Prepper-city?

[Gast 2000]

Maar de kans dat dit in één persoon vertegenwoordgd is en voor alle situaties op gaat is minimaal.
Iemand die goed leiding kan geven hoeft niet pese veel eravring te hebben.
En kan diezelfde persoon dan ook leiding geven in een uitzonderlijke situatie met keuzes van leven of dood ?

Ik denk dat dit voor een kleine groep tot max 30 man misschien nog kan opgaan.
Regelgeving wordt beter overlegd en in belang van de groep (die close zal zijn) eerder aangenomen.
Op het moment dat je 3000 man vertegenwoordigt, kan je niet iedereen meer tevreden houden.
Er zullen gewoonweg teveel verschillen tussen de mensen onderling zijn en ook een leider kan niet iedereen tevreden houden.
De intieme kennissenkring van de mens is maar heel klein en vaak op 1 hand te tellen.
Mensen zullen altijd terug vallen op raad van deze intimi en de rest wordt dus niet gehoord, ook al zal een leider daar zijn/haar best voor doen.

Overigens geloof ik ook niet dat je een dergelijke gemeenschap van 3000 man kan realiseren met preppers uit Nederland. De diverse groepen bestaand in Nederland langs gaande, was Preppers.nl de grootste met ik geloof 3000 leden in totaal.
Om tot een compleet dorp te moeten komen, zullen er dus Preppers uit andere landen bij moeten komen.
Geheel met hun eigen tradities, gewoontes, gebruiken en kijk op het prepper leven.
Dit zal net zulke problemen geven als het hedendaagse integratie beleid.
Ook op de SC's zag je dat er groepjes gevormd werden. Kleine groepjes die een kans hebben om samen een grotere groep te vormen die een kans van slagen heeft om samen te leven.
Maar al die groepjes bij elkaar in 1 groot geheel is op een forum al vaak lastig om in het gareel te houden.
Laat staan in een groot functionerend dorp tijdens een shtf..
In tijde van onrust en gevaar zullen de sterksten de macht nemen. Dat is een feit door geschiedenis beantwoord.
Zullen deze sterkeren daarna als de rust is wedergekeerd hun verworven macht afgeven aan degene die dan beter is om te leiden? Of zullen zij zichzelf in Adelstand verheffen en alsnog politieke machtsstructuren creeëren?
Ik zie prepper city als een hele mooie maar eveneens tot mislukken gedoemde droom.
Gewoon, omdat den mensch den mensch is.....

 

[petroman]

Hoe het ook is: als hier een vega SC geopperd wordt breekt de pleuris uit.
Dat gebeurd ook als het over vuurwapens gaat.
Hoezo eensgezind en gelijke gedachtes ?

Ik zie prepper city als een hele mooie maar eveneens tot mislukken gedoemde droom.
Gewoon, omdat den mensch den mensch is.....

yup

 

[Rataplan]

Die is er juist niet bij die groepen.
Er is geen eigen verantwoording. Je kan/mag geen eigen mening hebben behalve die van de groep. Wil je je eigen weg gaan: prima, maar dan heb je meteen niemand meer, geen gezin, geen familie, niets.
En dat gebeurd ook bij andere streng gelovige groepen, christelijk, moslim, hindoestaans of whatever welk geloof.
Je hoort er bij of niet, je doet wat er gezegd wordt of niet.
Er is geen ruimte voor het individu, met eigen wil, eigen gedachten. Maar misschien is dat nu juist de basis van een commune.

Zelfs "geïsoleerde" stammen in de rimboe hebben een mannenhuis, dorpsoudste etc. Je kan heel democratisch denken dat iedereen een gelijke stem heeft bij beslissingen maar als je 50-50 eindigt moet je toch iets gaan doen. Dus de meerderheid zien te verkrijgen dus heb je meteen twee kampen.
Je wilt het niet maar vroeg of laat gebeurd dat wel.

Klopt wat je zegt. Wat ik bedoelde is de zelfredzaamheid als groep niet als individu en kwa taken is dat inderdaad een gedwongen vorm van verantwoordelijkheid dan een eigen keuze inderdaad. Niet mijn keuze overigens, ik zou dat niet kunnen.

 

[PBear]

Opmerkelijk dat dit onderwerp in zo'n korte tijd zoveel reacties oproept. Kennelijk spreekt het ideaal van een preppergemeenschap ondanks de praktische bezwaren toch erg aan.

Een preppergemeenschap van zo'n 5000 "zielen" vind ik te onoverzichtelijk en te anoniem om medebewoners voldoende te leren kennen.
Zou het om een kleine commune gaan van hooguit 50 personen, dan lijkt me de kans van slagen groter. Maar dan is het van belang dat het om mensen gaat, die tolerant zijn en het "anders zijn/denken/geloven" van medebewoners kunnen respecteren. Voldoende privacy voor ieder maakt behoud van benodigde tolerantie een stuk gemakkelijker. 5 of 10 deelnemer/sters lijkt me al ruim voldoende.

Dus ieder zijn eigen stek, wellicht in dezelfde regio, maar zeker niet op elkaars lip.
Het idee dat een minimum van 5000 personen nodig is, lijkt me gebaseerd op de gedachte, dat een zelfvoorzienend maatschappijtje vergelijkbare voorzieningen zou moeten bieden - medisch, industrieel, juridisch - als Nederland.

Mij lijkt dat je moet kunnen accepteren dat een kleine gemeenschap niet zulke gespecialiseerde voorzieningen kan leveren. (Verregaand) specialisme is in een kleine gemeenschap sowieso niet aan te bevelen. Je moet voor elkaar kunnen inspringen indien nodig/mogelijk. Als die ene arts van een gemeenschap van 5000 deelnemer/ster zelf ziek wordt of sterft, moet dat opgevangen kunnen worden.

Dus, medische basiskennis, basisvaardigheden om te bouwen (wonen) en verbouwen (voedsel) is daarom dringend gewenst voor elke deelnemer/ster.
Als specialistisch kennis buiten de gemeenschap niet (meer) verkrijgbaar is - b.v. chirurgie, produktie en ontwikkeling van elektronische/mechanische componenten en apparatuur - dan zal men zich tevreden moeten kunnen stellen met de kennis en kunde die wel in de gemeenschap voor handen is.

Voorzover leiding en bestuur noodzakelijk is, kan dat ad-hoc, afhankelijk van welk project ondernomen wordt, bepaald worden. Er hoeft dus geen centrale leiding te zijn die alles bepaalt. Bij de keuze van leiding kan aan de terzake meest deskundig geachte leden een zwaardere stem toegekend kunnen worden.
Een projectmatige aanpak problemen houdt de communicatielijnen kort en de organisatie plat.
Een zogenaamd democratische stem, waarbij iedere stem even zwaar telt, ongeacht of men iets van het onderwerp afweet of niet, leidt gemakkelijk tot een dictatuur van "de meerderheid". Iets waar populistische partijen graag mis-gebruik van maken.

Het is natuurlijk lastig te bepalen wie over welk onderwerp als "deskundig" beschouwd wordt. Maar daar kan de ongewogen opinie van de deelnemer/sters uitkomst bieden. De methode zal niet feilloos zijn, maar de deelnemer/sters kunnen wel een mening gevormd hebben over de deskundigheid van andere deelnemer/sters op grond van hun ervaringen met betrokken persoon, dan wel van "horen zeggen".

Naar mijn eigen ervaring in Polen werkt de ouderwetse burenhulp goed om elkaar bij verschillende problemen te ondersteunen. Ik betrek water uit de put van mijn buurman, lever hem elektriciteit van mijn zonnepanelen gedurende de tijd dat ik niet bij mijn vakantie/BOL aanwezig ben, hij heeft voor mij brandhout geregeld en gezaagd en ik regel met mijn BOV transport van omvangrijk of zwaar spul voor hem als hij meer te vervoeren heeft dan zijn scooter aan kan.
Maar we lopen bij elkaar de deur niet plat. Alhoewel hij mij de sleutel van zijn huis gegeven heeft en hij de sleutel van mijn gereedschapsschuurtje heeft, maken we daar beiden geen gebruik van als dat vermeden kan worden en melden dat als het wel noodzakelijk bleek.
Wat brandhout betreft is iedere bewoner van het dorpje een prepper. In voorjaar en zomer moet voldoende houtvoorraad opgebouwd worden om het in de winter niet te bevriezen.

 

[Ray]

Vind dit een beetje erg zwart/wit geschetst, is dit nu in algemene zin bedoeld of gekoppeld aan dat zwaar katholieke dorp waar je het over had?

[MOD] Quote gerepareerd. [MOD].

Je ziet het in de praktijk mis gaan met veel leefgemeenschappen. De één is helemaal eco, de ander vind het niet zo'n ramp als er tijdens het sleutelen aan zijn auto wat olie over het gras loopt (dit was bij een vrijheid, blijheid, richting anarchisme club een mega rel).

Al snel zal je bepaalde regels willen instellen, die breiden uit tot een wetboek en is dat weer een bron van gesteggel.

Het algemene beeld dat je 'vrijer' bent in een kleine gemeenschap, is mijns inziens pertinent onjuist. Sociale controle, roddel en achterklap, politiek gekonkel, juist in kleine gemeenschappen wordt dat heel persoonlijk en dan heb je heibel. In onze huidige grote gemeenschap kunnen we met z'n allen klagen over 'de regering', de 'politiek', lekker vaag, maar dan wordt het klagen over 'de leider' van het groepje of nog erger, specifieke personen.

De woongemeenschappen in Europa (of Amerika) die het jaren volhouden, zijn die met een specifiek dogma, keurslijf, of dat nu spiritueel of thematisch is. Het klinkt wat straf in mijn vorige post als ik zeg "De koppen bij elkaar slaan", maar zo gaat het wel, of je mag vertrekken.

 

[Rataplan]

Voorzover leiding en bestuur noodzakelijk is, kan dat ad-hoc, afhankelijk van welk project ondernomen wordt, bepaald worden. Er hoeft dus geen centrale leiding te zijn die alles bepaalt. Bij de keuze van leiding kan aan de terzake meest deskundig geachte leden een zwaardere stem toegekend kunnen worden.
Een projectmatige aanpak problemen houdt de communicatielijnen kort en de organisatie plat.
Een zogenaamd democratische stem, waarbij iedere stem even zwaar telt, ongeacht of men iets van het onderwerp afweet of niet, leidt gemakkelijk tot een dictatuur van "de meerderheid". Iets waar populistische partijen graag mis-gebruik van maken.

Het is natuurlijk lastig te bepalen wie over welk onderwerp als "deskundig" beschouwd wordt. Maar daar kan de ongewogen opinie van de deelnemer/sters uitkomst bieden. De methode zal niet feilloos zijn, maar de deelnemer/sters kunnen wel een mening gevormd hebben over de deskundigheid van andere deelnemer/sters op grond van hun ervaringen met betrokken persoon, dan wel van "horen zeggen".

Besluiten per project lijkt me zeer zinvol, maar om iemand die nu alles weet over bijv. zonnepanelen een zwaardere stem te geven begrijp ik niet zo goed. Iedereen zal toch zeker financieel dienen bij te dragen wanneer zoiets gemeenschappelijks wordt aangeschaft, dus lijkt me gelijk gewicht van stem toch een vanzelfsprekendheid. Een max bedrag kan ook worden besloten en daarbij een mandaat voor de ‘specialist’ om voor bedrag x het best mogelijke in huis te halen. Want dat is toch een voordeel voor iedereen dan. Wat het beste pakket panelen incl de rest zou zijn is verder niet aan mij, zeker niet als ik er absoluut geen kaas van heb gegeten.

Verder dan een paar gemeenschappelijke basis behoeftes als voedsel, watervoorziening en een centraal onderkomen evt. Incl wat kleine randzaken zou ik ook niet gaan, anders wordt het inderdaad veel te complex. Het gaat toch om overleven als groep(je), daar heb je geen compleet functionerend dorp voor nodig.

Wil jij heel veel en van alles kan je je uitleven op je eigen perceeltje.

 

[Harry Nack]

Kijk hoe indianenstammen leven in het Amazonegebied. Groepjes van 15, 20 hooguit 30 mensen. Contact met andere groepen, ruilhandel en waar nodig elkaar helpen.

Vrouwen komen in andere groep bij huwelijken of er wordt een nieuwe eigen groep gestart.

 

[PBear]

Besluiten per project lijkt me zeer zinvol, maar om iemand die nu alles weet over bijv. zonnepanelen een zwaardere stem te geven begrijp ik niet zo goed. Iedereen zal toch zeker financieel dienen bij te dragen wanneer zoiets gemeenschappelijks wordt aangeschaft, dus lijkt me gelijk gewicht van stem toch een vanzelfsprekendheid.

Hier moet ik even een misverstand rechtzetten. Het nut van de meeste projecten zal aan alle deelnemers/sters goed genoeg uit te leggen zijn om daarin met een stem van gelijk gewicht over te kunnen besluiten om het al dan niet te starten.
Gaat het echter om de (technische/strategische/juridische) uitvoering, dan lijkt me de stem van de ter zake meest deskundige(n) best zwaarder mogen wegen. Dat kan oeverloze discussies en misvattingen door gebrek aan kennis van zaken voorkomen.

 

[Rataplan]

Gaat het echter om de (technische/strategische/juridische) uitvoering, dan lijkt me de stem van de ter zake meest deskundige(n) best zwaarder mogen wegen. Dat kan oeverloze discussies en misvattingen door gebrek aan kennis van zaken voorkomen.

Het enige waarin wij verschillen is wat wordt nu precies een vraag waarover gestemd wordt? Basic of het complete plaatje incl alle randvoorwaarden?

Zelf zou ik een stemvraag basic houden en als het gaat om het proces uitvoering zijn we het stemmen toch al voorbij wat mij betreft. Dan is het verder aan de specialist(en), dus dat maakt een zwaarde stem voor deskundige overbodig.

Maar voor een heldere discussie dient ook duidelijk te zijn wat het referentiekader is?
Een prepper dorp van 3000 personen of een clubje van 10 die samen op wat perceeltjes iets neerzetten in de vorm van een basic thuis etc.

In het eerste geval vergt het inderdaad een heel ondernemen om de boel te regelen. In het clubje van 1o zal het meeste ‘savonds bij het kampvuur wel geregeld worden, waarbij de persoon met kennis de duidelijke opdracht krijgt; *Hé Pietje, jij weet daar toch wat van, zoek jij dat even uit....en wat dat kost dan!.... en geef de whiskey nog eens door

* betreft enkel het financiële beleid van Nederlandse preppers

 

[Harry Nack]

Stel je koopt met 10 gezinnen een stuk grond waar wat gezamenlijke gebouwen en voorzieningen op staan. En stel er mogen 10 verblijven op gerealiseerd worden, ieder zijn eigen smaak maar binnen de vergunning.

Dan zie ik wel wat voordelen, mits je met elkaar duidelijke regels opstelt en naleeft.

Enkele voordelen
Gezamenlijke voorzieningen
Elkaar helpen met bouwen, expertises
Security, ook bij afwezigheid van anderen
Kosten besparingen
.......
.....

 

[ronin]

Kleinschalig zou zoiets wel te doen zijn....dan heb je meer aan een soort coöperatie zonder winstoogmerk.
Gezamenlijke voedsel verbouwen, gezamenlijke waterbron, houtvoorraad en energie opwekken, enz.
Dit doet denken aan een kolchoz...collectieve boerderij of huishouding.
Het idee is heel mooi, je zou het bijna romantiseren, echter de geschiedenis is helaas minder romantisch (communistische landen zoals de Sovjet Unie en China zijn gedwongen overgegaan naar een kapitalistisch systeem omdat het oude systeem niet meer houdbaar was).
Je moet gewoon goed voor jezelf en/of je gezin zorgen en met geluk heb je buren die hetzelfde gedachtegoed aanhangen. Werken voor geld zul je moeten om jezelf in leven te houden, ik denk dat je hierin een balans moet vinden.

 

[Lai]

Dit is al jaren op meerdere plakken in NL aan de gang.

http://www.omslag.nl/wonen/leefgemeenschappen.html

Heel veel info te vinden over de soorten en maten van verschillende andere vormen van zelfstandige/zelfvoorzienende woongroepen die er al zijn en ook al lang bestaan. Zij het dat ze geen eigen regering of zo hebben. Maar vaak wel eigen kinder/oudere/medische/bedrijfs- voorzieningen hebben. In geval van ..... zullen deze groepen veelal gewoon door draaien onder eigen bestuur zo als ze al jaren doen.

Het idee is niet gek, alleen op de schaal die in de openingspost staat zal wel problemen geven.

Of je neemt een booreiland En houd je bezig met sea farming.

http://www.historien.nl/sealand-de-kleinste-micronatie-ter-wereld/

 

[Mayo]

In het clubje van 1o zal het meeste ‘savonds bij het kampvuur wel geregeld worden, waarbij de persoon met kennis de duidelijke opdracht krijgt; *Hé Pietje, jij weet daar toch wat van, zoek jij dat even uit....en wat dat kost dan!.... en geef de whiskey nog eens door

Kijk, dat zou meer mijn stijl zijn!

communistische landen zoals de Sovjet Unie en China zijn gedwongen overgegaan naar een kapitalistisch systeem omdat het oude systeem niet meer houdbaar was

Is niet helemaal vergelijkbaar... in China en Rusland moesten mensen hard werken, waarna de hele oogst afgevoerd werd (met name sovchozen)
Op kolchozen had men iets meer vrijheid, maar ook daar moest verplicht een flink deel aan de overheid afgestaan worden, mislukte oogst of niet.
Ook waren het veelal mono-culturen (op aanwijzing van de overheid), dus áls de oogst mislukte was dat een groot probleem. De ene kant van t land verbouwde aardappels, de andere kant verbouwde kool, etc. En dat moest dan heen en weer vervoerd worden en herverdeeld in ee tijd dat vervoer in zo'n groot land nog niet zo makkelijk was.
Resultaat: enorme hongersnoden en miljoenen doden

 

[Verwijderd lid 482]

Waar iedereen spreekt over regeren en regels en helpen, worden een aantal zake over het hoofd gezien.
Want waar gaat iedereen van leven? In dat zelfvoorzienende dorp? En je kan wel eten verbouwen, je zal dat toch moeten verkopen om aan geld voor dingen te komen die je niet zelf kan maken. En dan het aantal mensen?
De volgende beroepen en winkels werden in 1932 geregistreerd in het dorp , 775 inwoners, postkantoor, telegraafkantoor, rijkswachtstation, 2 katholieke kerken, economische beroepsschool): bioscoop, drogisterij, 2 fournituren, 2 kappers, 5 herbergen, hotel, 3 wielmakers, supermarkt, 2 smeden, kleermakers, 3 schilders, schilder, 2 molens, schoenmaker, 2 bakkers, zagerij, dakdekker, verloskundige, voerman, 3 slagers, 4 algemene winkels, putbouwer , 3 naaisters, krantenwinkel, timmerman, kolenwinkel, landhuis, slotenmaker, meester-metselaar. En dan natuurlijk een aantal boerderijen waar nog met paarden gewerkt werd en een man of 30 ( of meer) personeel normaal was.
Dit was voor iedereen in de auto stapte naar de supermarkt en het winkelcentrum. In dat zelfde dorp wonen nu 1250 mensen , er is nog 1 restaurant/kroeg en 1 buurtsuper.
Al het andere komt van buiten. En waar je ook dat dorp neer zet, er komt altijd een belastingdienst langs. Iedereen wil internet, koken op gas of stroom, ander is er snel geen bos meer. Brandstof en vervoersmiddelen.
En hoewel er geroepen wordt dat er geen leider kan zijn, zal je deze toch nodig hebben om de complexe hedendaagse samenleving in goede banen te leiden.
En dan ben je dus weer gewoon bij af.

 

[Pippi Langkous]

Bedankt voor de waardevolle bijdragen! Alleen al op 'n constructieve wijze denken over nieuwe mogelijkheden tot samen leven/wonen etc. doet me enorm goed. Ik heb ruim 7 jaar geleden samen met 3 vrienden een woongemeenschap opgezet in Andalusië. Het praktische deel was niet lastig, zelfs leuk en avontuurlijk om te doen. Vrij snel sloten anderen zich aan en/of gingen in huisjes in de buurt wonen. Prachtomgeving, fijne sfeer met de mensen die al in het dorp woonden.

Wat ik heb geleerd van deze ervaring (de woongemeenschap is opgeheven en we zijn nog steeds vrienden)
-visie duidelijk formuleren en niet te ingewikkeld maken
-groepsconsensus (dus geen democratische beslissingen 'meerderheid beslist')
-veilige overlegstructuur met spelregels tav praktische- en emotionele zaken (snelkookpan: alle shit komt versneld omhoog als je samen iets opbouwt)
-taakverdeling
-en... toch een soort van integere voorzit(s)ter/leidster, 100% gelijkwaardig aan de anderen en onder duidelijke voorwaarden

Dit laatste ontbrak er bij ons aan. We wilden zo graag een zo vlak mogelijke samenwerking, niemand wierp zich op als leider en niemand accepteerde leiderschap van een ander. We raakten in een grote impasse die echt op ons allemaal drukte. Een-voor-een verlieten mensen de woongemeenschap. Een volgende keer zou ik graag een eigen woon-unit hebben waar ik zelf bepaal hoe-of-wat en alleen voor de echt algemene zaken veilige, gestructureerde consensus overleggen met een vaardige gespreksleidster.

 

[Verwijderd lid 482]

Ik snap eigenlijk het hele concept "woongemeenschap" niet. Je wilt samen een boerderij runnen maar niemand is de baas dus iedereen doet maar wat hij of zij het beste lijkt? En waarom moeten het allemaal gelijkgezinden zijn? Iedere stad en dorpen zijn woongemeenschappen. En daar is niet iedereen gelijk. In deze moderne wereld kennen de meesten elkaar niet eens , en toch zijn ze allemaal deel van deze gemeenschap.

En je kiest toch je gemeenteraad? Met daarin natuurlijk de mensen die het meest te verliezen hebben. Die zitten er niet voor jou maar voor zichzelf. Als je 50% of meer van de landerijen om het dorp bezit wil je wel meepraten over wat ze met jou land willen doen. (bestemmingsplan en dergelijke)

En wat willen jullie nu eigenlijk? Je hoort een hoop over wat mensen niet willen. Maar wat willen jullie dan wel. En plannen zijn veranderlijk. Wat voor de 1 normaal is , is voor de andere een luxe die ze niet kunnen betalen. Zelfvoorziend is niet het utopia wat ze op tv laten zien. De vooruitgang die we gemaakt hebben vanaf het moment dat onze voor, voor , voor ouders zich vestigde en geen nomaden meer waren was niet voor niets, hoewel deze nu wat doorgeslagen lijkt te zijn.

 

[Hermanusb]

Een groep mensen die elkaar helpen waar mogelijk maar die toch zelfstandig zijn zou ik wel mee overweg kunnen.
Maximaal 10 tot 15 huizen en ieder voor zich maar toch samen,

verplichte taken zouden aan mij niet besteed zijn,
Vrijwillig zou ik met alle liefde helpen maar aangewezen worden is tegen mijn principe van zelfstandig leven zijn.

en in een mediterraan klimaat, het is hier al koud zat.

het kan niet zo zijn dat mensen die zelf niks kunnen wel graag in een commune willen leven want er is zoveel hulp.

 

[drent]

Een gelijkgestemden dorp bouwen geeft dezelfde problemen met groepsdynamiek als elk al bestaand dorp. Ga je dan nog eens uit van gezamelijk eigendom zijn helemaal de rapen gaar. Zulke groepen kennen een groot verloop, veel mensen die tijdje komen "snuffelen" aan zulke dromen, maar inzichten veranderen, prioriteiten ook en de cohesie is foetsie.
Je kan zeker kijken naar het aantrekken van meer mensen naar bv een spookdorp ergens in Portugal, Spanje, Italië, maar laat de wetgeving en andere complexe zaken aan de overheid over. Je kan wel een paar basiseisen in het koopcontract zetten zodat je niet plotseling met een megahotel zit oid, maar geheel zelfvoorzienend is onmogelijk. Zelfs in de steentijd werd er al over grote afstanden handel gedreven, A-kwaliteit grondstoffen zijn gewoon weg niet overal uit de grond te peuteren. Hoe dan ook zal je handel moeten drijven met andere gemeenschappen en daarvoor is geld nodig. Binnen de gemeenschap kan er veel zonder en dat gebeurt op veel van die plekken ook (informele economie = ruilhandel), alleen al omdat geld daar nog wel eens een schaars goed is. Zolang er genoeg geld beschikbaar is zodat iedereen dingen kan betalen als belastingen en verzekeringen, kom je een heel eind.
Maar blijf klein, en accepteer dat de kans groot is op een standaard doorsnee dorpsdynamiek na een tijdje, zeker als er geen streng religieuze fundering onder zo'n gemeenschap ligt (met zijn eigen problemen incl. machtsmisbruik) voor blijvende cohesie en ook in veel van die groepen wordt er verhuisd, al zijn er dan nogal eens gemeenschappen in verschillende regio's en of landen. Helpt ook om botsende karakters uit elkaar maar binnen de grotere groep te houden. En dan zit je al weer met een veel grotere, complexere organisatie dan hier de bedoeling is.
Bouw iets kleins en afgelegens wat een deel samenwerking afdwingt, maar zorg ervoor dat de communicatie met de buitenwereld open blijft, iedereen heeft dus gewoon vrije toegang tot zaken als telefoon, internet, etc. logisch ook, want je werkt in principe met een groep huizenkopers die qua 1e indruk wel redelijk bij elkaar in de buurt willen wonen. Maar ook zelfstandig genoeg zijn om hun eigen broek op te houden voor de dagelijkse dingen en begrijpen dat zo wonen flink tijd kost.

Die groep van 5000 gaat hem niet worden, ons stammenbrein qua sociale contact capaciteit eindigd ergens rond de 150 personen/relaties. Daarna gaat het eigen referentiekader belangrijker worden dan de omstandigheden van de mensen waarover beslist moet worden en krijg je zeker fors frictie door vriendjespolitiek. Wil je grotere gemeenschappen, dan heb je meer aan een samenwerkingsverband tussen meerdere kleine dorpjes (bv van die gereanimeerde spookdorpjes) dan 1 grote. Je hebt dan meer opties ook qua ruilhandel en verhuizen bij botsende karakters die toch binnen de grotere groep willen blijven. Maar gelazer zal je altijd in meer of mindere mate krijgen en lange termijn functioneren? Daar zijn lange multigeneratie gemeenschappen voor nodig en die bouw je niet zo maar even uit onverwante mensen met toevallig gelijksoortige dromen en opvattingen. Daarvoor zijn er teveel verschillen in de details en de karakters.