NL wordt sinds de jaren 80 van de vorige eeuw niet voor niets het "zieke" kindje van Europa genoemd. We hadden toen meer dan een miljoen arbeidsongeschikten, nu nog maar 880.000.

Dat is gelijk het grote probleem van ons land, kennelijk zit de nl-er zwakker in elkaar dan bijvoorbeeld de landen om ons heen. Om maar niet te praten van landen op andere continenten. Dat heeft alles te maken met de zgn. sociale voorzieningen van ons land en omdat het loont om hier gebruik te maken van een of andere uitkering. Die zijn met name onder PVDA beleid extreem doorgeschoten. Het sociale vangnet wat door onze ouders is ingesteld was bedoeld om mensen die ECHT buiten de boot vielen een bestaansminimum (vaag begrip) te kunnen bieden. Niet meer dan dat.
Bouw alle sociale voorzieningen maar af binnen nu een 10 jaar naar laten we zeggen het gemiddelde bedrag wat iemand in de EU krijgt bij "arbeidsongeschiktheid" en je zult zien dat dan misschien nog maar 0.8-1.0% van deze NL-ers nog maar arbeidsongeschikt blijkt. Dat is nl. het gemiddelde percentage. Juist door sociaal door te schieten krijgen mensen die hier wel recht op hebben nu te weinig of niets meer. De reden is omdat het allemaal niet meer te betalen is door de werkende NL-er.
Momenteel ontvangen 4,5 miljoen NL-ers een of andere uitkering dus meer dan een kwart van alle mensen. Hiervan hebben 2,8 miljoen AOW en door vergrijzing gaat dit aantal juist stijgen. Een groot deel van deze mensen heeft nauwelijks of nooit bijgedragen aan dit land. Haal de kinderen ervan af en niet werkenden zonder uitkering. Dan moet momenteel één werkende dus voor twee niet werkenden opbrengen. In 2040 zal één werkende voor vier niet werkenden moeten zorgen. Dat is dus nooit op te brengen, dus het oh zo goede systeem wat we ooit hadden kraakt en piept momenteel al en zal de komende jaren steeds meer worden uitgehold tot het ........
Nu ontbreekt het onze politieke partijen aan enige visie, laat staan beleid, dus ik zie dit niet vanzelf opgelost worden. We zouden nu juist mensen die er net buiten vallen en mensen die best kunnen werken weer op de trein moeten zien te krijgen. Ik had in 1991 al een directeur die geheel vrijwillig vanuit zijn eigen visie één op de 25 personeelsleden binnen haalde uit deze groep zwakkeren. Zonder dat hij er enige subsidie of compensatie voor kreeg. Nu zie ik dit nooit gebeuren binnen het huidige systeem dus zal er enige dwang, dan wel sturing moeten komen vanuit de overheid en het "geweten\Volk". Alle eerdere pogingen uit subsidie potjes hebben miljoenen gekost en slechts een paar banen opgeleverd.
Erik moet dus geholpen worden aan een huis, een baan en bij zijn problemen en zo overtuigd worden van een beter leven en zijn bijdrage aan het land. Nu is het probleem dat veel mensen niet geholpen willen worden en liever arm maar vrij willen leven, dan elke dag voor een baas te gaan werken. De enige oplossing is de geldkraan dichtdraaien en het vangnet klaar hebben staan voor de mensen die kunnen werken. Zou het dan niet mooi zijn als de mensen die dan echt hulp nodig hebben, die ook zonder beperkingen kunnen krijgen?

Ik snap overigens niet dat mensen die moeite hebben binnen hun budget te leven niet geholpen kunnen worden. Bij mensen in de schuldsanering worden huur, gas, water, licht, zorg en andere vaste lasten betaald door de toezichthouder. Daarop krijgen ze wekelijks zakgeld. Dat zou je eenvoudig kunnen instellen bij mensen die om welke reden dan ook moeite hebben binnen hun budget te blijven. Hou alle vaste lasten in en geef deze mensen elke week het deel wat er over is van hun salaris of inkomen. Dat zou ervoor zorgen dat er minder mensen buiten de boot gaan vallen.
