PBear
Mankinds only hope

Nadat de bekisting voor de steunpilaren gerred kwam, kon het vullen met beton beginnen. Dat bestond uit een mengsel van 2 zakken zand, 2 zakken gravel op 1 zak cement, dat eerst met de schop op handkracht gemeng werd.
Voor het beton onder de waterlijn, werd een droog mengsel gebruikt, omdat het anders te nat zou worden.
Boven de waterlijn werd ook water in het mengsel toegevoegd, zodat er een half vloeibaar papje ontstond, waarmee de bekisting werd gevuld. Dat lieten we 2 dagen uitharden tot de volgende fase.

Nu was de bewaoeing en bekisting van het brugdek aan de beurt. Hierboven het resultaat na het sorten en egaliseren van het beton.
Onertussen was er een flinke stortbui gevallen. De rivier sleepte heel wat rommel mee in de vorm van palmbladeren, takken, stenen en plastic.
Daar bleef flink wat van hangen in de houten ondersteuningsbalken van het brugdek, waardoor het waterpeil steeg tot boven het brugdek.
Het was wel even spannend of de brug niet weg zou spoelen, maar nadat de bui voorbij was, bleek de brug nog overeind te staan.
Daarna ging onze ingehuurde lasser aan het werk om de staanders van de ophaalbrug te monteren.
Ondertussen werd de geul de de regenval had uigesleten aan de tegenoverliggende oever opgevuld met rotsblokken en kiezel, gewonnen uit de rivier. Dat werd omgetoverd tot een toegangspad. Later legde ik een klein dijkje aan boven aan het toegangspad om de waterloop af te leiden van het pad, zodat het niet zo snel wegge-erodeerd zou worden.

