Well... dat is wel een gemengd bericht net van je, Vreugde om de puppies, ontsteltenis over het overlijden, meeleven met het jonge spul en jullie die ze groot proberen te brengen.
Sterkte met het verlies en de vele voedingsbeurten.
Wat onze puppies Snip en Snap betreft, moet ik helaas erg treurig nieuws melden.
Snip kreeg een week nadat hij wonderbaarlijk hersteld was van een griep, andere klachten. Hij at niet meer, begon over te geven, leed veel pijn en kon niet in slaap komen, zelfs toen Tropische Verrassing hem in bed koesterde, waar hij wel wat rustiger van werd, af en toe onderbroken door een stuip en een pijnkreet.
We brachten hem in de ochtend naar de dierenarts ter observatie. In de middag keerde mijn Tropische Verrassing terug naar de dierenarts, nog net op tijd om hem zijn laatste adem te zien uitblazen.
Volgens de dierenarts als gevolg van wormen. Hij had weliswaar een 1e wormenkuur gehad, nog te jong voor de vervolgkuur, maar dat bleek toch niet voldoende effectief. We vermoeden dat hij al sinds geboorte besmet is geweest via zijn moeder Crinkels, die nooit een wormenkuur had ondergaan.
Toen hadden we Snap nog, die veel energieker was en gezond oogde. Echter ook Snap kreeg in zijn achtste week klachten. Kon ook niet in slaap komen en had pijn. Opnieuw een gang naar de dierenarts, die rabiës (hondsdolheid) vermoedde. Snap ter observatie en quarantaine opgenomen.
Het leek mij onwaarschijnlijk dat hij hondsdolheid zou hebben, omdat hij sinds geboorte binnenshuis is geweest en zover wij weten niet in contact is geweest met andere "zoogdieren" dan wijzelf. Als hij de 14 dagen quarantaine zou overleven, dan kon het geen hondsdolheid zijn.
Toch zijn we uit voorzorg een anti-rabiës vaccin gaan halen, want de symptoomvrije incubatietijd ligt bij mensen tussen 2 weken en 6 maanden (voor honden tussen 1 en 4 weken), terwijl Snap de speelse gewoonte had om ons in de kuiten te bijten of zijn nageltjes in onze benen te zetten als hij tegen ons op sprong en wij zodoende genoeg krassen hadden opgelopen om besmet te kunnen raken.
Rabiës eindigt in 95 pct van de gevallen fataal, zelfs bij goede ziekehuiszorg.
We bezochten Snap elke dag, maar mochten hem uiteraard niet meer aanraken. Het ging snel bergafwaarts met zijn gezondheid. Hij werd aan het infuus gelegd, maar toen hij dat zelf verwijderd had, kreeg hij een kraag om.
De dag erna kreeg hij last van stuipen, waardoor hij zich bij tussenpozen door de kooi heen slingerde. Ook knipperde hij vaak met zijn oogleden en maakte kauwbewegingen met zijn kaak.
De derde dag kon hij niet langer op zijn pootjes staan, maar leek ons nog wel te herkennen. Hij lag met gestrekte pootjes, kennelijk met al zijn spieren aangespannen en was erg vermagerd.
De vierde dag kreeg Tropische Verrassing 's middags net voordat we hem wilden bezoeken per sms van de dierenarts dat Snap overleden was en het verzoek om zijn kopje op te sturen naar een lab, waar via hersenpunctie vastgesteld kan worden of hij inderdaad aan hondsdolheid overleden is. Om die reden mocht ook geen euthanasie toegepast worden, toen hij zulk heftige stuipen had en de kans op enige vorm van genezing eigenlijk niet aanwezig was.
We hebben Snap ook niet kunnen begraven, zoals met Snip het geval was.
Nu blijft ons alleen nog Spot, die ons trouw begeleidt als we het pad door de jungle volgen dat ons naar de verharde weg leidt.
Ook Spot lijkt zijn maatje en zijn puppies te missen, ondanks dat hij - uit voorzorg van besmettingen - niet met hen in contact mocht komen. Dagenlang maakte hij een lusteloze indruk, en bleef langere tijden van huis, alsof hij naar hen in de omgeving op zoek was.
Spot wordt nu wat extra verwend met lekkere hapjes en aandacht, die hij toen Snip en Snap nog in leven waren, wel wat tekort kwam.
Mijn Tropische Verrassing mist ze heel erg en heeft er moeite mee, de draad weer op te pakken. Voor haar voelt het alsof iedereen haar verlaat. Crinkels, Snip en Snap overleden en ik, die over een weekje voor een aantal maanden naar Polen vertrekt.
Het valt niet mee haar ervan te overtuigen dat haar geen schuld treft aan de overlijdens. Ik meen dat de hondjes geen liefdevollere zorg konden krijgen, dan zij heeft gegeven.
