Rataplan
Mankinds only hope
Kan jij zeggen wat het moment is waarop je besluit te vertrekken als shtf zich langzaam aan ontwikkeld?
-
Welkom op ons forum. Gasten hebben beperkt toegang tot ons forum. Meld je daarom aan voor een account. Registreren kost slechts een minuutje van je tijd.
Kan jij zeggen wat het moment is waarop je besluit te vertrekken als shtf zich langzaam aan ontwikkeld?
G
Gast 2000
Gast
Vluchtelingenstroom 2015
Sabrina
Senior Prepper
De meeste prepppers bereiden zich, tenminste zo had ik het begrepen, voor op 'het onverwachte'.
Wellicht zijn dus juist de scenario's die we zelf kunnen bedenken de relatief 'veilige' opties.
De kriebels krijg ik juist van situaties (groot of klein) die niemand lang genoeg van te voren had zien aankomen, of zelfs had durven verzinnen.
Een apppache in je stroomleiding had vast niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Je stad op slot omdat een meisje een iets te uitbundig project-x feestje geeft, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Parijs wekenlang in vuur en vlam omdat de burgers het helemaal gehad hebben met de elite, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Dat je niet meer kunt vertrouwen op wetshandhaving omdat je buurt tot 'no go zone' wordt benoemd, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Aanslagen op mediagebouwen, in het openbaar vervoer, op kerstmarkten, etc, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
(ik zal 'de wat minder politiek wenselijke voorbeelden' even niet noemen, maar ook die zagen we niet aankomen...tot het gebeurde)
Doordat (onder andere) dat soort gebeurtenissen ons (of in ieder geval mijn) beeld van de samenleving toch wel hebben bijgesteld, bekruipt me
ook steeds vaker het gevoel dat, àls het al tot een bug-out komt, ik toch echt wel voor mijn inch zou kiezen - ook al hoop ik wel weer thuis te komen.
Je weet immers maar nooit hoe een situatie escaleert. Desnoods het hele zwikje in de auto (als de wegen vrij zijn) en op een schuilplek verder kijken.
Wellicht zijn dus juist de scenario's die we zelf kunnen bedenken de relatief 'veilige' opties.
De kriebels krijg ik juist van situaties (groot of klein) die niemand lang genoeg van te voren had zien aankomen, of zelfs had durven verzinnen.
Een apppache in je stroomleiding had vast niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Je stad op slot omdat een meisje een iets te uitbundig project-x feestje geeft, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Parijs wekenlang in vuur en vlam omdat de burgers het helemaal gehad hebben met de elite, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Dat je niet meer kunt vertrouwen op wetshandhaving omdat je buurt tot 'no go zone' wordt benoemd, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
Aanslagen op mediagebouwen, in het openbaar vervoer, op kerstmarkten, etc, had niemand zien aankomen...tot het gebeurde.
(ik zal 'de wat minder politiek wenselijke voorbeelden' even niet noemen, maar ook die zagen we niet aankomen...tot het gebeurde)
Doordat (onder andere) dat soort gebeurtenissen ons (of in ieder geval mijn) beeld van de samenleving toch wel hebben bijgesteld, bekruipt me
ook steeds vaker het gevoel dat, àls het al tot een bug-out komt, ik toch echt wel voor mijn inch zou kiezen - ook al hoop ik wel weer thuis te komen.
Je weet immers maar nooit hoe een situatie escaleert. Desnoods het hele zwikje in de auto (als de wegen vrij zijn) en op een schuilplek verder kijken.
petroman
SHTF Expert
Laatst bewerkt:
Misschien heet het wel zo een ramp of shtf of hoe je het ook wil noemen OMDAT je, je er niet op kan voorbereiden. Je kan alleen rekening houden met scenario's.
Een echter ramp overkomt je en het enige wat je dan kan redden is oefening, dus voor geprogrammeerde actie, tas pakken wegwezen.
Een storing in de nuts voorziening zal je vroeg of laat overkomen. Lastig maar niet een echte ramp. Daar kan je je op voorbereiden.
Met een aanslag of beter de gevolgen moet je rekening houden. Welkom in de nieuwe wereld. Zit je er midden in, sterkte en veel geluk gewenst.
Een echter ramp overkomt je en het enige wat je dan kan redden is oefening, dus voor geprogrammeerde actie, tas pakken wegwezen.
Een storing in de nuts voorziening zal je vroeg of laat overkomen. Lastig maar niet een echte ramp. Daar kan je je op voorbereiden.
Met een aanslag of beter de gevolgen moet je rekening houden. Welkom in de nieuwe wereld. Zit je er midden in, sterkte en veel geluk gewenst.
De Bezorgde Burger
Prepper goeroe
Laatst bewerkt:
@logan1202, Ik ben wel benieuwd welk van mijn punten je precies als Hollywood-scenario zou aanmerken? Wil je zeggen dat je geen reden kan bedenken waarom mensen massaal hun huis en haard zouden ontvluchten? Of dat door de massale verkeerstroom de wegen zouden vastlopen? Of gaat het erom dat je denkt dat wanhopige mensen die niets meer hebben geen plunderende bendes zouden vormen in gebieden waar geen politie meer kan/wil komen?
Ik ben zelf juist enorm optimistisch ingesteld: ik ga ervanuit dat de kans op dat soort ontwikkelingen zeer laag is. Maar tegelijkertijd wil ik (op termijn) in mijn plannen en aanpak zeker wel de nodige "what-ifs" inbouwen, en niet bij de eerste tegenvaller moeten opgeven wegens gebrek aan voorbereiding en middelen. Ik wil best een (behoorlijke) tijd de ontwikkelingen afwachten vanuit mijn eigen knusse bug-in, maar zodra er openbare geweldpleging en/of plunderingen bij mij door de buurt gaan, ben ik toch wel zeer snel vertrokken met mijn gezinnetje. Maar ik besef me ook terdege dat de veiligheid van de BOL ook best in het geding kan komen... en wat ga je dan doen?
Ik ben zelf juist enorm optimistisch ingesteld: ik ga ervanuit dat de kans op dat soort ontwikkelingen zeer laag is. Maar tegelijkertijd wil ik (op termijn) in mijn plannen en aanpak zeker wel de nodige "what-ifs" inbouwen, en niet bij de eerste tegenvaller moeten opgeven wegens gebrek aan voorbereiding en middelen. Ik wil best een (behoorlijke) tijd de ontwikkelingen afwachten vanuit mijn eigen knusse bug-in, maar zodra er openbare geweldpleging en/of plunderingen bij mij door de buurt gaan, ben ik toch wel zeer snel vertrokken met mijn gezinnetje. Maar ik besef me ook terdege dat de veiligheid van de BOL ook best in het geding kan komen... en wat ga je dan doen?
Lai
Prepper goeroe
Mensen die je je spul willen afpakken zie ik sneller gebeuren in een stedelijk gebied dan op het platte land.
Komt bij dat veel mensen liever lui dan moe zijn en snel kiezen voor de uit overheid geregelde opvang locaties. Want daar is een droge slaapplek, water eten, vast wel een medische post, sanitaire voorzieningen, ....... Veiligheid is de vraag (asielzoekerscentra is daar een mooi voorbeeld van dat dat ver te zoeken kan zijn) Deze mensen gaan niet met rugzakje op het onbekende bos in als ze al weten wat kamperen is.
Mijn groot ouders bleven in de oorlog ook in hun stad, ook al was voedsel heel schaars. (katten, duiven en ratten waren snel op) Die plek was hun bekende plek. Bos/duinen was onbekend voor ze. Dus ik ga er (te optimistisch?) van uit dat veel stadse mensen niet het bos in trekken, maar naar opvang locaties. Vooral wegens geen kennis/ervaring en/of voorbereiding en toch een flinke mate aan afhankelijkheid zijn van anderen dan wel overheid. Het valt mij steeds meer op dat mensen zelf amper nog nadenken over situaties of dingen die ze kunnen ondernemen en "de overheid moet het maar regelen" roepen.
Komt bij dat veel mensen liever lui dan moe zijn en snel kiezen voor de uit overheid geregelde opvang locaties. Want daar is een droge slaapplek, water eten, vast wel een medische post, sanitaire voorzieningen, ....... Veiligheid is de vraag (asielzoekerscentra is daar een mooi voorbeeld van dat dat ver te zoeken kan zijn) Deze mensen gaan niet met rugzakje op het onbekende bos in als ze al weten wat kamperen is.
Mijn groot ouders bleven in de oorlog ook in hun stad, ook al was voedsel heel schaars. (katten, duiven en ratten waren snel op) Die plek was hun bekende plek. Bos/duinen was onbekend voor ze. Dus ik ga er (te optimistisch?) van uit dat veel stadse mensen niet het bos in trekken, maar naar opvang locaties. Vooral wegens geen kennis/ervaring en/of voorbereiding en toch een flinke mate aan afhankelijkheid zijn van anderen dan wel overheid. Het valt mij steeds meer op dat mensen zelf amper nog nadenken over situaties of dingen die ze kunnen ondernemen en "de overheid moet het maar regelen" roepen.
D
Deleted member 569
Gast
Ik heb hier ooit een woord voor verzonnen, de pamper cultuur. Ik ben op dit forum terecht gekomen na de MH17 ramp door een enquête over hoe Nederland is voorbereid. Daar is dus o.a. naar buiten gekomen -tevens ook het enige wat mij bij is gebleven- dat onder de 30 jaar weet bij niemand waar hun voedsel vandaan komt. De kennis stopt bij de supermarkt en ik weet vanuit mijn opleiding en werk dat een supermarkt binnen 3 dagen leeg is als er geen vrachtauto's meer rijden.
Ik denk overigens dat jij niet echt van een bos in Nederland kan spreken als in Canada of kleiner het Zwarte Woud. Ik heb eens google maps gedraaid over de Veluwe en op iedere 1km2 staat wel één hut en lopen een aantal paden doorheen.
G
Gast 2000
Gast
Laatst bewerkt door een moderator:
Sterker nog... de supermarkt bij mij om de hoek wordt 2x per dag bevoorraad en ik ken supermarkten in de stad die 3x daags bevoorraad worden. Bij een serieuze shtf zijn ze dus sneller leeg dan velen denken....
4 flessen sourchy in je tas maakt veel gewicht. Neem tot max een liter water mee en hou je filter erbij om de rest aan te vullen. NL waterland gelukkig dus dat zit wel goed.
Mocht je anders denken, ga er eens een weekend op uit met je bob. Meestal krijg ik gelijk qua gewicht na zo'n weekend.
Robert
Diehard Prepper
Edit> en als je dan toch te voet door moet kun je best bodyglide (anti schuurplekken, anti blaren) en moleskin for blisters (ook tegen blaren) kopen. Ik heb ze zelf nog niet in huis en het gaat natuurlijk ook met vaseline en een grote pleister maar dit spul is net ff wat handiger. (mondje dicht, niemand zeggen.)