(Vervolg bahay kubo: verwijderen steigers, hek plaatsen)
Welaan, het is zover dat de ruwbouw van de bahay kubo klaar is. De buitenwanden zijn allemaal mooi ingepakt met gevlochten bamboestrips en netjes afgetimmerd met bamboelatjes.
Ik ben wel benieuwd hoe lang die bamboe bestand zal zijn tegen weer, wind en insecten, want de bamboelatjes zien er erg vers uit - groen aan de oppervlakte - en het lijkt er op dat ze niet met enig middel geconserveerd zijn. Volgens mijn Tropische Verrassing is in de Filipijnen het gebruik van borax niet gebruikelijk als conserveringsmiddel.
Ik hoop t.z.t. wat van dat spul uit China te kunnen importeren.
Da's wel een beetje oppassen geblazen, want het is een wit poeder, dat licht voor heroine gehouden kan worden en met het beleid van de huidige Filipijnse president, lijkt me alleen al het verdacht worden van drugshandel een buitengewoon riskante aangelegenheid.
Hieronder wat foto's van het verwijderen van de steigers:
vanuit een andere hoek, zonder steigers...
... en schuin vanaf de voorzijde ...
Het is de bedoeling dat om het terras nog een bamboe reling komt.
Alle ramen zijn inmiddels voorzien van lamellenvensters:
De laatste ontwikkeling is het plaatsen van een bamboe hekwerk om het huis, om het iets minder aantrekkelijk te maken voor ongenode gasten. En ook om toekomstige scharrelkippetjes in de buurt van het huisje te houden. Zo kunnen we in verse eieren voorzien. Weliswaar hebben we geen van beiden ooit een kip geslacht, dus het is nog even avonturen of we de moed kunnen opbrengen een bloedbad aan te richten onder de arme beestjes, dan wel besluiten toch maar vegetariër te worden.
Of om een meer geharde buur om te kopen met een gratis kip om het slachten voor ons te doen. Hypocriet hè?
Mijn Tropische Verrassing wil aan de achterzijde tegen het hek een klein schuurtje bouwen, waar ze een "sari-sari store" kan openen - een mini-winkeltje met allerhande spulletjes voor dagelijks gebruik. Hoewel er geen stroom aan klandizie te verwachten valt, lopen er toch met enige regelmaat mensen over onze kavel naar het dorpscentrum. Veelal kinderen die naar/van school gaan. Behalve dat zoiets nog een bescheiden bijverdienste kan opleveren, is het ook een leuke manier om contact op te bouwen met lokale bevolking. Sari-sari stores zijn heel populiar in de Filipijnen. Je kan ze op de gekste plaatsen vinden.
Het assortiment is gevariëerd: porties rijst of bakolie, verpakt in plastic boterhamzakjes, zakjes waspoeder voor 1 wasbeurt, zakjes met wat kruiden, stukjes zeep, potloden, snoepwaar en soms ook brood, sigaretten die per stuk verkocht worden en helaas ook alcoholische dranken die nog toevoegen aan de armoe waar er al meer dan genoeg van is.
Die zou ik dus liever niet in het assortiment hebben. Natuurlijk heb ik gemakkelijk praten, want ik hoef er immers niet van te leven.
Verder wil mijn Tropische Verrassing 2 biggetjes kopen, die in ongeveer 3 maanden tijd rijp voor de verkoop gemest kunnen worden. Dat moet net kunnen lukken voordat we weer naar Europa afreizen, al moet er nog wel even wat hokjes gebouwd worden om ze in te houden.
Zelf ben ik niet zo enthousiast over het houden van varkens, want ze weten een nogal krachtig parfum te produceren. Chanel 666, zal ik maar zeggen. De numerologen onder u zullen dan wel weten wat ik bedoel.
Ook schijnt hun mest lang niet van die kwaliteit te zijn als b.v. kippe-, konijne- of geitenmest.
Ik denk dat hiermee aan de laatste update ben, voordat we naar de Filipijnen vertrekken. Of ik aldaar nog aan updates toe kom is even afwachten. Dat hangt af van de kwaliteit van het mobiel internet, voldoende elektriciteitsvoorziening, de prioriteit van andere bezigheden, en niet te vergeten.... de warmte. Pfff...