobby kan uitleggen, maar als serieuze oefening niet kan doen,
omdat je dan overkomt als een Wappie ,of doemdenker.
Op zijn minst gaan ze van je denken , dat je in de bonen bent.

 

[Verwijderd lid 423]

@William, ik weet genoeg...

In voeding denken en niet in emotie, is exact wat ik bedoel.
Koop ik alleen dure spullen die uiterst lekker zijn, dan zijn ze dat niet lang en is mijn portemonee snel leeg.
Dan liever meer prima basic-voeding, waarop ik in nood evengoed maar langer kan leven.
Het zal mij dan een rotzorg zijn of de zooi dan ietsje muffig smaakt, in een SHTF situatie...

Ik open t.z.t. een apart draadje voor "de gouden tips", voor ongeveer het volgende:
Hoe kan een gemiddelde stadsbewoner op een balcon of in een klein tuintje zo optimaal en lang mogelijk (grotendeels) in zijn eigen voedsel voorzien, zonder aanmerkelijke aanvoer van stoffen van buiten?

Het verdere verloop van dit draadje gaat dan natuurlijk over (in de) bonen...

 

[mrsjones]

Het meest calorieën op de M2 zijn aardappelen en konijnen. Dan nog zonnebloemen erbij voor het vet.

 

[phtvs]

Interessant onderwerp.

Nu zat ik vanmiddag toevallig een beetje te grasduinen op internet en kwam ik deze video tegen. Wel een zeer kostbare oplossing voor het voedsel probleem maar een beetje handige klusser moet zoiets zelf in elkaar kunnen zetten.

 

[forumlid 1447]

Interessant onderwerp.

Nu zat ik vanmiddag toevallig een beetje te grasduinen op internet en kwam ik deze video tegen. Wel een zeer kostbare oplossing voor het voedsel probleem maar een beetje handige klusser moet zoiets zelf in elkaar kunnen zetten.

Oké een oplossing dan.
Graag rood of blauw licht.
Eén zonnepaneeltje, 12 volt 36 watt, daglicht led(2.5 M)
Maar off topic, we gaan van conserveren naar voedselproductie, en over 2 jaar is dit niet meer terug te vinden.
PS Aquaponics in het klein geeft teveel input tov output.

 

[petroman]

Nu zat ik vanmiddag toevallig een beetje te grasduinen op internet en kwam ik deze video tegen. Wel een zeer kostbare oplossing voor het voedsel probleem maar een beetje handige klusser moet zoiets zelf in elkaar kunnen zetten.

In de tijd dat IKEA nog mensen ontving stonden daar ook van dit soort bakken. Makkelijk stapelbaar. Met licht.
Oh kijk er is zelfs al een topic over gemaakt.

 

[phtvs]

In de tijd dat IKEA nog mensen ontving stonden daar ook van dit soort bakken. Makkelijk stapelbaar. Met licht.
Oh kijk er is zelfs al een topic over gemaakt.

Nou nee dat is een systeem met vissen waarvan je de uitwerpselen gebruikt als mest. Het systeem wat ik poste is eigenlijk geheel autonoom. Het word door een microcomputer bestuurd en zorgt voor water, licht en voeding. Met een arduino of iets dergelijks is zoiets wel zelf te fabriceren.

Maar idd ik dwaal ook te ver off-topic af.

 

[Verwijderd lid 423]

Interessant onderwerp.

Nu zat ik vanmiddag toevallig een beetje te grasduinen op internet en kwam ik deze video tegen. Wel een zeer kostbare oplossing voor het voedsel probleem maar een beetje handige klusser moet zoiets zelf in elkaar kunnen zetten.

@phtvs Dat is eigenlijk geen slecht idee, zoiets. Zelf houd ik er wel degelijk rekening mee dat we in een crisis zonder stroom kunnen komen te zitten, maar dat hoeft natuurlijk niet. Stel dat stroomleverantie wel door gaat, dan is zo'n kweken in een kast onder kunstlicht inderdaad een optie.

Oorlog met een buurland zullen we niet snel krijgen (hoop ik) maar misschien is de historie toch ook iets om eens naar te kijken, als maatregelen die bij tekorten kunnen worden genomen:

In den Haag kreeg iedere aangesloten eenheid/huishouden per twee maanden een aantal m³ gas en kWH elektriciteit, die gebaseerd was op het vooroorlogse verbruik en die men niet mocht overschrijden. In 1941 was de rantsoenering 100% van het vooroorlogs gebruik en in 1942 75%. Vanaf februari 1942 werden twee gasloze perioden per dag ingevoerd en uiteindelijk werd de gasleverantie op 12 oktober 1944 geheel gestaakt. (Alleen broodbakkerijen konden nog gas geleverd krijgen). In juni 1942 werden de elektriciteitsrantsoenen vastgesteld op basis van gezinsgrootte, aanwezige huishoudelijke apparaten enz. Elektrische verwarmingselementen waren niet langer toegestaan. Op 15 september 1944 werd het rantsoen op 33% van het vooroorlogse gebruik bepaald en op 22 november 1944 was het afgelopen met de stroomvoorziening.​

Vooral vanuit de wiet-teelt-hoek is er kennelijk al veel kleinschaligs te koop waarmee zoiets op te zetten zou zijn. En waaronder wiet groeit, doet sla en ander groenvoer dat vast ook. Ik vermoed wel dat er (ondanks LED-lampen) relatief veel energie nodig zal zijn om het zonlicht te evenaren en een redelijke opbrengst te geven. Oma's dressoir of opa's droge-bonen-opslag-kast (pfff, sorry, gelukkig weer on-topic:thumbsup als kweekkas(t), wie had dat ooit gedacht?

 

[phtvs]

Zelf houd ik er wel degelijk rekening mee dat we in een crisis zonder stroom kunnen komen te zitten, maar dat hoeft natuurlijk niet.

Precies om die reden heb ik zonnepanelen op het dak laten plaatsen. Nu nog een extra omvormer erbij die ook werkt als het elektriciteitsnetwerk eruit ligt, wat accu's en je hebt voldoende om de meest noodzakelijke apparaten van stroom te voorzien.

 

[Verwijderd lid 423]

Ik heb inmiddels de calciumchloride in huis, en ook mega-grote stukken staalwol.
Ik heb er echt geen aandelen, maar toch maar even die hyperlinks gedeeld:
https://www.werkenmetmerken.nl/nl/wmm_vochtslurper_navulling/p/7543
https://www.werkenmetmerken.nl/nl/piwel_staalwol_3x_30_gram/p/77350
Let er wel op gewoon staalwol te kopen en geen roestvast-staalwol, want dat bestaat ook zag ik, en roesten moet het natuurlijk wel.

Ik ga het droog en zuurstof-vrij/arm houden van het spul in de 50-liter-tonnetjes als volgt aanpakken.

In ieder tonnetje plaats ik een stevige "puinzak" (relatief dikwandige PE-LD zak).
In andere tonnetjes heb ik die zak na het vullen dichtgebonden na er eerst een grote Action-warmtepleister in te hebben gestopt. Zo'n warmtepleister is immers een zuurstofabsorber.In de nu te vullen bonen-tonnetjes laat ik de zak echter open. De zak dient dan alleen om het opgeslagen product van een tussen zak en ton-wand geplaatst droogmiddel te scheiden (zou daar onverhoopt iets uit lopen dan komt het niet bij het product).

Bij nader inzien is die warmtepleister waarschijnlijk te klein geweest want 20% van de nog in het tonnetje aanwezige lucht moet aan ijzer worden gebonden, en ik lees dat 1 gram ijzer ongeveer 300 ml zuurstof kan binden.
Er zijn diverse grootten commercieel te koop, maar kleine zuurstofabsorber-zakjes hebben kennelijk een absoerberend vermogen van maar 35 ml zuurstof (goed voor 175 ml lucht), en daarvan moeten er dan erg veel in een tonnetje met wat vrije ruimte. Houd daarmee dus rekening; bij het toevoegen van een te kleine zuurstofabsorber wordt niet alle zuurstof gebonden.
Nu zitten er in enkele tonnetjes diverse verpakkingen met telkens een beetje ruimte er tussen; perfect aansluiten en luchtinsluitingen vermijden kan immers niet altijd, en zelfs tussen los gestorte bonen zit lucht, waar dus weer die 20% aan zuurstof uit moet.

Ik denk dat er dan toch wel zo'n 15 liter aan vrije lucht in een goed gevuld 50 liter tonnetje zit. Dan is er dus zo'n 3 liter aan zuurstof aanwezig. Maar laten we voor de zekerheid uitgaan van 20 liter lucht en 4 liter zuurstof. Er moet dan minimaal 4/0,3 = 13,3 g aan ijzer in het tonnetje. Ik neem dan het beste zo'n kant en klare pluk van 30 g staalwol; er is dan een ruime buffer om het effect van diffusie en een onverhoopt klein lek op te vangen. Daar komt dan nog een gelijk gewicht aan zout (in mijn geval CaCl2) bij. Aanzienlijk minder zout dan ijzer zou al moeten kunnen, maar zo is er in ieder geval ruim voldoende van, en die CaCl2 droogt ook de lucht en dat is als extra weer mooi meegenomen.

Ik probeer er voor te zorgen dat de staalwol overal het CaCl2 raakt, dus werk ik dat poeder er goed in en om. Met handschoenen aan. Voordat ik het vergeet: ik spoel de staalwol vooraf ook nog even in een beetje aceton of wasbenzine om eventele olieresten te verwijderen; het ijzer moet immers vrolijk gaan roesten. Ik denk dat ik een paar van die dikke gele huishouddoekjes van de Action neem en daarin het staalwol+CaCl2 stop, en als een buideltje met een touwtje dicht bind. Dat is m.i. dicht genoeg om het spul in vast te houden maar open genoeg om de zuurstof naar binnen te laten. Die zuurstofvreter gaat in een open plastic zakje (opening boven) direct tussen "het product" (dus in de punzak). De vochtvreter gaat buiten de open puinzak.

Mijn zuurstofabsorber voor het 50 liter vaatje wordt dus zo'n 60 g zwaar. Iets waar ik voorheen niet veel aandacht heb besteed (bij het toevoegen van die grote Action-warmtepleister), is naast het vereiste aantal (grammen ijzer) ook het activeren. De oxidatie van het ijzer komt immers pas op gang als er naast ijzer en zoutpoeder ook water aanwezig is om een electroliet te vormen. Nu weet iedereen tegelijk ook, waarom die warmtepleisters het zo goed doen op een bezweet lichaam; gadverdamme zeg . In die eerdere tonnetjes heb ik ook een flinke zak silicagel gestopt om de lucht te drogen, en het kan zomaar zijn dat de zuurstofabsorber daardoor te droog is gebleven en niet of onvoldoende in actie is gekomen. Het klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar ik ben van plan om de 60g zuurstofabsorber juist voor het sluiten van het tonnetje vochtig te maken (te activeren). Naar mijn gevoel gewoon zo'n (pakweg) 20 ml water erin druppelen en de reactie komt direct op gang.

Dat vocht blijft dan ook in de zuurstofabsorber want de CaCl2 blijft het immers aantrekken, en de electroliet kan duurzaam aan de slag.

Los hiervan, plaats ik in de ton (maar buiten de plastic zak) nog een hoge slanke jampot met gaten in het deksel, zo'n 2/3 gevuld met een behoorlijke hoeveelheid CaCl2. Dat is dan het hoofd-droogmiddel, dat duurzaam voor een kurkdroge ton zorgt. Omdat het gaat om hetzelfde CaCl2 als in de zuurstofabsorber, trekt het net zo hard aan de watermoleculen. Ik ga er van uit dat de zuurstofabsorber dan op z'n minst zo vochtig blijft als het in de ton ging, en dus blijft werken.

Zo, kan het bijna niet mis gaan...

Mijn eerdere tonnetjes open ik van het voorjaar nog, en krijgen dan alsnog dezelfde zuurstofabsorber en vochtabsorber.

** in de tussentijd geprobeerd om de zuurstofabsorber te maken **

Ik besloot om van de aparte vochtabsorber af te zien en het bij een gecombineerde zuurstof+waterabsorber te houden. De CaCl2 daarin droogt immers en zorgt voor het oxideren van de staalwol.

(Mijn oude telefoon heeft wat stof achter het glas van de lens - vandaar de wazige foto).
Een laagje CaCl2 korrels op de bodem, en daarna het doekje er in geduwd "als een open bakje". Vervolgens de staalwol om en om met telkens wat korrels in het doek-bakje geduwd. Daarna een beetje water toegevoegd en uiteindelijk ook een beetje "zout water/brine" van korrels opgelost in water op het staalwol gedruppeld. Als er dan nu niet genoeg electroliet aanwezig is, dan weet ik het ook niet meer...

Ik heb zo'n 5 uur geleden de deksels op de jampotten gedraaid en had verwacht dat "de klik" nu wel uit het deksel zou zijn door de ontstane onderdreuk (door opname van zuurstof) maar nog geen teken daarvan... Had ik dan toch eerst dat staalwol moeten ontvetten, zoals ik het met bravoure aankondigde (maar het eigenwijs niet deed "omdat die staalwol kurkdroog en niet vet leek")? Enfin, misschien dat er morgen iets zichtbaar is...

De bedoeling is/was natuurlijk om na die test gaatjes in het deksel te slaan op het moment dat het in het tonnetje gaat en het tonnetje wordt gesloten. Wel aardig is ook, als het zo functioneert, dat je dan water/zuurstof absorbers op voorraad kunt maken. Zolang het deksel hermetisch afsluit gebeurt er immers niets meer nadat de aanwezige zuurstof is geabsorbeerd.

Ik vermoed dat het daadwerkelijke contact van de CaCl2 korrels met het staalwol misschien te gering is voor een snelle werking. CaCl2 in poedervorm zou dan beter zijn, en optimaal is misschien om de staalwol kort in een dikke slurrie van CaCl2 + water te drenken. Dan immers overal in het staalwol CaCl2. Enfin, ik ben er nog niet helemaal uit. Als droogmiddel werkt het zo zeker uitstekend, maar als zuurstofabsorber moet het zich nog bewijzen. Morgen misschien geen "klik" meer...
En ik ga even testen met staalwol, ontvet en niet-ontvet, in een open bakje met CaCl2.

 

[Verwijderd lid 423]

Precies om die reden heb ik zonnepanelen op het dak laten plaatsen. Nu nog een extra omvormer erbij die ook werkt als het elektriciteitsnetwerk eruit ligt, wat accu's en je hebt voldoende om de meest noodzakelijke apparaten van stroom te voorzien.

Dat is helemaal zoals ik het eerder ook bedoelde. Een stadsbewoner heeft zon op dak en gevel, en het is dan of de zon met een zonnepaneel "verplaatsen" naar een inpandige kweekruimte (zoals jij dus zou kunnen doen) of het dak beplanten en dat weer als voer benutten (voor 2- of 4-benig). Going to for the max!

 

[forumlid 1447]

Als door roest de zuurstof verdwijnt, ontstaat er ijzeroxide (die ruimte inneemt) en een ander soort gas, de druk in de pot blijft hetzelfde.
Alleen bij afkoeling zal een deksel "de klik" laten verdwijnen.
En weet je zeker dat je vaten luchtdicht zijn?

 

[Ray]

Als door roest de zuurstof verdwijnt, ontstaat er ijzeroxide (die ruimte inneemt) en een ander soort gas, de druk in de pot blijft hetzelfde.
Alleen bij afkoeling zal een deksel "de klik" laten verdwijnen.
En weet je zeker dat je vaten luchtdicht zijn?

Als de zuurstof verdwijnt, verkleind het volume wel degelijk. Er ontstaat geen ander soort gas en juist indeuken is bij al die testjes van zuurstofabsorbeerders het teken dat ze werken. Zie vanaf 3:28:

 

[Verwijderd lid 423]

Als de zuurstof verdwijnt, verkleind het volume wel degelijk. Er ontstaat geen ander soort gas en juist indeuken is bij al die testjes van zuurstofabsorbeerders het teken dat ze werken. Zie vanaf 3:28:

Inderdaad @wiliam de 20% zuurstof verwijnt dan nagenoeg geheel uit de lucht omdat het chemisch wordt gebonden aan het ijzer. Chemisch gebonden neemt het veel minder plaats in.

Een aardig vergelijk (maar dan omgekeerd) is misschien buskruit waarin de zuurstof chemisch gebonden is in de salpeter. Bij het verbranden van buskruit ontstaat er snel behoorlijk wat verbrandingsgas omdat de zuurstof zich dan met de koolstof en zwavel verbindt.
(even compleet gekscherend en in de bonen) Zou dat ook omgekeerd kunnen werken dan zou ik met het weer verbinden van dat buskruit-verbrandingsgas (geen explosie maar een denkbeeldige implosie) niet alleen m'n zuurstof kwijt zijn, maar ook 50 liter tonnetjes overhouden waarvan er dan 12 of meer in een schoenendoos passen. Weg opslag-probleem Idee? :thumbsup:

Een beter voorbeeld is misschien priklimonade. In een volle fles is er maar weinig koolzuurgas (CO2) aanwezig boven de limonade. Drinken we de helft eruit dan zal er best wat lucht instromen maar tegelijk komt er dan CO2 uit de limonade vrij en vult een aanzienlijk groter deel van de fles dan voorheen. Dat koolzuurgas was voorheen chemisch gebonden aan het water. H2CO3 = H2O + CO2. Die binding is echter een hele zwakke, en vandaar dat prima geprik op de tong zodra je een slok neemt. Omgekeerd gaat ook prima: pers koolzuurgas in water, zoals in zo'n "soda-stream-apparaat" en je krijgt H2CO3 in het water. Zonder dat het totaalvolume aan vloeistof noemenswaardig toeneemt (en zeker niet in vergelijk met het koolzuurgasvolume dat er weer uit kan komen).
Waar de CO2 echt in het water moet worden geperst, wordt zuurstof echter als vanzelf chemisch door het ijzer opgenomen, waarbij het gasvolume dus afneemt. Het ijzer "verbrandt" als het ware tot een ijzeroxide. In de natuur gebeurt dat evengoed, en met die "verbrandingsresten" weten de hoogovens weer prima raad en maken er weer ijzer/staal van. Dat is een plek waar "(erts en) roest niet rust".

Ik weet een nog veel mooiere: neem maar eens een flinke glazen stolp en plaats dat over een in water drijvend waxinelichtje. Je zult dan zien dat het waterniveau in de stolp stijgt naarmate de zuurstof door de verbranding wordt verbruikt. Het wordt dan chemisch gebonden.
http://people.math.harvard.edu/~knill/pedagogy/waterexperiment/

Desgevraagd: bij visuele inspectie zijn die vaten best luchtdicht in de zin dat er waarschijnlijk geen lek in zit. In het deksel is een prima doorlopende en onbeschadigde rubberafdichting aanwezig, dus daar ook geen probleem. Er is echter wel een "lek" in de zin van diffusie. Er is bij mijn weten geen enkel materiaal waar bijvoorbeeld (het kleinste gas) helium niet doorheen diffundeert. Het zuurstofmolecuul O2 is flink groter, maar diffundeert volgens mij zelfs nog door metaal en glas, alleen in echt verwaarloosbare (zeer) kleine hoeveelheden. Door plastics zoals de PE-HD van het tonnetje is de diffusie wel merkbaar en is het toevoegen van een zuurstofabsorber wel aanbevolen om zo'n verpakking duurzaam zuurstofarm te houden.