@martin , je hebt gelijk als je stelt dat de mensheid op de tijdschaal van de aarde niet veel meer dan een stipje is.
Maar, dat maakt voor ons het leven niet minder waard. Wij zijn dat stipje en het is alles wat we hebben. Houdt dat sneller op, dan zou dat toch wel jammer zijn, voor ons en onze nabije nazaten. Die punt uitsmeren tot een zo lang mogelijk streepje, is m.i. waar het om gaat.
Die tijdschaal van de aarde heeft in deze discussie slechts de waarde om te begrijpen dat de situatie zich vast wel weer ergens zal stabiliseren en om te zien dat ingrijpende klimaatveranderingen ook zonder ons toedoen plaatsvinden.
Je stelt: "
dat er een complex evenwicht is wat wij niet zo eenvoudig kunnen verstoren. Want als dit (Gaia) systeem er niet zou zijn, dan hadden we als soort en als planeet het volgens mij nooit zo lang kunnen uithouden."
Maar als soort houden wij het ook nog niet zo lang uit, en de mate van milieuvervuiling door de mens heeft de laatste 100 jaren toch wel een enorme sprong gemaakt. In onze bestaansgeschiedenis is het een absolute primeur en vergelijkbare situaties hebben zich daarin m.i. niet voorgedaan. De bevolkingstoename en de industriële revolutie vormden zo bezien een destructieve symbiose, die de leefbaarheid volgens mij ernstig gaat bedreigen.
Er bestaan zeker stabiliserende mechanismen en in zoverre kan ik dat "Gaia" wel volgen, dat er een zelfregulerend complex systeem bestaat dat gunstige omstandigheden voor het leven op Aarde blijft bevorderen.
Stabilisatie is ook wel logisch "na een ramp" want wat zou de boel daarna nog verder moeten verslechteren? Een evenwicht resteert.
Echter, het leven op aarde startte met aminozuren en bliksem, kennelijk, en het allereerste leven kronkelde en zwom toch wel een lange tijd rond voordat het pootjes kreeg.
Het zou toch wel enorm jammer zijn, als onze nazaten terug in de evolutie zouden moeten, als Gaia's stabiliseren van onze enorme puinhoop een klimaat oplevert dat uiterst prettig is voor (alleen) kakkerlakken. Gaia zal wel stabiliseren, maar de mens is voor haar maar een vliegenstrontje en een soortje meer of minder deert haar m.i. niet.
Oftewel: stabiliseren zal het zich wel, maar de kans is groot dat dat op een voor de mens onleefbaar niveau wordt, na de grootste puinhoop sinds mensenheugenis, die wij er kennelijk van maken.
Je stelt: "
Maar enige bescheidenheid over de rol die wij als mens spelen, op een tijdschaal die voor ons niet te bevatten is, zou in mijn ogen ook niet verkeerd zijn."
Daar ben ik het wel mee eens. Wij gaan het draaien van de aarde niet beïnvloeden en kunnen de ijstijden die "autonoom" nog wel zullen volgen niet tegengaan.
Maar het gaat in deze discussie ook niet om die tijdschalen van het bestaan van de aarde of van het leven erop. Het gaat om onze eigen tijdschaal, en de vraag of die na de huidige 12,5 miljoen jaar nog miljoenen jaren door kan, of over een paar honderd of een paar duizend jaren stopt, met in dat laatste deel geen bijster prettig leven.
Om op (deels veronderstelde/vermoedde) stabiliserende mechanismen te vertrouwen waarvan zeer te betwijfelen valt of die bij machte zijn om de huidige impact te keren, laat staan dat deze op uitgerekend onze behoeften zouden aansturen, lijkt mij toch niet logisch of verstandig.
Zolang een vloeistofniveau nauwelijks stijgt of daalt, kunnen er tussentijds golven zijn, maar stabiseert zich dat telkens op het eigenlijke niveau. De wind is dan de verstoring en (stel) de zwaartekracht is dan "Gaia". Gooien we er echter een fikse puts water bij dan blijft dat "Gaia" wel stabiliseren, maar op een ander niveau... waarop er wellicht zwemvliezen en kieuwen nodig zijn
Even afgemeten aan alle verschijnselen die wij zien. Microplastics in de oceanen, de ozonlaag, plastics in de wereldzeëen, fijnstof in de bewoonde gebieden, hormonen en pfas en andere zooi in het oppervlaktewater en zo... dan denk ik dat de afgelopen 100 jaren toch wel een grote impact hebben gehad op het milieu. Dat dat ook t.a.v. het voor ons minder zichtbare stikstof en CO2 op gaat, dat geloof ik.
En dat het over nog eens honderd jaren een absolute smeerpijperij wordt als we zo doorgaan, dat geloof ik ook wel. Dat een "Gaia" daar tegenop kan om het niveau leefbaar te houden dat geloof ik niet, en bewijs daarvoor ontbreekt ook.
Dat we daarom samen in actie moeten komen om het tij te keren, dat vind ik ook, ook al was het maar voor onze kinderen en de kinds-kinderen. Om nu als een vervuilopa in herinnering te blijven, nee.
Maar we moeten eenheid op aarde bewerkstelligen, en daarom zo snel mogelijk afscheid nemen van het monopolaire. Alleen
samen, zonder vijanddenken, vallen er verstrekkende afspraken te maken en valt er naleving te verwachten.
Ik vind het prima om snel emissies te beperken. Geef ieder dan 4/5 of 3/4 van het huidige energieverbruik als budget (los van de eigen opwekking), en we redden dat allemaal, zonder veel pijn. Omdat wij persoonlijk veel flexibeler zijn en veel preciezer kunnen reageren dan een "van dik hout zaagt men planken" dat meer kapot kan maken dan dat het goed doet. Zoals het van het gas af moeten en het uitbannen van verbrandingsmotoren over 10 jaar.
En, zorg er voor dat de pijn eerlijk verdeeld wordt. Waar er in een land al tientallen jaren 50% meer dan bij ons aan energie wordt verbruikt om o.a. in grote auto's op goedkope benzine rond te hobbelen, is daar de overstap op ons formaat karretjes logischer dan om ons hier "monopolair" uit ons karretje op de fiets te zetten, bij wijze van spreken. Haal de grote winst nu, waar dat door gelijkschakeling te behalen valt.
Draagvlak-verhogend zou het zijn, en zeker als het zonder financiële pijnprikkels zou kunnen. Overheid, zorg ervoor dat wij hier niet duurder uit zijn dan in omringende landen, en dat ons verminderde verbruik ons een evengrote financiële besparing oplevert. Beloon goed gedrag, in plaats van het verhogen van brandstofprijzen.
