Navigatie is afgeleid van navigeren, dat is dan van punt A naar punt B gaan.
Al dan niet met tussen punten (waypoints op z'n buitenlands)
Een en ander houd in dat je dus weet waar je bent , punt A en waar je heen wilt punt B.
Hoe je dat doet met kompas, sterren, natuur, vragen aan de boer op het veld is de methode die je je eigen moet maken of wilt leren.
Kennis van topografie van in detail Nederland en grofweg Europa lijkt mij van groot belang.
Want je kompas en kaart kunnen gejat worden of gewoon kapot gaan of heb je op een cruciaal moment niet bij je. Ik loop niet dageljks met een kompaa op zak (gsm even uitgezonderd)
Maar ik weet wel grofweg welke richting ik op zal moeten lopen om thuis te komen.
Spoorwegen, snelwegen, dorpen en steden blijven vaak wel op dezelfde plek liggen.
Als ik dan naar de ardennen moet, dan ga ik naar het zuiden, halverwege staat een megaschuur van medelid
@frans81 , daarvandaan gaan we dan verder richting het zuiden totdat mensen vreemd gaan praten en terrein erg heuvelachtig wordt met veel bos: ardennen.
Navigeren wordt dan een issue als je in een grote zandbak terecht komt of op zee of donkere bomenbos (dicht oerwoud). Daar heb je weinig aanknopingspunten en raakt je orientatie snel van slag.
Verder denk ik maar dit is een beetje speculatie dat mensen dieren zijn en op een gegeven moment het knopje natuurlijk navigeren weer vinden en dan weer op natuurlijke wijze de weg terug of verder vinden. Natuurvolken en met name die op zee leven hebben dat nog steeds. Ondanks dat er ook sterren aan de hemel staan weten ze vaak feilloos de zeeweg te vinden.
.
